Ο Πανιώνιος

Είναι κάποιες φορές που σε μια κακή παράσταση ξεπετάγεται από εκεί που δεν το περιμένεις ένας κομπάρσος, ας πούμε, ένας δεύτερος ηθοποιός καλύτερα, και λάμπει ρουφώντας το φως των πρωταγωνιστών. Εκλεψε την παράσταση, λένε για την ερμηνεία του ταλαντούχου, πλην όμως δεύτερου θεατρίνου. Δεύτερου, που όμως αν βελτιώσει τις αδυναμίες και βρει τους κατάλληλους ανθρώπους στο παρασκήνιο ( κακά τα ψέματα, εκεί παίζεται ολόκληρο το έργο του ελληνικού ποδοσφαίρου) να τον σπρώξουν κάποτε, θα δει το όνομά του πρώτο στη μαρκίζα. Ο Πανιώνιος τρόμαξε για μια στιγμή τον «μεγάλο», ότι θα του βγει μπροστά, ότι θα τον ξεπεράσει. Για μια στιγμή μονάχα κι έπειτα χάθηκε στην πολύβουη Πλατεία. Του χρόνου; Γιατί όχι;