Πολύ καλό για να είναι αληθινό

Η αλήθεια είναι ότι όλα τα παραπάνω μοιάζουν πολύ ωραία για να είναι αληθινά. Και αυτό καθώς είναι πάρα πολλοί που αμφισβητούν όχι την πρόθεση της κυβέρνησης να τηρήσει και τυπικά την υποχρέωσή της, δηλαδή να συστήσει τον νέο οργανισμό, όσο το να αφήσει πραγματικά τη διοίκησή του να εφαρμόσει τη συμφωνία.

Αλλωστε, όπως λέει στα «ΝΕΑ» άνθρωπος με μακρά θητεία στη Δημόσια Διοίκηση, οι άνθρωποι που διοικούν το Υπέρταμείο είναι αμιγώς τεχνοκράτες, δεν διαθέτουν το πολιτικό βάρος για να συγκρουστούν με υπουργούς όταν θα έρθει η ώρα να κοπεί ο ομφάλιος λώρος των ΔΕΚΟ με το κράτος. Τόσο ο πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου Ζακ λε Παπ όσο και η διευθύνουσα σύμβουλος του Ταμείου Ουρανία Αικατερινάρη, ναι μεν έχουν τη στήριξη των δανειστών, δεν διαθέτουν ωστόσο την πολιτική επιρροή, όπως παρατηρεί ο συνομιλητής μας, προκειμένου να ξηλώσουν τον πελατειακό τρόπο με τον οποίο ανέκαθεν αντιμετωπίζονταν οι ΔΕΚΟ, τα συμφέροντα που δεν τα έχει κουνήσει κανείς τα τελευταία χρόνια και τις νοοτροπίες από τις παλιές καλές ημέρες της ευμάρειας. Αν δηλαδή δυσκολευόταν το ΤΑΙΠΕΔ στην υλοποίηση των ψηφισμένων από το Μνημόνιο αποκρατικοποιήσεων, ακόμη και όταν τα ηνία του κρατούσε ένα καθαρά πολιτικό πρόσωπο όπως ο Στέργιος Πιτσιόρλας, σκεφθείτε τι θα συμβεί σε έναν πολλαπλάσιων διαστάσεων οργανισμό, του οποίου όμως ηγούνται αμιγώς τεχνοκράτες. Χώρια τα προβλήματα συντονισμού που θα ανακύπτουν κάθε φορά που μια ΔΕΚΟ θα βρίσκεται μπροστά στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.

ΤΑ ΧΡΕΗ ΣΤΗ ΔΕΗ. Δεν υπάρχει ίσως πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το καυτό πολιτικά θέμα των ληξιπρόθεσμων οφειλών της ΔΕΗ, η είσπραξη των οποίων αποτελεί πλέον και μνημονιακή υποχρέωση. Οταν θα έρθει η ώρα των αποφάσεων, ποιος θα αποφασίσει σε πόσους θα κοπεί το ρεύμα; Ο εκάστοτε υπουργός Ενέργειας, που ναι μεν είναι εκλεγμένος αλλά φοβάται το πολιτικό κόστος, ή η διορισμένη διοίκηση του Υπερταμείου, στο οποίο και περνά το 34% της ΔΕΗ; Τι θα συμβεί αν οι δυο τους διαφωνήσουν; Το ίδιο ακριβώς ερώτημα αφορά την επιβολή ποινών για τις ρευματοκλοπές που κοστίζουν στη ΔΕΗ 250 εκατ. ευρώ το χρόνο, όπως ανακοίνωσε χθες.  Ή έστω ότι η Αττικό Μετρό, που επίσης έχει μεταβιβαστεί στον νέο φορέα, πρέπει να προκηρύξει μια νέα γραμμή με κονδύλια του ΕΣΠΑ. Τι θα συμβεί αν το Υπερταμείο διαφωνήσει με την κυβέρνηση; Δεν θα προκηρυχθεί στην ώρα της η γραμμή;