Αναζήτηση
Το 1981 όταν η Ρέι Καβακούμπο άρχισε να δείχνει τις συλλογές Comme des Garçons στο Παρίσι, είχε ήδη ένα πλήθος πιστών από την Ιαπωνία που την ακολουθούσαν και ήταν γνωστοί ως «τα κοράκια». Στον κόσμο της μόδας ήταν μια ξεχωριστή ομάδα επειδή ντύνονταν στα μαύρα. Την αγαπημένη απόχρωση της σχεδιάστριας, την οποία εκείνη κάποτε περιέγραψε ως «άνετη, δυνατή και εκφραστική». Είναι καλλιτέχνις ή σχεδιάστρια; Από τη δεκαετία του ’80 το να φοράς, έστω να επιθυμείς να αποκτήσεις ρούχο της συλλογής της Comme des Garçons θεωρείται δήλωση θάρρους, έως και έκφραση μοναχικότητας λόγω υπερβολικής αφοσίωσης στην ατομική ανεξαρτησία.
Πράγματι η Ρέι Καβακούμπο δεν σχεδιάζει ρούχα. Φοράει τις ιδέες της στον κόσμο της μόδας και εξαπατά με την ενδυματολογική της πρωτοπορία, ενώ η ίδια προσεγγίζει αυτό που υπάρχει ανάμεσα στο σώμα και στον κόσμο ως τέχνη.
Γι’ αυτό και ο τίτλος της έκθεσης «Rei Kawakubo/Comme des Garçons: Art of the In-Between» που άνοιξε στο Ινστιτούτο Ενδύματος διαπραγματεύεται αυτό το απροσδιόριστο τοπίο και τη σχέση των ρούχων Comme des Garçons με το σώμα, με τον πολιτισμικό περίγυρο και τις μορφές της πρωτοπορίας.
Η Ρέι Καβακούμπο ξεκίνησε στα τέλη του ’60 από την Ιαπωνία και έφερε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στο Παρίσι τις πανκ απόψεις της. Ο κόσμος της μόδας έκρυβε τότε την κατάπτωσή του μέσα στο γκλάμορ, ενώ εκείνη επεξεργαζόταν τα δεδομένα της εποχής με μαύρο χρώμα. Και έμεινε πιστή σε αυτή την απόχρωση για χρόνια. Ακόμη και το 1992 στη χειμερινή συλλογή της που την ονόμασε Lilith(με αναφορές στον γυναικείο δαίμονα της εβραϊκής παράδοσης) τα μαύρα της ρούχα, μια σύνθεση μάξι φορεμάτων και αποδομημένων ανδρικών κοστουμιών, έφερναν στην πασαρέλα της Comme des Garçons μια διατύπωση στο ερώτημα που αναδυόταν στις σύγχρονες μητροπολιτικές κοινωνίες: «Τι φύλο είμαι;».
«Η Ρέι με έβαλε να φορέσω ένα ανδρικό σακάκι. Με προτιμούσε με αυτό παρά με τα γυναικεία ρούχα της συλλογής της. Είναι καλλιτέχνης, πολιτικό ον και κάνει το δικό της ακολουθώντας τον ρυθμό της, πάντα απομακρυσμένη από τον ρυθμό των υπολοίπων γύρω της» έχει να θυμάται η ηθοποιός Σάντρα Μπέρνχαρντ για την εμφάνισή της, ανοίγοντας το σόου της Ρέι Καβακούμπο.
Και να ποιο είναι το κλειδί της ερμηνείας για την εικόνα του σώματος που έχει στο μυαλό της: «Δεν θεωρώ ελκυστικά τα ρούχα που αποκαλύπτουν το σώμα». Και συνέχισε με την επεξεργασία των κατεστραμμένων ρούχων, πολύ εξεζητημένων για εκείνη την εποχή του ξεκινήματος των 90s που η μόδα προσπαθούσε να βρει διέξοδο από τη χρυσή υπερβολή της. Κι έπεσε πάνω στην απείθαρχη, πανκ συμπεριφορά της Ρέι Καβακούμπο στις πλεκτές μπλούζες με τις σκοροφαγωμένες τρύπες, τα μαύρα σακάκια-ρεντικότες με το ανορθόδοξο διπλό ράψιμό τους.
Οι προσκεκλημένοι στα εγκαίνια της έκθεσης στη Νέα Υόρκη, σύμφωνα με τον ενδυματολογικό κώδικα της περίστασης, είχαν την ευκαιρία να εξασκηθούν στην έννοια της πρωτοπορίας επιδεικνύοντας σε αυτό το υπερπροβεβλημένο κόκκινο χαλί τις επιδόσεις τους. Είτε επιλέγοντας κάτι από το αρχείο της Comme des Garçons είτε δημιουργώντας κάτι νέο με προδιαγραφές στο στυλ της Ρέι Καβακούμπο. Οπως το αποδομημένο φόρεμα H&M του μοντέλου Τζόρνταν Νταν. Το ίδιο ύφος ακολούθησε και το μοντέλο Λιου Βεν με το σύνολο Off-White σχεδιασμένο από τον Αγγελο Φρέντζο από φούστα ντένιμ με ξέφτια και μαύρο τοπ από τούλι και φτερά. Η θεωρία της Καβακούμπο ότι η παραμόρφωση της φόρμας του σώματος εκδηλώνει νέες ιδέες ομορφιάς εξακολουθεί να βρίσκει οπαδούς σε ρούχα απελευθερωμένα από τη σημασία τους.
