Με οξύνοια πνεύματος ώς το τέλος, ο καθηγητής και διανοούμενος Αδαμάντιος Πεπελάσης έφυγε πλήρης ημερών, στα 95 χρόνια του. Πίσω του αφήνει μια μεγάλη κληρονομιά και ένα άσβεστο φως για την επιστήμη, την παραγωγική βάση, τη δημοκρατία και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Ηταν ο τελευταίος ενός κύκλου σπουδαίων οικονομολόγων –μεταξύ των οποίων ο Ξενοφών Ζολώτας και ο Ανδρέας Παπανδρέου –που άφησαν το στίγμα τους στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Η διαδρομή του συνδέθηκε στενά με τον Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο ήταν κουμπάροι και διαχρονικοί φίλοι. Σε αντίθεση με τον Ανδρέα, ωστόσο, ο Πεπελάσης δεν ακολούθησε τον δρόμο της πολιτικής, αλλά παρέμεινε στα ακαδημαϊκά καθήκοντά του και σφράγισε μεταπολιτευτικά τη ανασυγκρότηση και τον εκσυγχρονισμό του εγχώριου τραπεζικού συστήματος. Εξαιρετική ήταν η σχέση του και με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αναλαμβάνοντας νευραλγικές θέσεις και επί των δικών του κυβερνήσεων.

«Ανήκα σε εκείνους που, μαζί με τον πατέρα του και τη Μαργαρίτα, επιχειρηματολογούσαν υπέρ της ενεργού και μόνιμης ανάμειξης του Ανδρέα στην πολιτική ζωή. Την απόφασή του να λάβει μέρος στις εκλογές του 1964 μου την ανακοίνωσε ένα πρωινό στα γραφεία του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών της οδού Αμερικής. Το προηγούμενο βράδυ είχε μακρά και φιλική συνάντηση σε δείπνο με τον Κώστα Μητσοτάκη και τον Πάνο Κόκκα. Μόνο τότε, νομίζω, αποφάσισε οριστικά ο Ανδρέας Παπανδρέου να παραμείνει διά βίου στην Ελλάδα και να ασχοληθεί με την πολιτική. Ώς εκείνη τη στιγμή επικρατούσε αμφιθυμία…» είχε αναφέρει στην αυτοβιογραφία του υπό τον τίτλο «Στην άκρη του αιώνα, Γαστούνη – Μπέρκλεϊ», ενώ για τη δική του σχέση με τη πολιτική είχε προσθέσει: «Ποτέ δεν αναμείχθηκα ενεργά στην πολιτική ζωή. Κρατήθηκα στα κράσπεδά της, απρόθυμος πάντα να απεμπολήσω τον βαθύτερο εαυτό μου, εκποιώντας τη μία ή την άλλη από τις δύο ιδιότητές μου. Πέρασα απ’ αυτή τη δοκιμασία δύο ή τρεις φορές. Η πιο σημαντική ήταν όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μου πρότεινε να είμαι υποψήφιος στις εκλογές του 1977, με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, στην πρώτη θέση του Νομού Ηλείας και, μετά την άρνησή μου, υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Γνωρίζω τώρα ότι, για να παραμείνω συνεπής, έπρεπε κάθε φορά να πληρώνω το τίμημα…».

Ο Αδαμάντιος Πεπελάσης είχε γεννηθεί στη Γαστούνη Ηλείας το 1922. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ), στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη London School of Εconomics. Υπήρξε καθηγητής της Οικονομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντέιβις της Καλιφόρνιας (1957-63), του Πολυτεχνείου και του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βιρτζίνιας (1971-73), τακτικός καθηγητής Οικονομικής του Πανεπιστημίου του Κεντάκι και επισκέπτης καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ). Διετέλεσε, επίσης, αναπληρωτής γενικός επιστημονικός διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών (1962-64), υποδιοικητής της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος (1963), διοικητής της ίδιας τράπεζας αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση (1974) και διοικητής της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδας.

Εγραψε περισσότερα από 15 συγγράμματα, ενώ άρθρα του, κυρίως οικονομικού περιεχομένου, έχουν δημοσιευθεί σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Υπήρξε διαχρονικός συνεργάτης του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, ενώ διετέλεσε γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Μελετών Λαμπράκη και πρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού. Ηταν επίσης ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Κέντρου Μίκης Θεοδωράκης.

Τελευταία Νέα