[Αμφίσημα] Το διακύβευμα

Υπάρχουν δύο τρόποι για να λάμπεις: είτε εκπέμποντας το φως είτε αντανακλώντας το.

Οι αγώνες των πλέι οφ που ξεκινούν την Κυριακή δίνουν την ευκαιρία στον ΠΑΟΚ να αποδείξει πού οφείλεται η πρόσφατη λάμψη του, η οποία έχει καταφέρει να συνασπίσει όλες τις μεγάλες ποδοσφαιρικές δυνάμεις εναντίον του.

Το τελευταίο δεν είναι απαραιτήτως κακό. Καταρχήν αποτελεί μονάδα μέτρησης της δύναμής του. Ενα ποδοσφαιρικό νιούτον, που στην περίπτωση του ΠΑΟΚ έχει συνεχώς ανοδική πορεία.

Τα επιχειρήματα περί παράγκας, στημένων διαιτησιών και ελέγχου της ΕΠΟ έχουν φθαρεί από την πολυχρησία. Το πραγματικό διακύβευμα είναι η πρωτοκαθεδρία στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι της χώρας μετά την ανοιχτή αμφισβήτηση του Ολυμπιακού από φίλους και αντιπάλους. Το ομολογεί άλλωστε εμμέσως και ο Δαφνοστεφανωμένος κάθε φορά που διαμαρτύρεται για τα σφαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών.

Ο ποδοσφαιρικός μας λυρισμός περιορίζει τη δύναμη ενός συλλόγου στην εξουσία που μπορεί να ασκήσει σε έναν διαιτητή ή στους βοηθούς του.

Κι όμως, είναι πολύ περισσότερα. Είναι το γεμάτο γήπεδο. Η δύναμη –οικονομική, πολιτική –του φυσικού ηγέτη και οι προθέσεις του. Οι ποδοσφαιριστές. Η δίψα για διάκριση. Αλλά και η νοοτροπία. Είτε αρέσει είτε όχι, ο ΠΑΟΚ έπαψε να είναι ο φτωχός συγγενής του Βορρά. Κι αυτό το έχουν αντιληφθεί πρώτοι απ’ όλους οι αντίπαλοί του.