Οι μαρτυρίες των επιζώντων δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για προμελετημένο έγκλημα: «Οι διακινητές μας ακολουθούσαν με ένα άλλο φουσκωτό. Κάποια στιγμή μας πλεύρισαν και αφαίρεσαν τη μηχανή από το δικό μας φουσκωτό αφήνοντάς μας έτσι. Ημασταν περίπου 120 άτομα στο σκάφος κι έπειτα από λίγο, καθώς πολλοί ήταν αναστατωμένοι, ο πάτος έσπασε και το φουσκωτό ανατράπηκε. Πνίγηκαν τουλάχιστον 80 άτομα». Τα θύματα στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα: σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους ανοιχτά των ακτών της Λιβύης μόνο το Σαββατοκύριακο έχουν ξεπεράσει τους 200, άλλοι 120 αγνοούνται μετά την ανατροπή άλλου σκάφους. Πρόκειται για τραγωδία καθώς από την περασμένη Πέμπτη οι διασώστες έχουν περισυλλέξει περισσότερους από 7.500 ανθρώπους που επιχείρησαν να διασχίσουν τη Μεσόγειο για να αναζητήσουν στην Ευρώπη μια καλύτερη τύχη. Το σκάφος με τους μετανάστες δεν είχε διανύσει παρά λίγα μίλια όταν βυθίστηκε στα ανοιχτά του Αλ Ζαουιγιάχ, αλλά η λιβυκή ακτοφυλακή δεν κατάφερε να περισυλλέξει πάνω από επτά ναυαγούς, έξι άνδρες και μία γυναίκα.
Οι ιταλικές Αρχές διενεργούν έρευνα για τις ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε το πρώτο ναυάγιο. Με βάση τις μαρτυρίες των 40 επιζώντων εντοπίστηκε και κρατείται ένας διακινητής με καταγωγή από τη Σομαλία, ενώ ανακρίνονταν άλλα τρία άτομα ως ύποπτα για συμμετοχή στο δίκτυο των διακινητών.
Οι επιζώντες ανέφεραν επίσης ότι έμειναν για πολλές ώρες στο νερό πριν ανασυρθούν από το εμπορικό πλοίο «Alexander Maersk», το οποίο είχε περισυλλέξει άλλους 293 πρόσφυγες και μετανάστες από τη Συρία, το Μαρόκο και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.
Κάποια από τα πτώματα, αναφέρουν τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, περισυνελέγησαν από άλλο πλοίο που συμμετείχε στην επιχείρηση διάσωσης. Μόνο από το βράδυ του Σαββάτου έως το πρωί της Κυριακής τα λιμάνια της Σικελίας και της Καλαβρίας είχαν υποδεχθεί 2.120 πρόσφυγες και μετανάστες, που δεν είναι παρά μέρος του συνολικού αριθμού των προσφύγων και μεταναστών που επιχείρησαν να διασχίσουν τις τελευταίες ημέρες το Κανάλι της Σικελίας καθώς οι καλές καιρικές συνθήκες ευνόησαν τις αναχωρήσεις από τη Βόρεια Αφρική.
Σύμφωνα με τα αρμόδια όργανα των Ηνωμένων Εθνών, από την αρχή του χρόνου έχουν διασωθεί περισσότεροι από 43.000 άνθρωποι, ενώ τα θύματα υπολογίζoνται σε τουλάχιστον 1.150. Εκπρόσωποι των ίδιων οργάνων επισημαίνουν ότι από τον όγκο των μεταναστευτικών ροών αποδεικνύεται πως οι επιχειρήσεις διάσωσης στη θάλασσα «είναι πιο κρίσιμες από ποτέ», ενώ ο επικεφαλής της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Φίλιπο Γκράντι καλεί σε «περαιτέρω προσπάθειες για τη σωτηρία των ανθρώπων σε αυτή την επικίνδυνη πορεία». Ο Γκράντι υπεράσπισε το έργο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στην Ιταλία, οι οποίες το τελευταίο διάστημα έχουν μπει στο στόχαστρο για την πιθανολογούμενη συνεργασία τους με τους διακινητές. Οι επικρίσεις δεν έχουν κοπάσει. Γεγονός είναι, πάντως, ότι χάρη και στη δική τους συμβολή δεν έχει μετατραπεί η Μεσόγειος σε υγρό τάφο για περισσότερους πρόσφυγες και μετανάστες.
Φουντώνουν οι αντιδράσεις. Η Ιταλία παραμένει η μεγαλύτερη πύλη εισόδου με αποτέλεσμα η αντιμεταναστευτική ρητορική να τροφοδοτείται συνεχώς. «Επιτέλους, φτάνει. Η ιταλική κυβέρνηση δεν μπορεί να παρακολουθεί απαθής την καθημερινή εισβολή μεταναστών στη χώρα μας» δήλωσε ο επικεφαλής του δεξιού κόμματος Φόρτσα Ιτάλια στη Γερουσία. Είναι κι αυτή μια σκηνή μιας τραγωδίας που δεν λέει να τελειώσει.