Αναζήτηση
«Επιλέγοντας τον Μακρόν, η Γαλλία επέλεξε την αναζωογόνηση ενός ξεπερασμένου πολιτικού συστήματος. Η Μαρίν Λεπέν έχασε επειδή αγλαΐζει μια Γαλλία αναδιπλωμένη στον εαυτό της, ο Μακρόν νίκησε επειδή ποντάρει σε μια χώρα δυνατή και ανοικτή στον κόσμο». Ο Αλέν Τουρέν δηλώνει απολύτως ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα –«ακόμη και εάν ο Μακρόν δυσκολευτεί να κατακτήσει στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου την πλειοψηφία που του είναι απαραίτητη στην Εθνοσυνέλευση για να κυβερνήσει».
Ο φημισμένος γάλλος κοινωνιολόγος αναγνωρίζει ορισμένα προτερήματα στον Μακρόν που θα τον βοηθήσουν να γίνει ένας καλός πρόεδρος. Το ένα είναι το νεαρό της ηλικίας του, το άλλο ο δυναμισμός του. «Οι Γάλλοι –λέει –δεν πιστεύουν πια στο πολιτικό σύστημα της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας. Και γι’ αυτόν τον λόγο νίκησε ένα αουτσάιντερ, ένας πολιτικός που ήρθε από του πουθενά χωρίς να έχει καν κάποιο κόμμα στη Βουλή να τον στηρίζει. Συγχρόνως, είναι η μοναδική νέα φιγούρα στο πολιτικό μας σύστημα που δεν μιλάει ούτε για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ούτε για την έξοδο από το ευρώ. Οι Γάλλοι δεν εκφράζονται πια ούτε από τη Δεξιά ούτε από την Αριστερά και ο ίδιος θα είναι ένας μεταβατικός πρόεδρος».
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει και αδυναμίες: «Ο Μακρόν –εξηγεί ο Τουρέν –είναι δυνατός στα αστικά κέντρα, αλλά ο Βορράς, ο Νότος, η Ανατολή και η Δύση της χώρας είναι με το Εθνικό Μέτωπο. Η Γαλλία αισθάνεται ότι έχει απομονωθεί και ότι απειλείται από την παγκοσμιοποίηση. Ο κόσμος φοβάται και ο φόβος σε κάνει να ψηφίζεις υπέρ της καταστολής, δηλαδή υπέρ της Λεπέν. Εξάλλου, οι μισοί Γάλλοι βρίσκονται απέναντι στην ΕΕ, ενώ ο ίδιος ο Μακρόν έγινε στόχος λάσπης και προκαταλήψεων όχι μόνο από το Εθνικό Μέτωπο αλλά και από τη μετακομουνιστική Αριστερά του Μελανσόν. Ο νέος πρόεδρος θα ξεκινήσει τη θητεία του με μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης να είναι εναντίον του προγράμματός του».
Ο Τουρέν εύχεται ο Μακρόν να μπορέσει να πάρει εκείνες τις 290 έδρες στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση που του είναι απαραίτητες για να γίνει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Εκτιμά ότι πολλά στελέχη τόσο του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) όσο και της Δεξιάς θα του χτυπήσουν την πόρτα. «Αλλά εκείνος πρέπει να τους πει ό,τι είχε πει και στον Μανουέλ Βαλς: “Σε στηρίζω στις βουλευτικές εκλογές μόνο εάν φύγεις από το PS και έρθεις στο κίνημά μου”». Και η θητεία του Φρανσουά Ολάντ; «Ηταν ένας πρόεδρος χωρίς χάρισμα και μεγάλες ικανότητες. Δεν στάθηκε στο ύψος των υποσχέσεών του».
