Στα 39 του χρόνια, χωρίς να έχει ποτέ μέχρι χθες εκλεγεί σε δημόσιο αξίωμα, χωρίς να ανήκει σε κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, χωρίς να ανήκει σε κανένα κόμμα, γίνεται ο νεότερος πρόεδρος στην ιστορία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Κατάφερε μάλιστα να κερδίσει τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών με ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που του έδιναν οι δημοσκοπήσεις τις τελευταίες δύο εβδομάδες και βγαίνει κερδισμένος από το μεσοδιάστημα πρώτου και δεύτερου γύρου παρά το κακό ξεκίνημα που έκανε σε αυτό. Ο Εμανουέλ Μακρόν εξελέγη χθες στον γαλλικό προεδρικό θώκο με ποσοστό 65,8%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, έναντι 34,2% υπέρ της αντιπάλου του, ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν. Και εντούτοις, όταν πήρε για πρώτη φορά τον λόγο μετά τη νίκη του, μιλώντας από το αρχηγείο του στο 15ο διαμέρισμα του Παρισιού, ενώ το πλήθος των συγκεντρωμένων υποστηρικτών του στην πλατεία του Λούβρου πανηγύριζε και τον περίμενε, δεν υπήρχε ίχνος θριαμβολογίας στα λόγια του, ίχνος χαμόγελου ή ικανοποίησης στο πρόσωπό του.

Ηταν σαν να αισθανόταν στους ώμους του το βάρος των περίπου 10,7 εκατομμυρίων ψήφων, αριθμός ρεκόρ, που απέσπασε η Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο. Αλλά και των 12 εκατομμυρίων Γάλλων, ποσοστό περίπου 25,3%, που προτίμησαν χθες την αποχή, καθώς και των 4,2 εκατομμυρίων ψηφοφόρων, ποσοστό περίπου 12%, που πήγαν μεν στην κάλπη, αλλά δεν ψήφισαν κανέναν από τους δύο μονομάχους, έριξαν λευκό ή άκυρο –ακόμη δύο ρεκόρ. Ηταν σαν να αισθανόταν επίσης το βάρος της επίγνωσης πως ένα μεγάλο κομμάτι όσων έριξαν στην κάλπη το ψηφοδέλτιο με το όνομά του καταψήφισαν την Ακροδεξιά, δεν υπερψήφισαν τον ίδιο. Αλλά και της επίγνωσης πως τα πιο δύσκολα μόλις τώρα ξεκινούν για αυτόν, πως η νομιμότητα που άντλησε από την κάλπη είναι εύθραυστη και η ευθύνη που αναλαμβάνει βαρύτατη: όπως επεσήμαινε η «Monde», η εκλογή του «μοιάζει με τον τελευταίο σταθμό πριν από την έρημο για το στρατόπεδο των δημοκρατικών» και ο ίδιος φτάνει στο Ελιζέ «με μια υποχρέωση επιτυχίας αφού η αποτυχία, ειδικά η οικονομική και κοινωνική αποτυχία των αντιπάλων του, αποτελεί τη βασική μαγιά του λαϊκισμού στη Γαλλία».

«Επιλέξατε να μου προσφέρετε την εμπιστοσύνη σας και σας εκφράζω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου. Δεν θα σας ξεχάσω. Θα κάνω το παν ώστε να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης σας», δήλωσε ο Εμανουέλ Μακρόν σε εκείνους που τον ψήφισαν με την καρδιά τους, προτού αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του στους υπόλοιπους: «Για τα επόμενα πέντε χρόνια, η ευθύνη μου θα είναι να κατευνάσω τους φόβους, να ξαναβρούμε το δυναμικό μας πνεύμα. Θα πολεμήσω με όλες μου τις δυνάμεις ενάντια στον διχασμό που μας υπονομεύει και μας καταβάλλει. Ας αγαπάμε τη Γαλλία, από απόψε και για τα επόμενα πέντε χρόνια θα την υπηρετήσω στο όνομά σας με ταπεινότητα, με αυταπάρνηση, με αποφασιστικότητα», δήλωσε.

Χρειάστηκε να περάσουν δυόμισι ώρες από τη στιγμή που έκλεισαν οι κάλπες και ανακοινώθηκαν οι εκτιμήσεις για να δουν οι Γάλλοι τον νέο τους πρόεδρο, τον 8ο πρόεδρο της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας, που αναμένεται να αναλάβει καθήκοντα την Κυριακή, τελευταία ημέρα της θητείας του Φρανσουά Ολάντ, να χαμογελάει, να χαίρεται –την ώρα που ανέβαινε στη σκηνή η οποία είχε στηθεί μπροστά στην πυραμίδα του Λούβρου, υπό τους ήχους της «Ωδής στη Χαρά», του ύμνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μια σκηνή ιδιαίτερα συμβολική, ένα χάδι στα αυτιά και τα μάτια των απανταχού φιλοευρωπαϊστών. Ξανά και ξανά, στη διάρκεια αυτής της δεύτερης, πιο πανηγυρικής ομιλίας του, αναφέρθηκε «στο γιγάντιο έργο που μας περιμένει» δεσμευόμενος να κάνει το παν, την επόμενη πενταετία, ώστε όσοι ψήφισαν χθες τη Μαρίν Λεπέν «να μην έχουν πλέον κανέναν λόγο να ψηφίσουν τα άκρα». «Θα σας υπηρετήσω με ταπεινότητα, με δύναμη. Θα σας υπηρετήσω στο όνομα των αρχών μας: ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη. Θα σας υπηρετήσω με αγάπη. Ζήτω η δημοκρατία και ζήτω η Γαλλία!», κατέληξε, αφού πρώτα ζήτησε από τους Γάλλους να του προσφέρουν στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου την πολυπόθετη όσο και αβέβαιη «πλειοψηφία της αλλαγής» που έχει ανάγκη. Μόνο μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του βρέθηκε κοντά του πάνω στη σκηνή η σύζυγός του Μπριζίτ. Και αυτό που ξεκίνησε με την «Ωδή στη Χαρά», έκλεισε με τη «Μασσαλιώτιδα». Από την Ευρώπη, στη Γαλλία, από έξω προς τα μέσα. Παρά τα «αλλά» που μπορεί να αντιτάξει κανείς, η Γαλλία κατάφερε να εκλέξει τον πλέον φιλευρωπαίο από τους 11 υποψηφίους που διεκδίκησαν την προεδρία της.

«Αλλά» η Μαρίν Λεπέν καιροφυλαχτεί. «Με αυτό το ιστορικό και μαζικό αποτέλεσμα, οι Γάλλοι έκαναν τη συμμαχία των πατριωτών την πρώτη δύναμη της αντιπολίτευσης», δήλωσε παίρνοντας τον λόγο μόλις δέκα λεπτά αφότου έκλεισαν οι κάλπες. Πολλοί αναλυτές εκτιμούσαν πως ένα ποσοστό κάτω του 40% ενδεχομένως να πυροδοτούσε αναταραχή, ακόμα και αμφισβήτηση της ηγεσίας της Μαρίν Λεπέν στους κόλπους του Εθνικού Μετώπου -και δη από την ανιψιά της. Η ίδια δήλωσε χθες πως το Εθνικό Μέτωπο «πρέπει να ανανεωθεί εκ βάθρων προκειμένου να φανεί αντάξιο αυτής της ιστορικής ευκαιρίας», μίλησε για δημιουργία μιας «νέας πολιτικής δύναμης» ενός «μετασχηματισμού του κινήματος». Κατέστησε ωστόσο σαφή τον ρόλο στον οποίο βλέπει τον εαυτό της: «Αυτός ο δεύτερος γύρος οργανώνει μια πολιτική ανασύνθεση μεταξύ πατριωτών και υπέρμαχων της παγκοσμιοποίησης. Θα ηγηθώ της μάχης για τις κοινοβουλευτικές εκλογές (…), τόσο ανήσυχοι είμαστε για τις προοπτικές αυτής της νέας πενταετούς προεδρικής θητείας», δήλωσε.

Μόνο που στο άλλο άκρο, αυτό της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν κατέστησε χθες εξίσου σαφές με μια ιδιαίτερα επιθετική ομιλία του πως δεν έχει πρόθεση να αφήσει στην Μαρίν Λεπέν τον ρόλο της πρώτης αντιπολίτευσης: «Μέσω της αποχής, της λευκής και της άκυρης ψήφου, η χώρα μας απέρριψε μαζικά την Ακροδεξιά διότι της είναι ξένη (…) Η Μαρίν Λεπέν έρχεται τρίτη σε αυτόν τον δεύτερο γύρο», δήλωσε διεκδικώντας ουσιαστικά ως προσωπική του νίκη τα υψηλά ποσοστά της αποχής, του λευκού και του άκυρου. «Νέο προεδρικό μονάρχη», χαρακτήρισε στη συνέχεια ο Μελανσόν τον Εμανουέλ Μακρόν. «Μην εγκαταλείπετε τη μάχη, μην παραιτείστε. Στις 18 Ιουνίου, η αντίστασή μας μπορεί να κερδίσει τη μάχη. Θα ρίξω σε αυτήν μαζί με εσάς όλη μου την ενέργεια», διαμήνυσε στους Ανυπότακτους Γάλλους.

Η μάχη για τον επονομαζόμενο «τρίτο γύρο», αυτό είναι σαφές, ξεκίνησε χθες στη Γαλλία με το που έκλεισαν οι κάλπες του δεύτερου προεδρικού γύρου. Ο επικεφαλής της καμπάνιας των Ρεπουμπλικανών για τις κοινοβουλευτικές εκλογές Φρανσουά Μπαρουάν το είπε ξεκάθαρα: «Η μητέρα των μαχών θα είναι η μάχη των κοινοβουλευτικών εκλογών». Ο μοναδικός δεξιός που δήλωσε χθες πρόθυμος να εργαστεί «σε μια κυβερνητική πλειοψηφία» γύρω από τον Μακρόν, ο Μπρινό Λε Μερ, δέχθηκε σύντομα την έντονη κριτική άλλων στελεχών του κόμματος όπως ο Ζαν-Φρανσουά Κοπέ και η Ναταλί Κοσιουσκό-Μοριζέ. Ο αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικανών, Λοράν Βοκιέζ, έσπευσε να επισημάνει πως ο Εμανουέλ Μακρόν «είναι απόψε ένας πρόεδρος που εκλέγεται χωρίς όρεξη ούτε ενθουσιασμό».

Τα συγχαρητήρια μηνύματα προς τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο και οι εκφράσεις ικανοποίησης για το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν σαφώς πιο θερμά από το στρατόπεδο των Σοσιαλιστών -που όμως οδεύει προς τις κοινοβουλευτικές εκλογές κατακερματισμένο και με τη βεβαιότητα πως θα υποστεί πανωλεθρία. Σε κάθε περίπτωση, ο ρυθμός της ανασύνθεσης του πολιτικού τοπίου δεν κινδυνεύει να επιβραδυνθεί τις επόμενες εβδομάδες.

Τελευταία Νέα