Καλώς εχόντων των πραγμάτων, ο Πρωθυπουργός σήμερα επισκέπτεται το υπουργείο Παιδείας εγκαινιάζοντας μια ιδιότυπη εξόρμηση σε υπουργεία με στόχο να εκπέμψει σήμα επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου. Ώς εδώ όλα καλά, αλλά υπάρχει και η άλλη όψη: αν απαιτείται ο Πρωθυπουργός να μετατρέπεται σε «λοχία» που εφορμά σε θαλάμους στρατιωτών, κάτι πάει ή γίνεται λάθος. Πολύ περισσότερο όταν ο κύκλος των επισκέψεων του κυρίου Τσίπρα δεν θα είναι ολοκληρωμένος, αφορά μόνον τρία προς το παρόν υπουργεία, και πιθανώς σχετίζεται περισσότερο με τη στήριξη που ο ίδιος επιδιώκει να παράσχει σε υπουργούς του –βλέπε Υγείας.
Κι όμως. Η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη έργων και πράξεων. Το κυβερνητικό αφήγημα δεν είναι μια εσωτερική υπόθεση, ούτε άσκηση αυτοπεποίθησης μεταξύ Πρωθυπουργού και υπουργών. Η χώρα έχει ανάγκη την ολοκλήρωση και την επιτάχυνση γενναίων μεταρρυθμίσεων. Την ανάταξη της Οικονομίας. Και περισσότερο από όλα: γενναίες αποφάσεις που να σχετίζονται με την ενθάρρυνση των επιχειρήσεων, των επενδύσεων και της νέας γενιάς που ξενιτεύεται για κάτι καλύτερο.
Από την πρώτη στιγμή η παρούσα κυβέρνηση έμοιαζε χαμένη στις δικές της αυταπάτες. Πολύ πρόσφατα και δειλά έδειξε να αντιλαμβάνεται το μέτρο του συσχετισμού, τον τρόπο που περιπλέκεται ο κόσμος, τον κίνδυνο των αχαρτογράφητων νερών για τη χώρα μας. Αν ακόμη και τώρα χρειάζεται εφόδους πρωθυπουργικές, δεν επιβεβαιώνει απλώς τη μη συνοχή της. Εκπέμπει πάλι σήμα αβεβαιότητας και αναποφασιστικότητας. Αυτό ακριβώς, δηλαδή, που δεν πρέπει να κάνει.
