En Marche!, τέλος. Εφεξής, μετονομάζεται σε La République en Marche, Εμπρός η Δημοκρατία. Μετά τη μεγάλη νίκη που κατέγραψε την Κυριακή, την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας με 66,1% των ψήφων, αυτό το κίνημα που ο ίδιος δημιούργησε πριν από μόλις 13 μήνες, αυτό το κόμμα που δεν υπάρχει ακόμα, βάζει στόχο να αποκτήσει, τον Ιούνιο, «μια ισχυρή πλειοψηφία». Είναι ακόμα νωρίς για προβλέψεις, προειδοποιούν οι ειδικοί. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις πάντως δίνουν λόγους στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο, που έκανε χθες στην Αψίδα του Θριάμβου τα πρώτα του τελετουργικά βήματα στο πλευρό του Φρανσουά Ολάντ, συμμετέχοντας στις τελετές για την 72η επέτειο του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να αισιοδοξεί πως δεν θα υποχρεωθεί σε μια επώδυνη «συγκατοίκηση».

Σύμφωνα με τα ινστιτούτα Kantar Sofres-One point και Harris Interactive, το République en Marche (η παραπομπή στο συγκρότημα των REM είναι μάλλον τυχαία…) θα εξασφαλίσει στις κοινοβουλευτικές εκλογές ένα 24%-26% των ψήφων, έναντι 22% των Ρεπουμπλικανών, 21%-22% του Εθνικού Μετώπου, 13%-15% της Ανυπότακτης Γαλλίας του Ζαν-Λικ Μελανσόν και 8%-9% του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Σύμφωνα με μια πρώτη πρόβλεψη του Opinion Way, που πραγματοποιήθηκε πριν από τον δεύτερο προεδρικό γύρο, το κίνημα θα εξασφαλίσει έτσι 249-286 έδρες, οι Ρεπουμπλικανοί και το κεντροδεξιό UDI 200-210 έδρες, το Σοσιαλιστικό Κόμμα 28-43 έδρες, το Εθνικό Μέτωπο 15-25 έδρες και η Ανυπότακτη Γαλλία 6-8 έδρες. Βρίσκεται λοιπόν κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία των 289 εδρών.

Η αλήθεια είναι πως η παράδοση της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας ευνοεί τον Εμανουέλ Μακρόν –και ας έχει αψηφήσει ο ίδιος όλους τους νόμους της πολιτικής. Οι νεοεκλεγέντες πρόεδροι καταλήγουν πρακτικά πάντα με μια πλειοψηφία στις κοινοβουλευτικές εκλογές που ακολουθούν τις προεδρικές εκλογές. Αυτό συνέβη το 1981, το 2002, το 2007 και το 2012. Μόνη εξαίρεση στον κανόνα, οι κοινοβουλευτικές εκλογές του 1988, όταν ο Φρανσουά Μιτεράν δεν κατάφερε να εξασφαλίσει παρά μια σχετική πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Η κυβέρνησή του, με πρωθυπουργό τότε τον Μισέλ Ροκάρ, αναγκάστηκε να συνυπάρξει με την κεντρώα πλειοψηφία νομοθετώντας μέσω της προσφυγής στο άρθρο 49.3 του Συντάγματος, που επιτρέπει παράκαμψη της Εθνοσυνέλευσης. Γενικά, πάντως, οι Γάλλοι δεν κάνουν πίσω ανάμεσα στις εκλογές του Μαΐου και εκείνες του Ιουνίου.

Από την άλλη, ένα 49% των Γάλλων δηλώνει πως επιθυμεί τη «συγκατοίκηση». Ενα 43% των ψηφοφόρων του Εμανουέλ Μακρόν, άλλωστε, τον ψήφισε μόνο για να «εκφράσει την αντίθεσή του στη Μαρίν Λεπέν». Και ένας αριθμός-ρεκόρ ψηφοφόρων προτίμησε να απόσχει (το 25,38% των εγγεγραμμένων) ή να ρίξει στην κάλπη λευκό ή άκυρο (8,5% και 3% των ψηφοφόρων αντίστοιχα). Επιπλέον, κανείς δεν γνωρίζει ακόμη τους 577 υποψηφίους που θα παρουσιαστούν στις κοινοβουλευτικές εκλογές με τα χρώματα του REM –θα ανακοινωθούν, όπως διευκρίνισε χθες ο γενικός γραμματέας του κινήματος Ρισάρ Φεράν, μέχρι την Πέμπτη το μεσημέρι.

Το 50% των υποψηφίων θα προέρχεται από την κοινωνία των πολιτών, οι υπόλοιποι από τον πολιτικό κόσμο. Δεν απαιτείται να «σκίσουν την κάρτα μέλους» του κόμματος από το οποίο προέρχονται, απαιτείται όμως να φέρουν τη σημαία του REM και να ενταχθούν στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα –μοναδική εξαίρεση για αυτό το τελευταίο, οι υποψήφιοι του κεντρώου MoDem του Φρανσουά Μπαϊρού, με τον οποίο ο Μακρόν συνήψε προεκλογική συμμαχία. Ο Ρισάρ Φεράν ανακοίνωσε και επισήμως χθες την παραίτηση του νεοεκλεγέντος προέδρου από την ηγεσία του En Marche!. Επικεφαλής αναλαμβάνει προσωρινά, μέχρι το ιδρυτικό συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί το αργότερο στις 15 Ιουλίου, η απεσταλμένη του κινήματος Κατρίν Μπαρμπαρού. Το βέβαιο είναι πως ο επονομαζόμενος «τρίτος γύρος» είναι στο μυαλό όλων στη Γαλλία, τόσο του Μακρόν όσο και των αντιπάλων του. Λεπέν και Μελανσόν έχουν αρχίσει ήδη μάχη για τον τίτλο της πρώτης αντιπολίτευσης –αν και η ηττημένη του δεύτερου προεδρικού γύρου πρέπει πρώτα να ξεπεράσει μπόλικη εσωκομματική γκρίνια. Οσο για τους Ρεπουμπλικανούς και τους Σοσιαλιστές, αυτοί παλεύουν να βρουν τον δρόμο τους μέσα από τα συντρίμμια που άφησε στο γαλλικό πολιτικό τοπίο το πέρασμα του Μακρόν –με τους πρώτους, πάντως, σε απείρως καλύτερη μοίρα από το κατακερματισμένο, ξέπνοο σχεδόν, Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Τελευταία Νέα