Η ατάκα που συζητήθηκε περισσότερο από την πρόσφατη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στον Χατζηνικολάου ήταν για το ΔΝΤ που ζητούσε αρχικά 42 φορές περισσότερα μέτρα, αλλά προσγειώθηκε χάρη στην αποφασιστικότητα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Στη συνέντευξη εκείνη, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει και κάτι άλλο μνημειώδες. Οτι η κυβέρνηση θα ψηφίσει τώρα τα μέτρα για να πάρει μια λύση για το χρέος, αν δεν την πάρει όμως, δεν θα τα εφαρμόσει.

Δύσκολα μπορεί να φτάσει κανείς σε ένα τόσο υψηλού επιπέδου μείγμα λαϊκισμού και κυνισμού. Πολλοί όμως προσπαθούν. Ο υπουργός Εσωτερικών, για παράδειγμα, βεβαίωσε χθες στον Real FM ότι υπάρχει περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης του προγράμματος το 2018. Αρκεί να έχουν επιτευχθεί οι στόχοι. Και να έχει αλλάξει ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης. Δηλαδή; Εκτός από τη Γερμανία, όπου φαίνεται ότι θα επανεκλεγεί η Μέρκελ, θα γίνουν τίποτε άλλες μυστικές εκλογές; Ή μήπως ο υπουργός έγινε ξαφνικά macronista;

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάνος Σκουρλέτης δίνει αυτή την υπόσχεση. Το είχε κάνει και τις προάλλες σε πολιτική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Μαρούσι. Είχε επαναλάβει και τότε τα γνωστά για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς που διάφοροι μοχθηροί προσπαθούν να τους στερήσουν. Αλλά την παράσταση εκείνη την ημέρα την είχε κλέψει η διαβεβαίωσή του ότι αν γύριζαν πίσω τον χρόνο, πάλι τα ίδια θα έκαναν. Και τον Βαρουφάκη, και τη Ζωή, και τα «γκόου μπακ, μαντάμ Μέρκελ», και το δημοψήφισμα, και τη στροφή 180 μοιρών που ακολούθησε, και τα μπλόκα στις επενδύσεις, και την υπερήφανη διαπραγμάτευση με την όχι και τόσο υπερήφανη κατάληξή της.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτή την κυβέρνηση δεν είναι ότι υποτιμά τους αντιπάλους της. Ούτε ότι κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Είναι ότι αρνείται να διδαχθεί από αυτά τα λάθη. Και ότι υποτιμά τον ελληνικό λαό.

Θεωρεί στ’ αλήθεια ο Σκουρλέτης πως τον πιστεύουν οι ψηφοφόροι του όταν τους λέει ότι οι περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις τους είναι μια μαγική εικόνα κι ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά «μόλις αλλάξει ο πολιτικός χάρτης στην Ευρώπη»; Θεωρούν στ’ αλήθεια ο ίδιος και η κυβέρνησή του ότι περνάει ακόμη ο ισχυρισμός τους πως η κρίση δεν αποτελεί παρά μια παρένθεση και πως θα επιστρέψουμε στην εποχή προ των Μνημονίων, αρκεί να παραμείνουν οι ίδιοι στην εξουσία;

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ταχύτατα. Τα παλιά κόμματα διαλύονται, οι κλασικές διαχωριστικές γραμμές ξεπερνιούνται, η Γαλλία εμπιστεύεται τις τύχες της σε έναν νεαρό ριζοσπάστη, η Ευρώπη ανασυντίθεται και ο Σκουρλέτης παίζει το χαρτί των συμβασιούχων, ειρωνεύεται τον Πατούλη, χαρακτηρίζει τον Μητσοτάκη ημιμαθή και καλλιεργεί αυταπάτες για το μέλλον της χώρας. Ολα στο όνομα ενός ηθικού πλεονεκτήματος, φυσικά.