Προτεραιότητα στην παιδεία. Δικαίωμα όλων στη δημόσια παιδεία. Σύγχρονη και ποιοτική δημόσια παιδεία. Δημόσιο αγαθό η παιδεία. Επάρκεια βιβλίων και διδακτικού προσωπικού. Επέκταση των γευμάτων σε διπλάσια σχολεία. Επέκταση του Ολοήμερου Σχολείου σε όλη τη χώρα. Μείωση του αριθμού των μαθητών στην τάξη. Κυρίαρχη μαθησιακή διαδικασία στα σχολεία και όχι στα φροντιστήρια. Αναβάθμιση των δύο τελευταίων τάξεων του λυκείου. Λιγότερα μαθήματα και περισσότερες ώρες ανά μάθημα. Κατάργηση των Πανελλαδικών. Εισαγωγή στα πανεπιστήμια με βάση το εθνικό απολυτήριο. Αλλαγή στη νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην παιδεία. Ωραία λόγια, όμορφος κόσμος, αγγελικά πλασμένος.
Το περιεχόμενο των ανακοινώσεων του Πρωθυπουργού και ο τρόπος με τον οποίο μίλησε ο Αλέξης Τσίπρας έχοντας στο πλευρά του τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, δεν άφησαν περιθώριο αμφισβήτησης: αυτή η κυβέρνηση τα κάνει όλα για την παιδεία. Δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε συμπτωματικό ότι διάλεξε το συγκεκριμένο υπουργείο για να ξεκινήσει την περιοδεία του (στα υπουργεία), όπως επίσης ότι επέλεξε τον καυτό για τις εξετάσεις μήνα, λίγο πριν από τα τέλη και της φετινής σχολικής χρονιάς, για να τα εξαγγείλει.
Τον τελευταίο καιρό, ο υπουργός Παιδείας τού είχε ανοίξει τον δρόμο, με μία σειρά από αλλαγές τις οποίες κατά διαστήματα ανακοίνωνε, μπερδεύοντας τους πάντες και κυρίως τα παιδιά. Τώρα ήρθε ο Αλέξης Τσίπρας να μιλήσει ουσιαστικά για τη φιλοσοφία στην οποία θα βασιστούν οι αλλαγές αυτές, μια φιλοσοφία που δίνει προτεραιότητα στη μάθηση και όχι στην εξέταση.
Είναι πράγματι προς διερεύνηση αυτή η άπωση του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του προς τις εξετάσεις: παιδικό και μαθητικό τραύμα ή φοιτητικό απωθημένο, σε κάθε περίπτωση τίποτα δεν γίνεται χωρίς εξετάσεις. Αλλο πράγμα να δοθεί πράγματι προτεραιότητα στη γνώση και άλλο να καταργηθούν, χωρίς προηγουμένως να έχει οργανωθεί το πλαίσιο, όπως συμβαίνει στις τρεις τάξεις του γυμνασίου. Εκτός αν οι εξετάσεις θυμίζουν στον Πρωθυπουργό κάτι από εκλογές. Γιατί και οι εκλογές εξετάσεις είναι.
