Η εκδήλωση που διοργάνωσε χθες σε συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών η Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος για να γιορτάσει τα 40 χρόνια παρουσίας της στην Ελλάδα και την επέτειο των 60 χρόνων από την υπογραφή των συνθηκών της Ρώμης είχε λίγο απ’ όλα.
Πρώτον, συγκίνηση, ιδίως όταν ο επικεφαλής της Αντιπροσωπείας Πάνος Καρβούνης –ο μακροβιότερος σε αυτό το πόστο –ανακοίνωσε ότι αποχωρεί φέτος έπειτα από 35 χρόνια θητείας στην Κομισιόν. Δεύτερον, καρφιά προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από τον αναπληρωτή ΥΠΕΞ Γιώργο Κατρούγκαλο, ο οποίος μίλησε για πολιτικές μη ευρωπαϊκών οργανισμών που υπονομεύουν την κοινωνική πολιτική. Τρίτον, σαφείς προειδοποιήσεις από τους κατέχοντες νευραλγικά πόστα, όπως ο επίτροπος Μετανάστευσης Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο επικεφαλής εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς, ότι τα επιτεύγματα των 60 χρόνων της ΕΕ δεν είναι ούτε αυτονόητα ούτε και δεδομένα (όπως καταλάβαμε όλοι το καλοκαίρι του 2015). Τέταρτον, αίγλη, αφού την εκδήλωση άνοιξε με ομιλία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος ήταν και ο λακωνικότερος όλων.
Και να περάσω τώρα στις παρουσίες (και τις απουσίες φυσικά). Στην πρώτη γραμμή, δύο υπουργοί Προστασίας του Πολίτη, ο (νυν) Νίκος Τόσκας και ο (πρώην) Βύρων Πολύδωρας, οι οποίοι είχαν πιάσει ψιλή κουβέντα με την υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Ολγα Γεροβασίλη. Εκεί και ο Μανώλης Γλέζος που πέρασε για έναν χρόνο από τις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής πριν παραδώσει (λόγω ηλικίας αλλά και της φοβίας του για τα αεροπλάνα) την έδρα του ευρωβουλευτή στον Νίκο Χουντή. Το μάτι μου πήρε και τους διατελέσαντες επιτρόπους, όπως η Βάσω Παπανδρέου, ο Χρήστος Παπουτσής και ο Σταύρος Δήμας.
Από τη ΝΔ δεν είδα και πολλούς, αλλά τους δικαιολογώ γιατί είχαν να δώσουν το «παρών» στη συνεδρίαση της ΚΟ. Από Το Ποτάμι είδα τον Δημήτρη Τσιόδρα και τον Γιώργο Μαυρωτά. Από το ΠΑΣΟΚ εντόπισα τη Συλβάνα Ράπτη, πρώην ευρωβουλευτή του κόμματος, ενώ εκπροσώπηση είχε και το ΚΙΔΗΣΟ με τον πρώην υφυπουργό Μιχάλη Καρχιμάκη.
Αν με ρωτούσατε πάντως να σας πω τι φάνηκε να αρέσει περισσότερο στους εκατοντάδες ευρωπαϊστές επωνύμους και ανωνύμους που βρέθηκαν χθες στο ΚΠΙΣΝ, θα ήταν η παιδική χορωδία των Αρσάκειων Σχολείων και η «Ωδή στη Χαρά» –ο επίσημος ύμνος της ΕΕ από το 1985 –που πλημμύρισε την κατάμεστη αίθουσα της Λυρικής Σκηνής, λίγο πριν το κοινό απολαύσει Μπιζέ, Γκουνό, Μότσαρτ και Πουτσίνι από διεθνείς λυρικούς καλλιτέχνες.
Και ξέσπασμα Βενιζέλου
Εκδήλωση όμως με αφορμή τα 60 χρόνια από τη Συνθήκη της Ρώμης, όπως σας ανήγγειλα ήδη από χθες, διοργάνωσε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης και ο Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση του Βαγγέλη Βενιζέλου, με θέμα «Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις – Η Ελλάδα μέσα σε μια Ευρώπη που αλλάζει».
Μιλώντας για τη δεύτερη ενότητα λοιπόν και την εικόνα της χώρας μας σήμερα, ο πληθωρικός Βαγγέλης –δεν ήθελε και πολύ… –απασφάλισε χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα κατά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, την ύπαρξη της οποίας χαρακτήρισε ως «το βασικό πολιτικό πρόβλημα της οικονομίας».
Ερωτώμενος για τα αντίμετρα, έκανε λόγο για «δημαγωγική απάτη» και προσπάθεια της κυβέρνησης «να αναδιανείμει τη μιζέρια» στους πολίτες που έχουν ανάγκη. Αυτή άλλωστε είναι η πάγια στάση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δηλώνει διαρκώς πως η σωτηρία της χώρας θα επιτευχθεί μόνο με εκλογές.