H χοληστερίνη αποτελεί βασικό στοιχείο της λειτουργίας των ανθρωπίνων κυττάρων και κατά συνέπεια της ζωής. Ομως οι αυξημένες τιμές της στο αίμα και ιδιαίτερα της LDL θεωρούνται ο κυριότερος λόγος δημιουργίας της αθηροσκλήρωσης των αρτηριών.
Πολλές φορές, παρά τις σύγχρονες θεραπείες, είναι δύσκολο να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αλλωστε για τον λόγο αυτόν κάθε νέο αποτελεσματικό φάρμακο γίνεται ευπρόσδεκτο από την ιατρική κοινότητα.
Οτι τα νεότερα αντιλιπιδαιμικά φάρμακα σε συνδυασμό με τις στατίνες προκαλούν μεγαλύτερη ελάττωση της κακής (LDL) χοληστερίνης δεν αποτελεί επιστημονική είδηση. Το ερώτημα ήταν εάν η περαιτέρω ελάττωση της κακής χοληστερίνης προκαλεί περαιτέρω ελάττωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων και κυρίως του εμφράγματος και των καρδιαγγειακών θανάτων.
Στο ερώτημα αυτό απαντά η πολυκεντρική μελέτη Fourier που ανακοινώθηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας και δημοσιεύθηκε ταυτόχρονα στο εγνωσμένου κύρους ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» με συμμετοχή αρρώστων από 49 χώρες.
Στη μελέτη αυτή χορηγήθηκε το evolocumab που ανήκει στα μονοκλωνικά αντισώματα και αναστέλλει τον μετατροπέα της πρωτεΐνης σαμπτιλισίνης. Το φάρμακο αυτό προκαλεί ελάττωση της κακής (LDL) χοληστερίνης. Οι 27.584 ασθενείς που μελετήθηκαν έπασχαν από αθηρωματική καρδιαγγειακή νόσο.
Η μελέτη είχε διάρκεια 2,2 ετών και έδωσε θεαματικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι όλοι οι ασθενείς έπαιρναν στατίνες και είχαν κακή (LDL) χοληστερίνη υψηλότερη των 70 mg%. Παρατηρήθηκε ελάττωση της κακής χοληστερίνης κατά 60% με τιμή κατά μέσο όρο 30 mg% ανά ασθενή. Ομως το εντυπωσιακότερο ήταν η ελάττωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων, δηλαδή του εμφράγματος, των εγκεφαλικών, του καρδιακού θανάτου, της νοσηλείας για ασταθή (προεμφραγματική) στηθάγχη καθώς και της ανάγκης για bypass.
Τα αποτελέσματα αυτά υπήρξαν ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα, όμως υπάρχουν δύο «εφόσον»: εφόσον αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιωθούν από ανάλογες προσεχείς μελέτες και εφόσον δεν προκύψουν, μακροχρόνια, παρενέργειες από τη χρήση αυτής της κατηγορίας των φαρμάκων, αυτή η θεραπευτική παρέμβαση θα θεωρηθεί η μεγαλύτερη παρέμβαση στη θεραπευτική Καρδιολογία συμπεριλαμβανομένων και όλων των επεμβατικών μεθόδων.
Τα φάρμακα της κατηγορίας αυτής έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες Αρχές σε ΗΠΑ και Ευρώπη και χορηγούνται με ενέσεις υποδορίως, μία ή δύο φορές τον μήνα, σε συνδυασμό ή χωρίς συνδυασμό με στατίνες, ανάλογα με την επιθετικότητα της στεφανιαίας νόσου.
