Τι πιο σημαντικό για ένα βραβείο από το να δικαιώνεται καθ’ οδόν; Ο 17ος νικητής του Θεατρικού Βραβείου Δημήτρης Χορν που ανακοινώθηκε την περασμένη Δευτέρα, έρχεται να προστεθεί στη λίστα που άνοιξε το 2001. Θεσμοθετήθηκε στη μνήμη του Δημήτρη Χορν με πρωτοβουλία του Σταμάτη Φασουλή και με το κληροδότημα του αδελφού του, Γιάννη Χορν, οικονομικό αρωγό. Το βραβείο χρόνο με τον χρόνο προσθέτει κι έναν κρίκο στην αλυσίδα του. Οπως η αλυσίδα από τον σταυρό του Χορν που, σαν σκυτάλη, δίνει ο προηγούμενος στον επόμενο.
Οι δεκαεπτά άνδρες ηθοποιοί που το κέρδισαν έπειτα από ψηφοφορία ειδικής κριτικής επιτροπής, που παραμένει η ίδια από την αρχή, αποτελούν σήμερα την αφρόκρεμα του ελληνικού θεάτρου. Πλέον από τριάντα μέχρι πενήντα χρόνων όλοι τους πρωταγωνιστούν στις σκηνές της χώρας και ξεχωρίζουν: Δημήτρης Ημελλος, Αργύρης Ξάφης, Χρήστος Λούλης, Κώστας Βασαρδάνης, Νίκος Καρδώνης, Κώστας Γάκης, Γιάννος Περλέγκας, Θανάσης Αλευράς, Μάκης Παπαδημητρίου, Μιχάλης Οικονόμου, Θάνος Τοκάκης, Δημήτρης Λάλος, Χάρης Φραγκούλης, Γιώργος Χρυσοστόμου, Μιχάλης Σαράντος, Αργύρης Πανταζάρας και, φέτος, Κωνσταντίνος Μπιμπής.
Φυσικά και υπάρχουν κι άλλοι, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν ανάμεσα στους υποψηφίους κάθε χρονιάς. Το επισήμανε άλλωστε ο ίδιος ο Σταμάτης Φασουλής κάνοντας, δικαίως, ξεχωριστή μνεία σε δύο, στον Νίκο Κουρή και στον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, τους οποίους τυχαίες συγκυρίες οδήγησαν εκτός λίστας.
Ενα βραβείο έχει διπλή σημασία. Η πρώτη είναι να δίνει δύναμη, μια ενθάρρυνση, ένα σκούντημα στον ώμο, ένα παραπάνω χειροκρότημα για τη συνέχεια. Και η άλλη είναι να διατηρεί ζωντανό το όνομα στο οποίο είναι αφιερωμένο. Ο Δημήτρης Χορν, πέρα από όλα όσα χάρισε απλόχερα στο θέατρο, συνέδεσε το όνομά του με κάτι φρέσκο, καινούργιο, τρέχον. Ερήμην του δημιουργεί μια σύνδεση του παλιού με το νέο. Ετσι ώστε το «ηθοποιός σημαίνει φως» να συνεχίζει να λάμπει.
