Αναζήτηση
Είναι το πρόσωπο των ημερών! Γιώργος Καλφόγλου, ο βοηθός διαιτητής του Κομίνη στον τελικό του Κυπέλλου· ο άνθρωπος που, εν πολλοίς, έκρινε την αναμέτρηση καθώς δεν είδε το γκολ – οφσάιντ του Πέδρο Ενρίκε και ήρθε το τελικό 2-1 και η νίκη του ΠΑΟΚ.
Κοντά μία εβδομάδα μετά, τι σκέφτεται, τι λέει, πώς αντιδρά στις συνομιλίες με τους συντοπίτες του ο συγκεκριμένος διαιτητής;
«Με τον Κομίνη είμαστε χρόνια συνεργάτες. Είμαι βοηθός διαιτητή δεκατρία χρόνια, τα πέντε στη μεγάλη κατηγορία. Συνολικά έχω δεκαπέντε χρόνια στη διαιτησία» αναλογίζεται ο Καλφόγλου και κάνει ένα φλασμπάκ καριέρας. Διεθνής δεν είναι, σε αντίθεση με τον Κομίνη, αλλά αυτό δεν παίζει ρόλο και μπορούν να δένουν και να προχωρούν μαζί στις διαιτητικές διαδρομές.
«Η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Οπως και η εμπιστοσύνη. Σε όλα τα σημεία συμπλέουμε και αυτό έχει τη σημασία του. Μεγάλη εμπιστοσύνη παντού» τονίζει στον περίγυρό του.
Το αν ήταν επιθυμία του Κομίνη να διαιτητεύσουν τον τελικό του Κυπέλλου, δεν το γνωρίζει. Τουλάχιστον δεν το ξέρει από πρώτο χέρι: «Δεν μπορώ να το ξέρω. Το παιχνίδι αξιολογήθηκε από τους αρμοδίους, όπως και η συνολική μου πορεία όλα αυτά χρόνια. Εδωσα περίπου 15 παιχνίδια φέτος, σε όλες τις διοργανώσεις, ακόμη και σε ντέρμπι, στο Παναθηναϊκός – ΑΕΚ και το ΑΕΚ – ΠΑΟΚ για παράδειγμα, σε όλα ήμουν σχεδόν άριστος. Ηταν κρίσιμα ματς. Να ξέρετε ότι όλο αυτό το διάστημα παραπέμπομαι μόνο για δεύτερη φορά. Η άλλη ήταν, αν θυμάμαι καλά, ένα παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Δεν κρατώ αρχείο. Σε κάποια άλλη περίπτωση που ειπώθηκε ότι τιμωρήθηκα δεν ίσχυε. Δύο φορές μόνο. Ναι, έχω κάνει λάθη, αλλά ήταν η δεύτερη παραπομπή μου» εξηγεί στους ανθρώπους με τους οποίους μιλά το τελευταίο διάστημα.
Οι καυτές φάσεις. Και φτάνουμε στο προκείμενο. Τις καυτές φάσεις του ντέρμπι. Γιατί, καλώς ή κακώς, ο κόσμος στην Ηγουμενίτσα ή στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νέα Σελεύκεια, τον ρωτά τι ακριβώς συνέβη. Τόσο όταν ύψωσε τη σημαία στο γκολ του Χριστοδουλόπουλου που δεν μέτρησε όσο και όταν δεν είδε το οφσάιντ του Ενρίκε.
«Αυτό που είπα στην ενδοσυνεννόηση στον διαιτητή ήταν “να ξέρεις η φάση είναι και δεν είναι. Οριακή”. Καμιά φορά το μάτι σε τέτοιες περιπτώσεις ξεγελά. Εγώ είδα τον Χριστοδουλόπουλο μισό σώμα μπροστά. Ηταν, ευτυχώς, σωστή η απόφασή μου. Οσο για το γκολ του ΠΑΟΚ, παρά τους παίκτες που ήταν μπροστά, η θέση μου ήταν άριστη. Αψογη. Πάντα ο βοηθός πρέπει να κοιτά τον τελευταίο αμυντικό και αυτό έκανα. Οντως τον είχα, αλλά δεν έχω μάτια σαύρας να βλέπω παντού! Σε τέτοιες στιγμές λειτουργεί και βοηθά πολύ η διαίσθηση. Πότε θα φύγει η μπάλα, δηλαδή, από τον επιθετικό που κάνει την πάσα. Για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου δεν το είδα και η φάση με ξεγέλασε. Ο επιθετικός γύριζε, είχε κίνηση μπροστά – πίσω και καλύφθηκε. Ηταν λάθος και δεν το αρνούμαι. Την έχασα. Δυστυχώς για μένα πάνω απ’ όλα την πάτησα» εξηγεί. Αλλά προσθέτει στους συνομιλητές του τα ακόλουθα:
«Εχω χάσει την ακριβή επαφή. Βάλτε τη φάση στην τηλεόραση, ο παίκτης έχει καλυφθεί. Δεν φταίει ο διαιτητής, το λάθος, η ευθύνη είναι του βοηθού. Θυμάστε πρόσφατα στο ματς του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στη Ρεάλ και η Μπάγερν; Οφσάιντ γκολ, ίδια φάση, ήταν αυτό που έβαλε ο Ρονάλντο. Και μάλλον και πιο εύκολη για τον διαιτητή. Για όσους γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο, η φάση με τον Χριστοδουλόπουλο ήταν εντελώς διαφορετική. Εκεί ο παίκτης έκανε μπροστινή κίνηση. Ο Ενρίκε μπροστά – πίσω. Κάτι που μπορεί να μπερδέψει κάθε βοηθό. Οριακή επίσης φάση. Δύο διαφορετικές περιπτώσεις. Ο κόσμος φώναξε, λέει πολλά, δεν τον κατηγορώ. Τον καταλαβαίνω».
Φίλοι του ποδοσφαίρου, οπαδοί όλων των ομάδων, τον ρωτούν πώς συμπεριφέρθηκαν οι άνθρωποι της ΑΕΚ που είδαν να χάνουν από μια διαιτητική απόφαση ένα Κύπελλο. Τι τους απάντησε; «Κανένας δεν θυμάμαι να μίλησε, δεν υπήρξαν πολλές διαμαρτυρίες ή να ειπωθεί κάτι για οφσάιντ στο γκολ. Νόμιζα πως όλα ήταν καλά. Μόνο ο Χιμένεθ φώναξε λίγο παραπάνω. Κανείς της ΑΕΚ δεν είπε τίποτα. Στα αποδυτήρια έρχεται ο κ. Δημητριάδης και μου λέει “το γκολ είναι οφσάιντ”. Του απάντησα “κ. Δημητριάδη, αν είναι, δεν είχα πρόθεση. Συγγνώμη. Είμαι έντιμος”. Συμπλήρωσε ο παράγοντας της ΑΕΚ πως ήταν τρία μέτρα. Του απάντησα ξανά ότι “αν είναι τρία μέτρα, τότε θα παραιτηθώ”».
«Σκέφτηκα να παραιτηθώ». Εχοντας δει τη φάση στα αποδυτήρια, θυμάται τα εξής: «Ούτε τρία μέτρα ήταν ούτε εύκολη φάση. Ναι, σκέφτηκα να φύγω από τη διαιτησία, αλλά δεν θέλω να το κάνω σαν στιγματισμένος, αν αντιλαμβάνεστε τι εννοώ. Οχι με αυτόν τον τρόπο. Είδα τη φάση στα αποδυτήρια, κατάλαβα το λάθος μου, αλλά ήταν οριακή φάση και ήταν πια αργά. Οσες συγγνώμες και να ζητήσω, τώρα δεν αλλάζει τίποτα. Η αξία της συγγνώμης στην Ελλάδα εξάλλου έχει χαθεί. Ακούγεται τόσες φορές και δεν σημαίνει τίποτα».
Βαδίζοντας στους δρόμους της Ηγουμενίτσας, ο Γιώργος Καλφόγλου σκέφτεται κι ένα πράγμα γυρίζει συνεχώς στο μυαλό του. Τα περί στημένου που ειπώθηκαν. Τον πλήγωσε; Τι λέει σε όσους τον ρωτούν, έστω κι αν κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον άβολο; «Προφανώς και αυτό με πλήγωσε πολύ. Δεν γνωρίζουν με ποιον μιλάνε; Για ποιον μιλάνε; Είμαι υπερήφανος άνθρωπος, έχω περάσει δυσκολίες στη ζωή μου, τα κατάφερα όμως και πάλεψα πολύ. Δεν έχω δώσει δικαιώματα».
Αλήθεια, για να ξαναπάμε στον τελικό, τι του είπε ο παρατηρητής διαιτησίας, ο πολύ έμπειρος και συνάμα αυστηρός Γιάννης Τσαχειλίδης; «”Εκανες λάθος” μου είπε. Του απάντησα “κ. Γιάννη, έχετε δίκιο. Την κάτσαμε τη βάρκα! Την έχασα τη φάση. Ο,τι και να λέμε, ένας τελικός μένει στην Ιστορία”».
Συμπαράσταση. Ολες αυτές τις ημέρες οι συνάνθρωποί του στη Θεσπρωτία με τι τρόπο αντιμετώπισαν έναν εκ των πρωταγωνιστών του τελικού του περασμένου Σαββάτου στον Βόλο; «Η συμπαράσταση που βιώνω στην Ηγουμενίτσα δεν έχει προηγούμενο. Ολοι είναι κοντά μου. Προχθές είπα πως θα τα παρατήσω. Τώρα, ειλικρινά, δεν ξέρω. Δεν μου έχει χαριστεί τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, προσπάθησα πάρα πολύ. Οσο για το τι μου είπε ο Κομίνης, ήταν πολύ στενοχωρημένος. Ολα αυτά τα χρόνια είμαστε μια γερή ομάδα, έχουμε τρομερό κλίμα. Είναι ηθικός ο Κομίνης, το ξέρω και το γνωρίζετε κι εσείς» συμπληρώνει ο Γιώργος Καλφόγλου.
Ενας ηλικίας 37 ετών ρέφερι, με αξιοπρόσεκτη διαδρομή στον χώρο της διαιτησίας. Πέντε χρόνια, ξαναλέμε, στη μεγάλη κατηγορία, με κατά τεκμήριο σωστές κρίσεις και αποφάσεις. Ναι, έκανε σοβαρό λάθος στον τελικό και προς τιμήν του, μιλώντας –όπως διαπιστώνετε –με φίλους ή γνωστούς, το αντιλαμβάνεται. Μπορεί όμως ένα λάθος, ακόμη και σε έναν τελικό Κυπέλλου, να στιγματίσει ανεξίτηλα έναν άνθρωπο στο αθλητικό πεδίο;
