Εως τώρα, το μοναδικό όπλο των διαδηλωτών ήταν οι πέτρες. Προχθές χρησιμοποίησαν κι ένα καινούργιο: τα «κοκτέιλ Ποπότοφ». Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον θάνατο ενός ακόμη νεαρού διαδηλωτή (του 39ου ή του 40ού), πέταξαν σακούλες με κόπρανα εναντίον στρατιωτών, οι οποίοι απάντησαν με δακρυγόνα και αντλίες νερού. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ανακοίνωνε το επιδημιολογικό της δελτίο: η παιδική θνησιμότητα αυξήθηκε πέρυσι 30%, η μητρική θνησιμότητα 65%, ενώ τα κρούσματα ελονοσίας 76%.
Η χώρα αυτή είναι η Βενεζουέλα. Και μέχρι πρόσφατα ήταν το πρότυπο της κυβέρνησής μας. Υπουργοί έκαναν επιχειρηματικά ταξίδια, βουλευτές επαινούσαν τα καλά της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μιλούσε για ένα «παράδειγμα δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης». Και τώρα που οι μάσκες έπεσαν και ο Μαδούρο έχει βγάλει στους δρόμους τους παραστρατιωτικούς για να καθαρίζουν, οι ευαίσθητοι αριστεροί που μας κυβερνούν σιωπούν.
Οχι όμως και η αντιπολίτευση. «Η Ελλάδα δεν θα γίνει Βενεζουέλα του Μαδούρο. Οσο κι αν αρνείται να καταδικάσει ο κ. Τσίπρας ένα καθεστώς που σκοτώνει τους πολίτες του» τουιτάρισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και ποιος ανέλαβε να του απαντήσει; Ο πρεσβευτής της Βενεζουέλας Φαρίν Φερνάντες, βεβαιώνοντας ότι «τη βία στη Βενεζουέλα την προκαλεί η Δεξιά».
Οι πρεσβευτές είναι βέβαια υποχρεωμένοι να υπερασπίζουν τα συμφέροντα των χωρών τους. Δεν χρειάζεται όμως και να δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο. Γιατί εκτός από την επαγγελματική υποχρέωση, υπάρχει και η προσωπική αξιοπρέπεια. Οι αμερικανοί πρεσβευτές, για παράδειγμα, δεν επαναλαμβάνουν αναγκαστικά τα fake news της κυβέρνησης Τραμπ ούτε αναμασούν την προπαγάνδα της. Εκτός βέβαια αν την ενστερνίζονται. Οπότε και αναλαμβάνουν την ευθύνη.
Θα έλεγε κανείς ότι είναι καλύτερα ένας διπλωμάτης να προκαλεί την κοινή λογική, παρά να εμπλέκεται σε υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης. Δεν έρχεται έτσι σε δύσκολη θέση και ο Αλέξης Τσίπρας: με τον προηγούμενο πρεσβευτή της Βενεζουέλας είχε αναγκαστεί να στείλει επιστολή στον ίδιο τον πρόεδρο Μαδούρο προειδοποιώντας τον ότι η «πολιτική ωριμότητα» του προσωπικού της πρεσβείας έχει όρια, ενώ με τον σημερινό δεν έχει τέτοια προβλήματα, ταυτίζονται και οι απόψεις τους. Αλλά να, η χώρα αυτή γνωρίζει από χούντες και η αντιπαραβολή των εικόνων που μεταδίδει η τηλεόραση από τη Βενεζουέλα και των δηλώσεων του Φαρίν Φερνάντες, όσο να ‘ναι, σε κάνει να αισθάνεσαι λίγο άβολα.
Ο διάσημος βενεζουελάνος διευθυντής ορχήστρας Γκουστάβο Ντουνταμέλ καταδίκασε τις προάλλες το κύμα καταστολής που έχει εξαπολύσει ο Μαδούρο με επιστολή του που ανήρτησε στο facebook. Αφορμή ήταν ο φόνος 18χρονου βιολιστή από σφαίρα στο κεφάλι κατά τη διάρκεια διαδήλωσης. «Ζητώ από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και την κυβέρνηση να ακούσουν τη φωνή του λαού» έγραψε. Σίγουρα η Δεξιά τον έβαλε κι αυτόν.
