Αναβρασμός επικρατεί στην εταιρεία Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ), της οποίας η διοίκηση προχωρεί ξαφνικά σε επιλεκτικές (εκδικητικές τις χαρακτηρίζουν οι εργαζόμενοι) μετακινήσεις προσωπικού καθώς και σε προαγωγές «ημετέρων».
Αφορμή αποτέλεσε στις αρχές της εβδομάδας (Δευτέρα 8 Μαΐου 2017) το δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ», σύμφωνα με το οποίο η εταιρεία ετοιμάζεται να παραλάβει με καθυστέρηση 15 χρόνων 404 λεωφορεία diesel και φυσικού αερίου, με επαχθέστατους οικονομικούς όρους για την ΟΣΥ. Υπενθυμίζεται ότι στα υπό παραλαβή λεωφορεία περιλαμβάνονται 130 οχήματα που είναι πλήρως ακινητοποιημένα και άλλα 5 που έχουν καεί ολοσχερώς!
Αμέσως μετά το δημοσίευμα άρχισαν οι «διώξεις» των εργαζομένων. Ανάμεσά τους κι αυτή ενός εργαζομένου για 34 χρόνια στο αμαξοστάσιο του Αγ. Ιωάννη Ρέντη, ο οποίος ξαφνικά και χωρίς αίτησή του ή άλλη ειδοποίηση μετατέθηκε στο αμαξοστάσιο των Ανω Λιοσίων στις 9 Μαΐου, για λόγους «αναγκών της υπηρεσίας»!
Αλλα κόλπα με τα έργα
«Το φθηνό είναι… ακριβό» συνηθίζουν να λένε οι φίλοι μας οι Αγγλοι. Την ίδια άποψη φαίνεται να έχουν και πολλοί κατασκευαστές.
Ετσι, προχθές, μέσω του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τεχνικών Εταιρειών κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για νέα γενιά πτωχευμένων επιχειρήσεων εξαιτίας της αδυναμίας της Πολιτείας να περιορίσει προσφορές κάτω του κόστους.
Οι κατασκευαστές καταγγέλλουν ότι τους τελευταίους οκτώ –και βάλε –μήνες αναδεικνύονται μειοδότριες εταιρείες που χτυπούν τα έργα δίνοντας προσφορές από 15 έως και 20 ποσοστιαίες μονάδες κάτω του κόστους.
Η συνέχεια βέβαια είναι γνωστή σε όλους. Αδυναμία συνέχισης, βαλτωμένα έργα κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. Γνωστά πράγματα δηλαδή. Δυο λέξεις χαρακτηρίζουν αυτή την κατάσταση. Αθέμιτος ανταγωνισμός!
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Λέτε;
