Αναζήτηση
Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε όλοι μαζί μου πως όταν μια εταιρεία Κοινής Ωφελείας – και όχι μόνο – κάνει έργα θα πρέπει να τα ολοκληρώνει και, πως ένας Δήμος – μάλιστα με υψηλά δημοτικά τέλη – δεν πρέπει να απλώς να καλύπτει με λαμαρίνες τρύπες στους δρόμους γιατί υπάρχει κίνδυνος να σπάσουν κάποιοι πόδια και χέρια…
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ αφορά την ΕΥΔΑΠ και το Δήμο Παλαιού Φαλήρου.
Τον περασμένο χειμώνα έσπασαν οι σωλήνες της ΕΥΔΑΠ επί της οδού Μετσόβου στο Παλαιό Φάληρο με συνέπεια να πλημμυρίσει ένα γειτονικό υπόγειο. Οι τεχνικοί της εταιρείας προκειμένου να βρουν τον σπασμένο σωλήνα αναγκάστηκαν να σκάψουν σχεδόν όλο το πεζοδρόμιο.
Λίγο καιρό μετά, ο εργολάβος που ανέλαβε το έργο ανακατασκευής του πεζοδρομίου έφερε και τοποθέτησε λιγότερες από 10 πλάκες! Το υπόλοιπο τμήμα το άφησε για αργότερα…
Εκτοτε πέρασαν πάνω από δυο μήνες χωρίς κανείς από την ΕΥΔΑΠ να ελέγξει αν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες. Στο μεταξύ, αυτοκίνητα παρκάρουν πάνω στο σπασμένο πεζοδρόμιο με κίνδυνο να σπάσουν και πάλι οι σωλήνες και τα ρολόγια της ΕΥΔΑΠ, ενώ σε απόσταση αναπνοής περνάει και ο υπόγειος αγωγός σύνδεσης της πολυκατοικίας με το δίκτυο του φυσικού αερίου της πόλης ( φαντάζομαι αντιλαμβάνεστε το φόβο μου) …
Στα μέσα Απριλίου τηλεφώνησα στο 1022 ( είναι ο αριθμός για τη δήλωση προβλημάτων στην ΕΥΔΑΠ). Το αίτημα μου καταχωρήθηκε αλλά ως εκεί… Αφησα να περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα και επικοινώνησα για δεύτερη φορά. Η υπάλληλος μου ανέφερε ότι ξέρουν για το πρόβλημα και πως θα μεριμνήσουν.
Την περασμένη Παρασκευή είχα την τρίτη επικοινωνία με το 1022. Ο υπάλληλος μου είπε πως γνωρίζει το θέμα, αφού, όπως ο ίδιος είδε στα κιτάπια του, υπάρχει αναφορά από τις 24 Απριλίου.
Ωστόσο, όπως ανέφερε, υπάρχει πρόβλημα με την εργολαβία (!). Τον ρώτησα ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη αν σπάσουν και πάλι οι σωλήνες και πλημμυρίσουν τα υπόγεια ή τι θα γίνει σε περίπτωση διαρροής του φυσικού αερίου. Πέρα από ένα «καταλαβαίνω» δεσμευτική απάντηση δεν πήρα…
Πάμε τώρα στην περίπτωση του Δήμου Παλαιού Φαλήρου.
Τον περασμένο Ιούλιο κάποιοι (φαντάζεσθε ποιοι) έκλεψαν το χάλκινο «καπάκι» από το φρεάτιο που βρίσκεται στη διασταύρωση των Οδών Δημητρακοπούλου και Μετσόβου και υπήρχε άμεσος κίνδυνος να πέσει κάποιος μέσα.
Τηλεφώνησα στο Δήμο και μετά από λίγες μέρες τοποθέτησαν πάνω στην τρύπα μια λαμαρίνα. ΟΚ, μεσολάβησαν και οι διακοπές του Αυγούστου, λέω θα τους ενοχλήσω από Σεπτέμβριο.
Μίλησα προσωπικά πολλές φορές με τον αντιδήμαρχο τεχνικών έργων. Κάθε φορά είχε και από μια δικαιολογία. Τη μία έφταιγε ο εργολάβος, την άλλη ο υπεργολάβος και η λίστα δεν έχει τελειωμό… Από δικαιολογίες να φάνε και οι κότες.
Αφού είδα και απόειδα τηλεφώνησα στο ίδιο τον δήμαρχο Παλαιού Φαλήρου. Ο άνθρωπος μου ζήτησε να μιλήσουμε μετά από 10 λεπτά για να είναι μπροστά η αρμόδια υπάλληλος. Έτσι, και έγινε. Είπα για άλλη μια φορά την ιστορία μου αλλά ως εκεί. Τίποτα δεν έγινε γι’ άλλη μια φορά.
Στο μεταξύ, ο κίνδυνος να σπάσει κανείς τα πόδια του – και όχι μόνο- ελλοχεύει, το ίδιο και να μετακινηθεί η λαμαρίνα και να πέσει κανένα παιδί μέσα, ενώ τα στραβοπατήματα έχουν γίνει πλέον καθημερινότητα.
Μετά από όλα αυτά ρωτάω τους υπευθύνους της ΕΥΔΑΠ και του Δήμου: Ως πολίτης τι άλλο πρέπει να κάνω;
