Είναι ο νεότερος και πλέον άπειρος πολιτικά πρόεδρος της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας –πριν από την 7η Μαΐου ουδέποτε είχε εκλεγεί σε δημόσιο αξίωμα. Είναι επίσης ο πρώτος γάλλος πρόεδρος που δεν έχει «ντυθεί στα χακί» –ο Ζακ Σιράκ κατήργησε το 1996 την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Και έχει απέναντί του αντιπάλους που τον κατηγορούν ότι εξελέγη «ερήμην» και προετοιμάζουν την εκδίκησή τους ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. Ο Εμανουέλ Μακρόν έπρεπε να ενδυθεί το ταχύτερο δυνατόν τον μανδύα όχι απλά του αρχηγού του κράτους αλλά και του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων. Και το έκανε χθες παρεμβάλλοντας στο αυστηρό πρωτόκολλο μικρές κινήσεις ισχυρού συμβολισμού. Φρόντισε επίσης, στην πρώτη του ομιλία ως προέδρου, να στείλει ένα μήνυμα στην Ανγκελα Μέρκελ, την πρώτη ευρωπαία ηγέτιδα που θα επισκεφθεί, όπως το θέλει η παράδοση, σήμερα το απόγευμα κιόλας, στο Βερολίνο: «Η Ευρώπη που χρειαζόμαστε θα επανιδρυθεί, θα επανεκκινηθεί, καθώς μας προστατεύει… Χρειαζόμαστε μια Ευρώπη πιο αποτελεσματική, πιο δημοκρατική, πιο πολιτική, καθώς είναι το εργαλείο της ισχύος και της εθνικής κυριαρχίας μας». Και, αντίθετα με ό,τι είχαν κάνει οι πρωτοεκλεγέντες προκάτοχοί του το 1974, το 1981, το 1995, το 2012, δεν αποκάλυψε χθες, ημέρα της ορκωμοσίας του, το όνομα που αδημονούν να μάθουν άπαντες: ο νέος ή η νέα πρωθυπουργός της Γαλλίας επρόκειτο να γίνει γνωστός ή γνωστή σήμερα το πρωί και η νέα κυβέρνηση θα συγκροτηθεί αύριο. Τίποτα δεν έπρεπε να αποσπάσει χθες την προσοχή από την προεδρική μυσταγωγία.

Ο Εμανουέλ Μακρόν έφτασε στο Ελιζέ στις 10 π.μ. μόνος –αφού μόνος τον υποδέχθηκε και ο Φρανσουά Ολάντ. Η σύζυγός του Μπριζίτ Τρονιέ είχε ήδη αφιχθεί νωρίτερα και τον περίμενε μαζί με πλήθος επισήμων αλλά και προσωπικών προσκεκλημένων του (ανάμεσά τους και ο σύντροφος του Ξαβιέ Ζιζελέ, του αστυνομικού που δολοφονήθηκε στις 20 Απριλίου στα Ηλύσια Πεδία από τζιχαντιστή) στην αίθουσα τελετών. Η κατ’ ιδίαν συνάντηση ανάμεσα στον απερχόμενο και τον νέο πρόεδρο, κατά την οποία ο Εμανουέλ Μακρόν παρέλαβε και τους πυρηνικούς κωδικούς, διήρκεσε περίπου μία ώρα, χρόνος διπλάσιος από ό,τι είχε προβλεφθεί. Στο πέρας της, ο Μακρόν συνόδευσε τον Φρανσουά Ολάντ μέχρι το αυτοκίνητο που τον περίμενε στην άκρη του κόκκινου χαλιού (ο Ολάντ δεν είχε κάνει το ίδιο για τον προκάτοχό του Νικολά Σαρκοζί, τον είχε αφήσει να κατεβεί μόνος τα σκαλιά του Ελιζέ, κάτι για το οποίο είχε εκφράσει αργότερα μεταμέλεια).

«Στις 7 Μαΐου οι Γάλλοι επέλεξαν. Η ευθύνη που μου εμπιστεύτηκαν αποτελεί μεγάλη τιμή. Ο κόσμος και η Ευρώπη χρειάζονται σήμερα τη Γαλλία περισσότερο από ποτέ. Χρειάζονται μια ισχυρή Γαλλία που ξέρει πώς να εφεύρει το μέλλον. Ο κόσμος χρειάζεται αυτό που οι Γαλλίδες και οι Γάλλοι ανέκαθεν του δίδασκαν: την τόλμη της ελευθερίας» δήλωσε ο Μακρόν σε μια ομιλία που χαρακτηρίστηκε ως «κλασική, επιβλητική, ενωτική». «Εχουμε μια γιγάντια αποστολή: να διορθώσουμε τις ακρότητες του σημερινού κόσμου. Απόψε κιόλας ξεκινάμε δουλειά».

Η παράδοση θέλει τον νέο πρόεδρο να ανηφορίζει με το επίσημο όχημά του τα Ηλύσια Πεδία ώστε να καταθέσει στεφάνι στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Ο Μακρόν προτίμησε να το κάνει πάνω σε ένα ελαφρύ όχημα του στρατού –και να διανύσει το τελευταίο τρίτο της διαδρομής πεζός, υπό δρακόντεια φυσικά μέτρα ασφαλείας. Την αντίστροφη διαδρομή την έκανε με το προεδρικό αυτοκίνητο που διάλεξε, ένα DS7, χαιρετώντας όρθιος τα πλήθη, χάρη στην ανοιγόμενη οροφή του. Φρόντισε να κάνει σύντομη στάση στο σημείο όπου σκοτώθηκε ο Ζιζελέ. Κι ενώ οι προκάτοχοί του επέλεγαν συνήθως, για την πρώτη επίσημη επίσκεψή τους, να αποτίσουν κάποιον πολιτικό φόρο τιμής (ο Σιράκ είχε επισκεφθεί το μνήμα του Ντε Γκολ, ο Μιτεράν το Πάνθεον του Ζορές), ο ίδιος προτίμησε να μεταβεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Περσί ώστε να συναντήσει, μακριά από τις κάμερες, τρεις νεαρούς γάλλους στρατιώτες που τραυματίστηκαν στο Μάλι ή στο Αφγανιστάν.

Ο νέος πρόεδρος έκλεισε επίσημα την ημέρα του με την καθιερωμένη επίσκεψή του στο Δημαρχείο του Παρισιού. Στη διάρκεια μιας ακόμη ενωτικής ομιλίας, φρόντισε να υπογραμμίσει τον βαρύ φόρο που έχει πληρώσει η γαλλική πρωτεύουσα στην ισλαμιστική τρομοκρατία. «Το πρόσωπο του Παρισιού είναι αυτό της Γαλλίας, το πρόσωπο μιας ζωντανής αδελφοσύνης» τόνισε. «Η συμφιλίωση όλης της Γαλλίας, αυτός θα είναι ο πυρήνας της αποστολής μου». Τα ονόματα των τεσσάρων βασικών συνεργατών του στο Ελιζέ, ανάμεσά τους έμπειροι δημόσιοι λειτουργοί αλλά και νεαρά μέλη του στενού του κύκλου, είχαν ήδη γίνει γνωστά από το πρωί. Η (πολυαναμενόμενη) συνέχεια, σήμερα.

Τελευταία Νέα