Οι πολύ δικοί του άνθρωποι τον φωνάζουν «Ντεντέ». Παίζει μποξ τρις την εβδομάδα. Είναι φαν του Μπρους Σπρίνγκστιν. Συλλέγει μανικετόκουμπα. Εχει γράψει δύο πολιτικά μυθιστορήματα. Μιμείται τέλεια τον Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, τον Αλέν Ζιπέ και τον Νικολά Σαρκοζί. Είναι παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών. Πρωταγωνιστεί σε μια σειρά ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Εντουάρ, ο δεξιός μου φιλαράκος», που γυρίζει εδώ και 13 χρόνια ένας παλιός του φίλος και συμφοιτητής, αφενός διότι τον άφησε αριστερό και τον ξαναβρήκε δεξιό, αφετέρου διότι «είναι ο μοναδικός πολιτικός που γνωρίζει». Λέγεται επίσης πως είναι φανατικός αναγνώστης της «Libération».

Αυτές είναι μερικές πληροφορίες που δεν είναι και απαραίτητο να γνωρίζουμε για τον 46χρονο Εντουάρ Φιλίπ, τον νέο πρωθυπουργό που επέλεξε χθες ο Εμανουέλ Μακρόν. Σημασία από πολιτική σκοπιά έχει πως πρόκειται για έναν πάλαι ποτέ θαυμαστή του Μισέλ Ροκάρ, που έκανε ένα πέρασμα στα φοιτητικά του χρόνια από το Σοσιαλιστικό Κόμμα προτού μεταπηδήσει στη Δεξιά, για να παραμείνει έκτοτε αφοσιωμένος στον Ζιπέ –και ορκισμένος εχθρός του Σαρκοζί. Πως είναι δήμαρχος της Χάβρης από το 2010 και βουλευτής από το 2012. Πως είναι «δεξιός στα οικονομικά ζητήματα αλλά μετριοπαθής στα κοινωνικά, και πραγματιστής λόγω της θητείας του ως δημάρχου, κάτι που τον τοποθετεί ουσιαστικά στο κέντρο». Πως είναι επίσης «αδιαμφισβήτητα ευφυής και ικανός», «φιλόδοξος αλλά χωρίς να πατάει επί πτωμάτων», «πολύ δουλευταράς» και «λιγάκι αλαζόνας». Και πως με την επιλογή του για το μέγαρο Ματινιόν, ο Εμανουέλ Μακρόν υπηρετεί έναν ξεκάθαρο στόχο: να ανασυγκροτήσει τη γαλλική πολιτική ζωή υπερβαίνοντας τους διαχωρισμούς Αριστερά – Δεξιά. Αλλά κυρίως να προσελκύσει ένα κομμάτι της Δεξιάς ώστε να διασφαλίσει μια πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Ηδη από χθες μια ομάδα 23 αιρετών της Δεξιάς και του Κέντρου, ανάμεσά τους φίλα προσκείμενοι στον Ζιπέ και στον επίσης κεντροδεξιό Μπρινό Λεμέρ αλλά και στον… Σαρκοζί, χαιρέτισαν σε κοινή ανακοίνωσή τους τον διορισμό του Φιλίπ και κάλεσαν τις πολιτικές τους οικογένειες να «απαντήσουν στη χείρα που τείνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας».

Η αναμονή κράτησε ώρες. Οι συνεργάτες του νέου προέδρου της Γαλλίας είχαν προαναγγείλει την ανακοίνωση του ονόματος του νέου πρωθυπουργού για χθες το πρωί, και τελικά κόντευε 3 το μεσημέρι όταν έμαθαν οι ελαφρώς εκνευρισμένοι δημοσιογράφοι το πολυπόθητο όνομα –παρότι ο Εντουάρ Φιλίπ ακουγόταν ως φαβορί από το Σαββατοκύριακο. Γεννημένος στη Ρουέν, γιος εκπαιδευτικών, ο Φιλίπ έχει κάνει μία από τις κλασικότερες διαδρομές των ανώτερων δημόσιων λειτουργών της Γαλλίας: σπούδασε στη Science Po και την ΕΝΑ, την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, εργάσθηκε κατόπιν στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ο παππούς του ήταν λιμενεργάτης στη Χάβρη, ο προπάππους του ήταν ο πρώτος κάτοικος της πόλης που εγγράφηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα, ο ίδιος μεγάλωσε σε ένα μάλλον αριστερό περιβάλλον και μετακινήθηκε προοδευτικά προς τα δεξιά. Προς τη Δεξιά του Ζιπέ όμως, όχι του Σαρκοζί. Παραμένει αφοσιωμένος στον πρώτο από το 2002, όταν ο νέος πρόεδρος του νέου UMP τον διόρισε γενικό διευθυντή του κόμματος. Και εχθρός του δεύτερου από την ίδια χρονιά -στη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου του UMP είχαν κοντέψει να πιαστούν στα χέρια. Μεταξύ 2004 και 2010, ο Φιλίπ έκανε, όπως και ο Μακρόν, ένα πέρασμα από τον ιδιωτικό τομέα, αρχικά ως δικηγόρος, κατόπιν για τρία χρόνια ως διευθυντής δημοσίων υποθέσεων στον γίγαντα της πυρηνικής ενέργειας Areva. Αυτό το τελευταίο οι γάλλοι Οικολόγοι δεν πρόκειται να το ξεχάσουν. Οπως δεν θα ξεχάσει η ηγεσία των Ρεπουμπλικανών την «προδοσία» του Φιλίπ. «Είπατε πως είστε άνθρωπος της Αριστεράς, προσωπικά τυγχάνει να είμαι άνθρωπος της Δεξιάς… και εντούτοις, εκτιμούμε ο ένας τον άλλον και γνωρίζουμε πως το γενικό συμφέρον πρέπει να καθοδηγεί τις κινήσεις μας», δήλωσε απευθυνόμενος στον πρώην πρωθυπουργό Μπερνάρ Καζνέβ στη διάρκεια μιας ιδιαίτερα αβρής τελετής παράδοσης – παραλαβής. «Μπορεί να νιώθει κανείς καμιά φορά αριστερός, καμιά φορά δεξιός. Η θεμελιώδης αξία της ζωής στην κοινωνία είναι η ελευθερία, όχι μόνο η οικονομική, αλλά η ελευθερία της σκέψης, η ελευθερία της έκφρασης», δήλωσε αργότερα στο TF1, για να εγγράψει κατόπιν τον εαυτό του σε μία «λογική ανασυγκρότησης της πολιτικής ζωής».

Ο Μακρόν έχει ήδη συμπεριλάβει στη λίστα των υποψηφίων του En Marche για τις κοινοβουλευτικές εκλογές αρκετούς αριστερούς και κεντρώους βουλευτές –σύντομα, μπορεί να προστεθούν και βουλευτές από τη δεξιά όχθη. Η ενότητα της Δεξιάς απειλείται, το διαζύγιο ανάμεσα στη μετριοπαθή και τη σκληρά δεξιά της πτέρυγα ενδεχομένως να επιταχυνθεί. Η Ακροαριστερά και η Ακροδεξιά καραδοκούν. Ο Εντουάρ Φιλίπ φιλοδοξεί να παρουσιάσει σήμερα το απόγευμα μία κυβέρνηση «που θα συνενώνει ικανούς ανθρώπους», ικανή να «δώσει στη Γαλλία μια πλειοψηφία της προόδου». «Η κατάσταση», δήλωσε χθες, «επιβάλλει να δοκιμάσουμε κάτι που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ». Σε αυτή τη χώρα το σασπένς δεν τελειώνει ποτέ.

Τελευταία Νέα