Αυτή τη φορά ο σκηνοθέτης δεν άλλαξε το πλάνο. Ούτε ο διαιτητής φώναξε: «Φρουρά. Μα πού είναι η Φρουρά;».
Οι λάτρεις της τηλοψίας παρακολούθησαν τη σύγκρουση στη Λεωφόρο σε ζωντανή μετάδοση. Και τις λαβές ελληνορωμαϊκής πάλης, και τις κλωτσιές, και τα κουτάκια μπίρας που εκτοξεύτηκαν από την εξέδρα τραυματίζοντας τον προπονητή του ΠΑΟΚ Βλάνταν Ιβιτς. Οταν τα άνθη του κακού ανθίζουν, οι μέλισσες έρχονται απρόσκλητες. Μια λεπτομέρεια που είχαν ξεχάσει όσοι με τα λόγια και τις πράξεις τους πότιζαν τις προηγούμενες εβδομάδες το δέντρο του φανατισμού.
Η κλωτσοπατινάδα στη Λεωφόρο δεν πρέπει να εκληφθεί ως περιστατικό που αφορά αποκλειστικά το ποδόσφαιρο. Είναι απότοκος μιας ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του αθλήματος.
Οι αγώνες έχουν χάσει πια το νόημά τους. Οι παίκτες μοιάζουν περισσότερο με στρατιώτες που πολεμούν στο δυτικό μέτωπο, παρά με αθλητές που διεκδικούν τη νίκη σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Και βέβαια, δεν φταίνε αυτοί. Το βάρος που σηκώνουν δεν είναι δικό τους.
Οι πομφόλυγες από τους πραιτοριανούς που πιστεύουν πως επιτελούν σπουδαίο έργο υπερασπιζόμενοι συγκεκριμένα κάστρα, σε συνδυασμό με την αέναη πάλη των συλλόγων για την ποδοσφαιρική εξουσία οπλίζουν τα χέρια των κενοκέφαλων με κουτάκια μπίρας και φανατίζουν ποδοσφαιριστές. Και ο κρατερώνυξ στη γωνία χαμογελά ικανοποιημένος από το θέαμα.
