Κατά την τριακονταετία που η 17 Νοέμβρη δολοφονούσε, ύστερα από κάθε επίθεσή της (φονική ή βομβιστική), ήταν συνηθισμένο μοτίβο της αντιπολίτευσης να καταγγέλλει ότι αυτό που έγινε ήταν «προβοκάτσια για να αλλάξει η ατζέντα». Ητοι, είτε «αντικειμενικά» είτε κατόπιν συνεννόησης με την κυβέρνηση, η 17Ν κατάφερνε να μη συζητιέται κάποιο ενοχλητικό θέμα για την τότε κυβέρνηση (όποια και αν ήταν) και επομένως η αντιπολίτευση στενοχωριόταν που έχανε ρούμπους στο πολιτικό παιχνίδι.
Αυτό ακριβώς ακούσαμε και από τον αντιπροέδρο της ΝΔ Αδωνη Γεωργιάδη, στην τηλεόραση του Σκάι, αμέσως μετά την επίθεση του τραμπούκου βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη, στο διακεκριμένο στέλεχος της ΝΔ Νίκο Δένδια: «Ο Κασιδιάρης κάνει σέρβις στην κυβέρνηση σήμερα. Προφανώς αυτό έγινε, το είχε στήσει από πριν και περίμενε να κάνει σέρβις στην κυβέρνηση». Ο κ. Γεωργιάδης είχε αγανακτήσει, όχι για αυτό που έγινε στη Βουλή αλλά επειδή η ΧΑ «καπηλεύεται πατριωτικές ψήφους Ελλήνων για να βοηθάει τον Τσίπρα». Λίγες ώρες μετά, με ανακοίνωσή της η ΝΔ ταυτίστηκε με τη θέση του κ. Γεωργιάδη: «Η Χρυσή Αυγή διευκολύνει τον ΣΥΡΙΖΑ (…) να αποπροσανατολίσει την κοινωνία και να περάσει το πιο σκληρό και επώδυνο Μνημόνιο». Επιπλέον, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος είπε στη Βουλή ότι η κυβέρνηση «βρίσκει πολιτική ασπίδα» πίσω από τη χειροδικία Κασιδιάρη και η Ντόρα Μπακογιάννη ζήτησε να μην «καλύψει τη συζήτηση αυτή η άθλια κατάσταση».
Θυμίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ: α) όταν ήταν αντιπολίτευση κατηγορούσε συνεχώς την κυβέρνηση Σαμαρά για συναλλαγές με τη ΧΑ· β) είχε ψηφίσει τις προτάσεις της ΧΑ για τη λίστα Λαγκάρντ το 2013, συμμαχώντας μαζί της προκειμένου να τιμωρήσει τις άθλιες μνημονιακές κυβερνήσεις Παπανδρέου – Παπαδήμου· γ) η Ζωή Κωνσταντοπούλου έκανε ανοίγματα στη Χρυσή Αυγή ως πρόεδρος της Βουλής, και δ) η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου το 2014 διεκδίκησε τις ψήφους του ναζιστικού κόμματος για να εκλεγεί –και τα κατάφερε.
Είναι προφανές ότι τα κόμματα θεωρούν τη ΧΑ πολιτικό παίκτη που μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν εναντίον των αντιπάλων τους για να κερδίσουν ρούμπους, όπως συνέβαινε και με τη 17Ν. Αυτό είναι πολύ πιο επικίνδυνο, γιατί εκείνη ήταν μικρή οργάνωση αριστερών δολοφόνων και όχι κόμμα. Τον κίνδυνο δεν τον αίρουν ούτε οι τυπικές (και οριακές κοινοβουλευτικά) καταδίκες στέρησης λόγου στη Βουλή ούτε καν οι καταδίκες στα δικαστήρια. Τη ΧΑ τη συντηρεί ο χωρίς όρια, άρα αντιδημοκρατικός, ανταγωνισμός μεταξύ των λοιπών κομμάτων. Αυτός της δίνει θέση στο πολιτικό σύστημα –και την ενισχύει.
Τελευταία Νέα