Αναζήτηση
Ουδείς του ζήτησε να βάλει στοίχημα. Μόνος του πήρε την πρωτοβουλία. Μόνος του έβαλε τον πήχη. Μόνος του όρισε την ποινή.
Προφανώς δεν το έκανε τυχαία. Το έκανε για να υπογραμμίσει την αποφασιστικότητα αλλά και την πίστη του στις διαπραγματευτικές ικανότητες της κυβέρνησης.
Εναν χρόνο αργότερα η αποφασιστικότητα και οι ικανότητες διαψεύστηκαν παταγωδώς. Το αφορολόγητο μειώθηκε πάνω από 35% – έπεσε κάτω κι από τις 6.000 ευρώ.
Ο υπουργός παραιτήθηκε; Οχι. Εξακολουθεί να κυκλοφορεί στη Βουλή φλυαρώντας περί σεξισμού και ισότητας των δύο φύλων.
Γιατί δεν παραιτήθηκε; Η εξήγηση της αντιπολίτευσης είναι ότι «δεν φορά παντελόνια», δηλαδή ότι δεν κρατάει τον λόγο του.
Διαφωνώ. Ο υπουργός δεν παραιτήθηκε επειδή μετέχει μιας κυβέρνησης της οποίας ο Πρωθυπουργός παραμένει Πρωθυπουργός παρότι προ τετραμήνου διαβεβαίωνε ότι δεν θα πάρει «ούτε ένα ευρώ» πρόσθετα μέτρα.
Και της οποίας το κρατικό κανάλι δεν ντράπηκε να εμφανίσει τον συριζαίο υπηρεσίας του δελτίου ειδήσεων να συγκρίνει υπαρκτά μέτρα και φανταστικά αντίμετρα για να καταλήξει ότι τελικά θα κερδίσουμε περίπου 2,5 δισ.!
Με άλλα λόγια, ο υπουργός δεν παραιτήθηκε διότι η κυβέρνηση δεν έχει λόγο για να κρατήσει ή να μην κρατήσει. Θεωρεί ότι δεν τη δεσμεύει τίποτα ούτε καν οι δεσμεύσεις που η ίδια οικειοθελώς αναλαμβάνει.
Οι δεσμεύσεις της είναι μόνο μια μέθοδος παράκαμψης της πραγματικότητας.
Ως εκ τούτου, η παράταξη της οποίας μετέχει ο υπουργός Οικονομικών δεν υπακούει σε κάποια ηθική της πολιτικής αλλά μόνο στο ήθος της εξουσίας.
Κοινώς, κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τη χάσουν. Οταν ο Τσακαλώτος κατάπιε την κωλοτούμπα του 2015, σιγά που θα παραιτηθεί για το αφορολόγητο!
Εως πρόσφατα ήμουν βέβαιος ότι ύστερα από σαράντα χρόνια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η ελληνική πολιτική δεν είχε τίποτα να διδαχθεί στον τομέα του αμοραλισμού και της φαυλοκρατίας.
Ε λοιπόν πάντα υπάρχει ελπίδα ότι δεν τα έχουμε δει όλα και ότι υπάρχουν χειρότερα.
Επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οι βουλευτές ψήφιζαν επαχθείς απαιτήσεις των δανειστών σχεδόν κρυπτόμενοι και σίγουρα ενοχικά. Εστω με τη (βάσιμη ή προσχηματική) δικαιολογία ότι σώζουν τη χώρα.
Η σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ψηφίζει χειρότερες απαιτήσεις με την ψευδή διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχουν ή ότι έχουν «μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα» ή ότι δεν πειράζει διότι τα καλύτερα έρχονται.
Οι μεν είχαν (καλώς ή κακώς) την αίσθηση ενός βάρους. Οι δε δυστυχώς διακατέχονται μόνο από την ελαφρότητα της κοροϊδίας.
