Είναι μια κυβέρνηση που τα έχει όλα: δεξιούς όπως τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομίας, αριστερούς όπως τον υπουργό Εξωτερικών και κεντρώους όπως τον υπουργό Δικαιοσύνης. Μια μικρή δόση από τις κυβερνήσεις Ολάντ αλλά και πολλά νέα πρόσωπα. Εμπειρους που μπαίνουν στην όγδοη δεκαετία της ζωής τους, αλλά και τριαντάρηδες. Πολιτικούς και τεχνοκράτες, αλλά και εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών με ειδίκευση στον τομέα του υπουργείου που αναλαμβάνουν. Ανδρες, αλλά και ακριβώς άλλες τόσες γυναίκες.
Το συμπέρασμα από αυτήν την ποικιλόμορφη ισορροπία είναι πως ο Εμανουέλ Μακρόν πέτυχε να τετραγωνίσει τον κύκλο –ή τουλάχιστον βρέθηκε πολύ κοντά. Είναι κάτι που μαρτυρά και η ήπια αντίδραση των κομμάτων που θα βρεθούν σε έναν μήνα απέναντί του για τις βουλευτικές εκλογές. Ο πρώτος γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ζαν Κριστόφ Καμπανελίς, για παράδειγμα, υπογράμμισε το γεγονός ότι το «Ματινιόν και το Μπερσί», δηλαδή το πρωθυπουργικό γραφείο και το υπουργείο Οικονομίας, βρίσκονται στα χέρια της Δεξιάς –από τον χώρο αυτόν προέρχονται ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ και ο υπουργός Οικονομίας Μπρινό Λε Μερ. Συγχρόνως, όμως, αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση περιλαμβάνει «εγγυήσεις της Αριστεράς».
Εκ δεξιών ο Φρανσουά Μπαρουά, επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών για τις εκλογές, δήλωσε ότι λυπάται σε «προσωπικό επίπεδο» και μόνο για τη συμμετοχή τριών πρωτοκλασάτων του κόμματος στην κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν χωρίς όμως αυτό το συναίσθημα να υπονομεύει τους «δεσμούς φιλίας που έχει αναπτύξει μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια των κοινών αγώνων». Η γαλατική ευγένεια θα εξαντληθεί ασφαλώς κάποια στιγμή. Το κυβερνητικό σχήμα, πάντως, έχει ένα δυνατό άρωμα συναίνεσης για την επόμενη ημέρα των βουλευτικών εκλογών. Το πρώτο υπουργικό συμβούλιο με τα 22 μέλη της κυβέρνησης, εκ των οποίων οι 18 είναι υπουργοί και οι τρεις υφυπουργοί, θα συνεδριάσει σήμερα υπό τον πρόεδρο Μακρόν. Για να γράψει την πρώτη σελίδα του δικού του κεφαλαίου στην ιστορία της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας.
