O Τσίπρας θα κάνει τη βρώμικη δουλειά και θα πάει στον πάγκο

Συναντήσαμε τον γενικό γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην κομματική έδρα στον Περισσό, στον απόηχο της ψήφισης των μέτρων και των αντιδράσεων του λαού. Ο ίδιος, με βαρύ πρόγραμμα, σε λίγο θα πετούσε για Θεσσαλονίκη. Η ψήφιση των μέτρων και το αίσθημα ακινησίας που μοιάζει να δεσπόζει γύρω δεν πτοούν τη στρατηγική του ΚΚΕ και το άνοιγμα που επιχειρεί στον κόσμο. Μας μίλησε για την πολιτική και κοινωνική συγκυρία. Προβλέπει, για παράδειγμα, πως ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του μόλις κάνουν τη «δουλειά» θα πάρουν την άγουσα για τον πάγκο. Αποδομεί το αφήγημα των αντιμέτρων και βλέπει ως πολύ θετική εκκίνηση για τον λαό τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε 73 πόλεις κατά το κάλεσμα της απεργίας των προηγούμενων ημερών. Διευκρινίζει επίσης τη συνολική θέση του ΚΚΕ για το νόμισμα και την ΕΕ, ούτε ευρώ αλλά ούτε καπιταλισμός της δραχμής. Και επισείει την προσοχή στα Δυτικά Βαλκάνια, αφού, όπως σημειώνει, κάθε αλλαγή σε σύνορα θα πυροδοτήσει εξελίξεις ευρύτερες. Η κοινωνική συμμαχία, τέλος, είναι για τον Δημήτρη Κουτσούμπα η άμεση λύση για τον λαό και τις αγωνίες του.

Καλά, για τέταρτο Μνημόνιο μιλούν όλοι. Και τους βουλευτές της κυβέρνησης να ρωτήσετε off the record, το ίδιο θα σας πουν. Ομως αυτό το σκληρό πακέτο μέτρων δεν είναι ένα ακόμα Μνημόνιο, αλλά «Μνημόνιο εις την τετάρτην», γιατί προστίθεται στα προηγούμενα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και πολλαπλασιάζει τα βάρη στον λαό. Και η χώρα που είναι δεμένη στη διακρατική καπιταλιστική ένωση της ΕΕ, είναι δεμένη χειροπόδαρα και με Μνημόνια και επιτροπεία διαρκείας. Αρα, για να απαλλαγεί ο λαός μας από τα Μνημόνια, πρέπει να αποφασίσει να απαλλαγεί από όλα τα δεσμά της εξουσίας του κεφαλαίου –εγχώρια και ευρωενωσιακά –και να βαδίσει τον δικό του δρόμο.

Ούτε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ που σήκωσαν το χέρι τους και ψήφισαν «ναι σε όλα» δεν πιστεύουν το παραμύθι των αντιμέτρων. Δεν υπάρχουν μέτρα και αντίμετρα, υπάρχει ένα ενιαίο πακέτο βάρβαρων μέτρων. Και είναι κοροϊδία να μιλάς για ανακούφιση όταν παίρνεις δύο συντάξεις από τους συνταξιούχους, έναν μισθό από τους μισθωτούς και πάει λέγοντας. Είναι σαν να ρίχνεις κάποιον στο βάραθρο και να του φωνάζεις ότι «εάν επιζήσεις, αν καταφέρεις να σπάσεις μόνο ένα πόδι και αν…, μπορεί να σ’ το βάλω στον γύψο και βλέπουμε».

Ο Πρωθυπουργός υπενθύμισε στο κεφάλαιο πόσο καλός μαθητής είναι, ακόμα και όταν αντιγράφει τις αντιδραστικές πρακτικές των προκατόχων του, όπως η ειρωνεία και συνάμα το θράσος απέναντι σε έναν λαό που ματώνει καθημερινά, και του πετάει κατάμουτρα ότι δείχνει ανοχή, δείχνει περίπου κατανόηση. Εμείς απλά του υπενθυμίζουμε ότι και ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναλώσιμοι, θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά και μετά θα πάρουν την άγουσα για τον πάγκο, όπως όλοι όσοι προσπάθησαν να διαχειριστούν την κρίση του βάρβαρου συστήματος. Οσο για το αν «κουνιέται φύλλο», απαντούν οι καθημερινές εστίες αντίστασης σε τόπους δουλειάς για να μη μειωθούν μισθοί, να μην περάσει καμιά απόλυση, αλλά και οι απεργιακές συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια των προηγούμενων ημερών. Και με την ευκαιρία της ερώτησής σας, σ’ αυτήν εδώ τη χώρα ευτυχώς υπάρχει και συνεχώς δυναμώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα, υπάρχει και δυναμώνει το ταξικό εργατικό κίνημα, συνολικά το λαϊκό κίνημα.

Το εργατικό κίνημα εξακολουθεί να βρίσκεται ακόμα σε υποχώρηση και σ’ αυτό έχουν βάλει το χεράκι τους συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και πολιτικές δυνάμεις που φορούσαν για χρόνια τη μάσκα της Αριστεράς. Γι’ αυτό έχει την αξία του το ότι χιλιάδες λαού πήραν μέρος στις μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε 73 πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Προσπέρασαν τις παγίδες ότι δήθεν αντισταθμίζονται οι απώλειες στο εισόδημα και στα δικαιώματά τους. Οτι δήθεν από την όποια ρύθμιση του χρέους, την καπιταλιστική ανάπτυξη, μπορεί να κερδίζουν όλοι, και το κεφάλαιο και η εργατική τάξη, ο λαός. Δόθηκε μια πρώτη απάντηση στη μοιρολατρία και στον συμβιβασμό, στη λογική του «τίποτα δεν γίνεται», λογική που σιγοντάρει ο κ. Τσίπρας. Δίνουμε τη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ώστε περισσότεροι εργαζόμενοι σήμερα να πάρουν τη θέση τους στο κίνημα που πρέπει να ανασυνταχθεί, να προετοιμαστεί για τη μεγάλη αναμέτρηση απέναντι στους ταξικούς του αντιπάλους και σε όλους τους προσκυνημένους.

Οι προτάσεις μας για την ανακούφιση των ανέργων για παράδειγμα, που παλεύουμε στο κίνημα, καταθέσαμε και στη Βουλή, είναι για το σήμερα, γιατί σήμερα ο άνεργος πρέπει να επιβιώσει. Στον σοσιαλισμό, όπως απέδειξε η πρώτη απόπειρα οικοδόμησης, ανεργία δεν υπήρχε. Ομως ο καθημερινός αγώνας ακόμα και για τα πιο μικρά, για να έχει διάρκεια, αντοχή και να μη μένει μετέωρος, πρέπει να έχει κατεύθυνση την ανατροπή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος που φέρνει μόνο ανεργία, φτώχεια και πολέμους. Ελπίδα στον κόσμο μπορεί να δώσει ο σοσιαλισμός, γιατί στο επίκεντρό του έχει την ικανοποίηση διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Για να μπορέσει να γίνει πραγματικότητα η ασίγαστη επιθυμία του λαού να ζήσει καλύτερα. Να απολαύσει τις δυνατότητες που προσφέρουν η επιστήμη και η σύγχρονη τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας, οι μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες της Ελλάδας.

Η ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ, με τον λαό στην εξουσία, είναι πρόταση που εκ των πραγμάτων απορρίπτει κατηγορηματικά και την καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ και την καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής. Και δεν νομίζουμε να ξαφνιάζεται κανείς επειδή το ΚΚΕ επιδιώκει η λαϊκή δυσαρέσκεια για την ΕΕ να μην εγκλωβιστεί στα δίχτυα της αστικής –κυρίαρχης ή τυχοδιωκτικής –προπαγάνδας και να συναντηθεί με την ανατρεπτική πολιτική του πρόταση. Και στο πλαίσιο αυτό, να προετοιμάζει τον λαό, το κίνημά του, όχι μόνο να αντιμετωπίσει οποιεσδήποτε εξελίξεις στην ΕΕ, αλλά και να τις αξιοποιήσει προς όφελός του.

Η αποδοχή του κόσμου για το κόμμα μας, την οποία εισπράττουμε καθημερινά, μπορεί να προσπεράσει εμπόδια και τρικλοποδιές, να αφήσει πίσω επιφυλάξεις, προκαταλήψεις και να γίνει συμμετοχή στη δράση, στο κίνημα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Και για να μην πάμε μακριά, οκτώ χρόνια κρίσης είναι αρκετά για να βγουν συμπεράσματα. Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις, δεν υπάρχουν παλιοί και νέοι «σωτήρες». Εχει δοκιμαστεί η λογική της ανάθεσης, του μικρότερου κακού. Το μόνο που δεν έχει δοκιμαστεί είναι ο δρόμος της συνεπούς και συνεχούς πάλης για μια άλλη κοινωνία, με βάση τη στρατηγική πρόταση του ΚΚΕ. Κι αυτός ο δρόμος οδηγεί μόνο σε πραγματικό ξέφωτο για τον λαό.

Τα Βαλκάνια, ολόκληρη η ευρύτερη περιοχή, είναι μπαρουταποθήκη, έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Εδώ συγκρούονται ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, για την ενέργεια και τους αγωγούς μεταφοράς της, για τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων. Εδώ διασταυρώνονται τα συμφέροντα της τουρκικής και της ελληνικής αστικής τάξης, οι οποίες διεκδικούν αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, μερίδια, αλλά και νέες αγορές για τα μονοπώλιά τους. Το κυβερνητικό παραμύθι της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» δεν αφορά την ειρήνη, τη σταθερότητα, την υπεράσπιση των πραγματικών λαϊκών συμφερόντων. Οδηγεί σε περαιτέρω εμπλοκή σε σχεδιασμούς κι επεμβάσεις, εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση στηρίζει τις επικίνδυνες αποφάσεις του ΝΑΤΟ στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, έχει νομιμοποιήσει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ. Προειδοποιούμε ότι κάθε διαδικασία αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια θα σημάνει ντόμινο εξελίξεων στην περιοχή, που θα πληρώσουν πολύ ακριβά οι λαοί. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να δυναμώσει η εργατική – λαϊκή πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια, στα σενάρια αλλαγής συνόρων, σε κάθε εμπλοκή της χώρας.

Ως κόμμα που με όπλα το σύγχρονο πρόγραμμά του, τις επεξεργασίες του, τις αποφάσεις του πρόσφατου 20ού Συνεδρίου του κατακτά σταθερά τις προϋποθέσεις να ηγηθεί στην πάλη της εργατικής τάξης, του λαού, πρώτα απ’ όλα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας στην πάλη κατά των μονοπωλίων, του καπιταλισμού, του ιμπεριαλιστικού πολέμου, μέχρι να έλθει πραγματικά ο λαός, η εργατική τάξη, στην εξουσία.

Προτείνουμε κάτι πιο αποτελεσματικό και συνάμα ρεαλιστικό. Να τα «βρουν» μέσα στο κίνημα στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και στις σχολές οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από τα σωματεία τους, τις επιτροπές αγώνα, τους συλλόγους τους, τις συσπειρώσεις τους, ανεξάρτητα από το τι έχουν ψηφίσει τα προηγούμενα χρόνια, ανεξάρτητα από το πώς νιώθουν, αριστεροί, δεξιοί, προοδευτικοί, εάν είναι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΛΑΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ. Να διαμορφώσουν τη δική τους συμμαχία, την κοινωνική συμμαχία, η οποία θα διαθέτει και σχέδιο, θα έχει και κατεύθυνση και πρόγραμμα δράσης σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή βάση, δεν θα περιορίζεται σε τρέχοντα ζητήματα άμεσων διεκδικήσεων, αλλά θα στρέφεται ενάντια στο σύστημα, θα ανοίξει τη συζήτηση και την πάλη για την εξουσία που πρέπει να πάρουν οι εργάτες, ο λαός, για το οικονομικό και κοινωνικό σχέδιο δράσης της. Μέσα σε αυτήν τη συμμαχία έχουν θέση όλοι και όλες, όχι απλά ως κάποιες συνιστώσες κορυφών που θα ποδηγετούν το κίνημα, αλλά μέσω των μελών και των φίλων τους θα μπορούν να συζητάνε και να αγωνίζονται για τα ωραιότερα ιδανικά που έχει γνωρίσει η ανθρώπινη Ιστορία.