Η έρημος είναι τόπος που κρύβει σκορπιούς και τυχοδιώκτες, ενώ θρέφει κροταλίες και καλλιτέχνες. Σε αυτές τις αχανείς εκτάσεις το τοπίο επιβάλλεται με τη δύναμή του σε κάθε μοναχικό πνεύμα που αναζητά να φτάσει σε ένα είδος υπερβατικής κατάστασης, σε μία επιθυμία ένωσης με το έξοχο και ξεχωριστό «άλλο». Είναι μία υποσημείωση που κράτησε στο σημειωματάριό της η Μαρία Γκράτσια Κιούρι, σχεδιάστρια του οίκου Christian Dior. Ακολούθησαν και άλλες αναφορές, όπως οι προϊστορικές βραχογραφίες που οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το 1940 στο σπήλαιο Λασκό στη Νοτιοδυτική Γαλλία, καθώς και η μεταγραφή τους το 1951 στις δημιουργίες υψηλής ραπτικής του ίδιου του Ντιορ. Ετσι ξεκίνησε το καραβάνι της μόδας από το Παρίσι και έφτασε στην έρημο της Καλιφόρνιας. Σε μία ιδιαίτερη περιοχή, στο Φαράγγι των Παρθένων, εκεί όπου έχουν γυριστεί σκηνές των ταινιών «Οσα παίρνει ο άνεμος», «MASH» αλλά και η καλτ σειρά «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι». Η ανάγκη φυγής από τη μητροπολιτική πραγματικότητα την οποία επεδίωξε ο κόσμος της πολυτέλειας είναι απόλυτα κατανοητή. Καθένας την αναζητά, λίγοι την απολαμβάνουν.

Στην έρημο ο βίος είναι απλός και μετρημένος. Ωστόσο παράξενα όμορφος. Το ήξερε η Τζόρτζια Ο’Κιφ όταν από τη δεκαετία του 1930 εγκαταστάθηκε σε ένα ράντσο έξω από τη Σάντα Φε στην πολιτεία του Νέου Μεξικού. «Τόσο όμορφο, ανέγγιχτο, μοναχικό στην αίσθησή του μέρος. Τόσο φίνο κομμάτι αυτού που αποκαλώ “απόμακρο”» έλεγε η καλλιτέχνις, που είδε το νόημα ζωγραφίζοντας όγκους βράχων και κρανία ζώων, αλλά και πιο αφαιρετικές γραμμές και καμπύλες διαβαθμίζοντας το λευκό στη σκίασή του με το μαύρο.

Η Τζόρτζια Ο’Κιφ επιμελήθηκε στην έρημο την εικόνα της. Με πέντε μαύρα κοστούμια και είκοσι τρία λευκά φορέματα-φακέλους που τα έραβε η ίδια και τα φορούσε με μία μαύρη καστόρινη ζώνη διακοσμημένη από τον μεξικανό αργυροχόο Χέκτορ Ακουιλάρ. Ηταν η στολή της για να δουλεύει στο στούντιό της ή για να υποδέχεται τους φωτογράφους που την επισκέπτονταν στο ράντσο της για να κάνουν τα πορτρέτα μιας αυστηρής, κομψής, ασυμβίβαστης γυναίκας. Η ίδια που είχε αγοράσει λίγα μεταξωτά κιμονό από παλαιοπωλεία στη Νέα Υόρκη για να τα φορά στο σπίτι της τις ώρες που διάβαζε μόνη της βιβλία.

Με αυτό το στυλ η Ο’Κιφ διαφοροποιήθηκε από τον καλλιτεχνικό περίγυρο της εποχής της. Με την ασπρόμαυρη, πρακτική γκαρνταρόμπα των μαύρων μάλλινων και των λινών λευκών κομματιών της τράβηξε τη γραμμή των ορίων της από την υποτιμητική ματιά όσων δεν κατανοούσαν τη μοντέρνα της στάση. Η ανδρόγυνη φιγούρα με τη θηλυκότητα της τέχνης της συμπλήρωσαν λοιπόν την εξίσωση που έψαχνε η σύγχρονη σχεδιάστρια για να τοποθετήσει τη δουλειά της στην αιχμή της νεο-φεμινιστικής συζήτησης. Η Μαρία Γκράτσια Κιούρι δείχνει με τις συλλογές της στον οίκο Dior να ακολουθεί το κύμα των ιδεών που χάρη στα μαχητικά ονόματα θεωρητικών και καλλιτεχνών βγαίνουν από τα αμφιθέατρα και απλώνονται στα social media. Κι αν οι δρόμοι γέμισαν, σειρά έχει η απόμακρη γη να υποδεχθεί κι άλλες γυναίκες με τη μοναδικότητά τους.

Τελευταία Νέα