Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την κατάπτωση του ελληνικού ποδοσφαίρου;
Οι οπαδοί; Οι ομάδες; Η ΕΠΟ; Η Πολιτεία; Η ατιμωρησία; Οι διαιτητές; Οι ποδοσφαιριστές; Οι προπονητές; Ή οι συσκευασίες που επιλέγουν οι ζυθοποιίες να τοποθετούν το προϊόν τους;
Μέσα από τα σχόλια, τις απόψεις, τις αναλύσεις, τις δηλώσεις, αναζητώ αυτό το «κάτι» που μπορεί να μου δώσει την πολυπόθητη απάντηση. Και πάντοτε καταλήγω σε ένα συμπέρασμα: το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι η στατική νοημοσύνη σε συνδυασμό με την απλοϊκότητα των απόψεων των ανθρώπων που κινούν τα νήματά του.
Επεσε ένα κουτάκι μπίρας στο κεφάλι του προπονητή του ΠΑΟΚ Βλάνταν Ιβιτς. Προσέξτε τη συλλογιστική που ακολουθήθηκε: ο Σέρβος είναι σκληρός άνδρας και δεν θα έπρεπε να αντιδράσει υπερβολικά. Κορόιδεψε όμως για να πάρει ο ΠΑΟΚ το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στα χαρτιά.
Το πιο σημαντικό δε: στην Τούμπα γίνονται χειρότερα αλλά οι παίκτες που δέχονται κροτίδες δεν πέφτουν κάτω ξεροί. Και στο παρελθόν έχουν εκτοξευτεί από την εξέδρα ποτήρια με αναψυκτικά και δεν συνέβη τίποτε. Αρα, καταλήγουμε πως ο Ιβιτς προσποιήθηκε τον τραυματία.
Τι δεν ειπώθηκε; Πως ένας αδόμητος εγκέφαλος όπλισε το χέρι με το κουτάκι μπίρας και το εκσφενδόνισε.
Θα μπορούσε να υπάρξει μια πνευματική μονομαχία για τα αίτια της κατάπτωσης, αλλά, όπως θα έλεγε και ο Σαίξπηρ, ο αντίπαλος είναι άοπλος.
