Την κατηγορία «δεν φοράς παντελόνια», πρέπει να την απηύθυναν κάποτε νεωτεριστές φραγκοφορεμένοι παντελονοφόροι σε αγέρωχους παραδοσιακούς φουστανελοφόρους –δεν βλέπω να έχει σεξιστική χροιά, φρικτά κακόγουστη είναι. Αλλωστε, δεκαετίες τώρα, οι αρμόδιοι/ες δεν τον θεωρούσαν σεξιστή ή κακόγουστο αλλά εξαιρετικά ευαίσθητο τον άτυχο Μαγιακόφσκι που δήλωνε πως είναι «σύννεφο με παντελόνια» –τι τους πειράζει αν ο Ανδρέας Λοβέρδος δηλώνει «πολιτικός με παντελόνια»; Πάντως είναι αδύνατον να σκεφθείς φουστανελοφόρο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, το πολύ επιμελημένη οξφορδιανή ατημελησία να του καταλογίσεις –για τούτο και τον μισεί ταξικά η Θεανώ Φωτίου, εξ ΣΤ΄ Θηλέων Κυψέλης ορμωμένη, που τα έβαλε με τα «κολεγιόπαιδα». Διότι όμορφα είναι και καλά είναι τα ελληνικά, αλλά σαν το Eton και την Οξφόρδη, άλλα κολέγια δεν είναι.

Σε κάθε περίπτωση, είτε φουστανελοφόροι είτε παντελονοφόροι, ποτέ οι υπουργοί δεν παραιτούνται επειδή δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους. Αν ήταν έτσι, δεν θα είχαμε ποτέ κυβερνήσεις. Οι υπουργοί φεύγουν όταν τους διώξει ο πρωθυπουργός –και μόνον τότε. Ο μόνος που έχει παραιτηθεί, δύο φορές μάλιστα, και όχι επειδή απέτυχε, αλλά επειδή διαφώνησε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, είναι ο Κώστας Σημίτης. Για τούτο ο κ. Σημίτης είναι εξαίρεση σε αυτό που, με κάποια πικρία, αποκαλούμε «ελληνικό πολιτικό πολιτισμό».

Υπάρχει όμως και το ερώτημα: τι σημαίνει «κάνει καλά τη δουλειά του» κάποιος υπουργός; Υπάρχουν υπουργοί που έχουν μεράκι, σχέδια, όνειρα, the vision thing τέλος πάντων, να κάνουν κάτι; Αν ψάξουμε ώρα πολλή σε σκονισμένα βιβλία, θα βρούμε κάποιους που ξανά εξαιρούνται. Αλλά της μέγιστης πλειονότητας μόνο όραμα είναι να μην αποπεμφθούν και, ει δυνατόν, στον επόμενο ανασχηματισμό, να βρεθούν σε καλύτερη θέση. Θέλουν το καλύτερο οι υπουργοί, είναι προοδευτικοί· για τον εαυτό τους. Για τούτο υπερέχουν των πρωθυπουργών, που είναι άκρως συντηρητικοί αφού πιο πάνω δεν έχει, και όραμά τους είναι απλώς να κερδίσουν και τις επόμενες εκλογές.

Ο Αλέξης Τσίπρας ίσως αποτελεί εξαίρεση, γιατί μάθαμε πως ονειρεύεται να βάλει και γραβάτα. Οι ψυχαναλυτές θα είχαν πολλά να πουν για τις γραβάτες, την ευνουχιστική απουσία και τη φαλλική παρουσία, που δεν μας ενδιαφέρουν –αλλά πρέπει να δηλώσει «γραβατωμένο σύννεφο» για να γλιτώσει από τους αρμόδιους/ες τα περί τα σεξιστικά. Υπό πολιτικήν έποψιν, που είναι το θέμα μας εδώ, το βέβαιο είναι πως όποια ρύθμιση χρέους και αν φέρει στη Βουλή, οι αντίπαλοί του θα του πουν «δεν φοράς γραβάτα».