Είναι αλήθεια ότι ο Αλέξης Τσίπρας αισθάνεται θαυμάσια με τους Κινέζους. Οχι επειδή μικρός ήταν μέσα σε κάποια μαοϊκή γκρούπα, απλώς γιατί έτσι αντιλαμβάνεται τις επενδύσεις. Ως μέρος από συμφωνίες κορυφής και διακρατικές συμφωνίες. Αλλά τα όρια ανοχής των δυτικών συμμάχων μας δεν είναι απεριόριστα.

Και δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από αυτό της Εθνικής Ασφαλιστικής. Χθες, είχαμε και νέες νουθεσίες από τον αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ, ελάχιστες μόλις ημέρες μετά την επιστολή του αμερικανού υπουργού Εμπορίου Γουίλμπορ Ρος προς την κυβέρνηση, που έπαιρνε ανοιχτά θέση υπέρ του σχήματος που διεκδικεί τη θυγατρική της Εθνικής, στο οποίο συμμετέχουν ελληνοαμερικανοί επενδυτές.

Διόλου τυχαία, οι άλλοι τρεις μνηστήρες είναι Κινέζοι, ανάμεσα στους οποίους και η Fosun του Ελληνικού. «Εάν επιλεγεί η Calamos, θα εισφέρει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην ελληνική οικονομία και θα προσελκύσει πρόσθετες επενδύσεις από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, όπου λειτουργεί η ελεύθερη αγορά (;), σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανικών τομέων» είπε χαρακτηριστικά ο πρεσβευτής.

Τρίτωσε το κακό

Δύο μηνύματα μέσα σε μία εβδομάδα, και μόνο από την Ουάσιγκτον, δεν είναι λίγο. Από χθες λοιπόν το κακό… τρίτωσε. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι βάζει στην άκρη τη συμφωνία σύμπραξης της ΔΕΗ με την κινεζική CMEC για το project Μελίτη. Ο Στέργιος Πιτσιόρλας είπε ότι οι επενδύσεις λιγνιτικών μονάδων μπορούν να γίνουν μόνο με διαγωνισμούς. «Δεν μπορεί κάποιος να πάει απευθείας σε αναβαθμίσεις μονάδων» ήταν τα λόγια του, υπονοώντας και την πρόβλεψη που υπάρχει στο Μνημόνιο και δεν επιτρέπει στη ΔΕΗ να συμμετάσχει, ακόμη κι αν είναι σε κοινοπραξία, σε τέτοια έργα.

Είναι λοιπόν και επίσημο, οι δυτικοί σύμμαχοί μας έχουν ενοχληθεί με την ανοικτή αγκαλιά του Δράκου προς τον Αλέξη. Αυτή βέβαια είναι η μία όψη των πραγμάτων. Η άλλη όψη είναι ότι πέρα από την γκρίνια, οι Δυτικοί δεν λένε να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Από τη μια, φωνάζουν για την ολοένα και μεγαλύτερη διείσδυση των Κινέζων στην Ελλάδα. Από την άλλη, όμως, δεν φροντίζουν να στείλουν δικές τους επιχειρήσεις να κάνουν ανάλογες επενδύσεις…

Μα, τον Μαργαρίτη βρήκατε;

Δεν έχει τέλος η κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον Θόδωρο Μαργαρίτη και την εφημερίδα «Αυγή». Μετά την κριτική της εφημερίδας στο στέλεχος της ΔΗΜΑΡ για την τηλεοπτική διαμάχη του με τον κυβερνητικό βουλευτή Δημήτρη Βέττα και την απάντησή του στα social media, η εφημερίδα επιτίθεται ξανά, από τη στήλη του Θανάση Καρτερού: «Στη Μακρόνησο, κάποιοι από όσους “ανένηψαν”, λέγεται πως έγιναν οι χειρότεροι υβριστές και βασανιστές όσων επέμεναν» αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο Μαργαρίτης εκνευρίστηκε και απάντησε ανάλογα. Λογικό. Ισως όμως δεν έπρεπε καν να δώσει σημασία: σήμερα όλοι ξέρουν πως μετά τη διάσπαση του 1968, οι ανανεωτικοί πέρασαν τις πιο δύσκολες μέρες τους, όχι γιατί ήταν περιθωριοποιημένοι από το σύστημα αλλά γιατί τους ξέγραψαν ακόμα και οι πιο στενοί τους φίλοι –εντολές από το κόμμα. Ας μείνουν, λοιπόν, τα αριστερόμετρα στην Ιστορία. Ημαρτον, σύντροφοι, μας βλέπει και κόσμος.