Με μια πρώτη ματιά, όλα βαίνουν καλώς για τον νεότερο πρόεδρο της E΄ Γαλλικής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της Odoxa που δημοσιεύθηκε χθες, δύο στους τρεις Γάλλους δηλώνουν «ικανοποιημένοι» με τη σύνθεση της πρώτης του κυβέρνησης. Και γιατί όχι; Πιστός στο δόγμα «και Αριστερά και Δεξιά», ο Εμανουέλ Μακρόν φρόντισε να «παντρέψει» εντός του Υπουργικού Συμβουλίου την Αριστερά, τη Δεξιά και το Κέντρο, προσθέτοντας στο μείγμα μια σημαντική ποσότητα «ειδικών» από την κοινωνία των πολιτών, αριστεύοντας στις ασκήσεις ισορροπίας και τιμώντας σχεδόν στο ακέραιο την αρχή της ισότητας των φύλων. Στην πραγματικότητα, έφτιαξε μια κυβέρνηση κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των πεποιθήσεών του: φιλελεύθερη στα οικονομικά θέματα, προοδευτική όσον αφορά τις αξίες, πραγματιστική στα κοινωνικά ζητήματα. Και επτά στους δέκα Γάλλους επιδοκιμάζουν την απόφασή του να τοποθετήσει τον «ζιπεϊκό» Εντουάρ Φιλίπ, τον 46χρονο δήμαρχο της Χάβρης, στο πόστο του πρωθυπουργού, δεχόμενοι την επιλογή αυτή ως σημάδι μιας «πολιτικής ανασύνταξης», και όχι ως «υφαρπαγή με στόχο την αποδυνάμωση της Δεξιάς», όπως καταγγέλλει η τελευταία. Μόνο που το ενδεχόμενο να τελειώσει η πενταετία Μακρόν σε έναν μήνα από σήμερα, να μην αποκτήσει ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας την κοινοβουλευτική «πλειοψηφία της προόδου» που θα του επιτρέψει να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις του, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, βέβαια, είναι και πάλι καθησυχαστικές: σύμφωνα με δημοσκόπηση της Harris Interactive που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, 32% των Γάλλων σχεδιάζουν να ψηφίσουν υπέρ της «προεδρικής πλειοψηφίας», του κινήματος του Εμανουέλ Μακρόν La République en Marche (ή LRM, όπως απεφάνθησαν ότι είναι το ορθότερο αρκτικόλεξό του οι διορθωτές της «Monde»), καθώς και του κεντρώου MoDem του νέου υπουργού Δικαιοσύνης Φρανσουά Μπαϊρού. Και η τάση είναι ανοδική: 29% ήταν το αντίστοιχο ποσοστό στις 11 Μαΐου, 26% στις 7 Μαΐου, την ημέρα που εξελέγη ο Μακρόν.

Αντιθέτως, η τάση είναι καθοδική τόσο για τη Δεξιά όσο και για την Ακροδεξιά, που εξασφαλίζουν στην πρόθεση ψήφου ένα 19%. Η ριζοσπαστική Αριστερά του Ζαν-Λικ Μελανσόν αποσπά μεν ένα 15%, δεν δείχνει ικανή όμως να απειλήσει τους πρώτους. Οσο για τους Σοσιαλιστές, αυτοί προαλείφονται για ένα απελπιστικό 6%. Αλλά η περίοδος που μεσολαβεί μέχρι τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 11ης και 18ης Ιουνίου είναι υψηλού κινδύνου για τον Εμανουέλ Μακρόν.

Η παραμικρή γκάφα, η παραμικρή πολεμική από την πλευρά της νέας κυβέρνησης, προειδοποιούσε χθες η «Monde», θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραία στην κάλπη: ο γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να επιδείξει μεγάλη πολιτική επιδεξιότητα προκειμένου να κρατήσει υπό έλεγχο τον Νικολά Ιλό, τον σταρ της γαλλικής οικολογίας που ανέλαβε υπουργός Οικολογικής Μετάβασης (αφού προηγουμένως είχε αρνηθεί προτάσεις υπουργοποίησης από τον Ζακ Σιράκ, τον Νικολά Σαρκοζί και τον Φρανσουά Ολάντ), να διαχειριστεί τον Εντουάρ Φιλίπ και τους (προερχόμενους επίσης από τη Δεξιά) συμμάχους του στο υπουργείο Οικονομίας, και να αποφύγει μία υπερβολικά γρήγορη «ανάφλεξη του κοινωνικού ιστού» εξαιτίας της μεταρρύθμισης του εργατικού κώδικα που φιλοδοξεί να εφαρμόσει άμεσα μέσω διαταγμάτων. «Εμπιστευτικότητα, πειθαρχία, αλληλεγγύη» απαίτησε κατά το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο, την Τετάρτη, ο Μακρόν, απαραίτητες προϋποθέσεις στα μάτια του για να επιτευχθεί η «συλλογικότητα». Γνωρίζει ήδη άλλωστε πως, παρότι δείχνουν να καλοδέχονται τα πρώτα δείγματα γραφής του, οι γάλλοι ψηφοφόροι δεν είναι διατεθειμένοι να του προσφέρουν καμία περίοδο χάριτος: σύμφωνα με δημοσκόπηση της Elabe που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, μόλις ένα 45% δηλώνει επί του παρόντος πως του έχει εμπιστοσύνη. Και στο αντίστοιχο στάδιο, στο ξεκίνημα της θητείας τους, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Νικολά Σαρκοζί και ο Ζακ Σιράκ έχαιραν της εμπιστοσύνης του 58%, του 59% και του 61% των πολιτών αντίστοιχα.

ΕΝΤΑΣΗ

«Κρύβοντας» τους πρωτάρηδες

«Το κράτος πρέπει να εργάζεται ήρεμα. Χρειάζονται στιγμές διαφάνειας, αλλά όχι τη στιγμή που αποφασίζει ο Τύπος»: αυτή, διατυπωμένη από κάποιον αξιωματούχο του πρωθυπουργικού μεγάρου, είναι λίγο-πολύ η σχέση που θέλει να κρατήσει με τον γαλλικό Τύπο ο Εμανουέλ Μακρόν. Η οικογενειακή φωτογραφία της νέας του κυβέρνησης ελήφθη εντός του Ελιζέ και όχι, όπως συνήθως, στους κήπους, οι δημοσιογράφοι είχαν κληθεί να εγκαταλείψουν τους τελευταίους, δεν κατάφεραν λοιπόν να θέσουν ερωτήματα στους νέους υπουργούς κατά την έξοδό τους – και έτσι οι πρωτάρηδες ανάμεσά τους απέφυγαν εν δυνάμει λάθη. Επί μέρες όμως υπέβοσκε ένταση ανάμεσα στους υπευθύνους επικοινωνίας και τους δημοσιογράφους. Και την Πέμπτη ξέσπασε: οι σύλλογοι των δημοσιογράφων κάπου 15 Μέσων, ανάμεσά τους η «Monde», η «Libération», το Γαλλικό Πρακτορείο και το TF1, και 10 διευθυντές σύνταξης, υποστηριζόμενοι από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα, απηύθυναν ανοιχτή επιστολή στον νέο πρόεδρο μεταφέροντάς του «τις ανησυχίες τους». Γιατί, ενόψει του πρώτου ταξιδιού εκτός Ευρώπης που πραγματοποίησε χθες ο Μακρόν, στο Μάλι, κοντά στους γάλλους στρατιώτες, το Ελιζέ επικοινώνησε με τα γραφεία των γαλλικών ΜΜΕ καλώντας τα να στείλουν, όχι πολιτικό συντάκτη, αλλά τον υπεύθυνο για θέματα άμυνας. Και «άνοιξαν» για αυτή την προεδρική μετακίνηση, «για λόγους επιμελητείας και ασφάλειας», μόλις 25 θέσεις δημοσιογράφων. Ο Τύπος διαμαρτυρήθηκε εντόνως, το Ελιζέ διαβεβαίωσε πως δεν έχει πρόθεση να επιλέγει δημοσιογράφους, μια κάποια αμοιβαία καχυποψία, εν δυνάμει δυσοίωνη, παραμένει.

Τελευταία Νέα