«Εκείνοι που ονειρεύονται την κατάργηση της δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς έχουν όντως περιθωριοποιηθεί, χωρίς ωστόσο να έχουν πάψει να κυνηγούν, σε όλες τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, τις άγριες χίμαιρές τους».

Αυτά έλεγε ο Πιερ Μιλζά σε μια μεγάλη επιστημονική του πραγματεία για τους «μελανοχίτωνες της Ευρώπης» και ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης, χειροδικώντας μέσα στη Βουλή εναντίον του πρώην υπουργού κ. Δένδια, βάλθηκε να αποδείξει το βίαιο προσωπείο αυτού του ακροδεξιού μορφώματος.

Ομως θα πρέπει δυστυχώς να αναφέρω ότι δεν φθάσαμε τυχαία μέχρι εδώ! Κατά τη γνώμη μου, ατυχώς έχει επιδειχθεί μια απαράδεκτη ανεκτικότητα από την έννομη τάξη και τους επαγγελματίες της πολιτικής έναντι του απωθητικού φαινομένου που φέρει το όνομα «Χρυσή Αυγή», γεγονός που αποθρασύνει τους ηγετικούς της κύκλους. Τι εννοώ;

1. Επετράπη σε αυτό «το κόμμα» να κατεβεί σε όλες τις κοινοβουλευτικές εκλογές που έγιναν τα τελευταία χρόνια, παρόλο που η έξοχη πρόταση του εισαγγελέα Ντογιάκου το 2014 έκανε λόγο τεκμηριωμένα για την εθνικοσοσιαλιστική (ή νεοναζιστική) ιδεολογία την οποία ασπάζεται η Χρυσή Αυγή. Επομένως, θα έπρεπε να ελεγχθεί από τον Αρειο Πάγο εάν η λειτουργία αυτού του μορφώματος συμβάλλει στην ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και αν θα έπρεπε να επιτραπεί η «κάθοδός» του στις εκλογές, όπως απαιτεί το άρθρο 29 του Συντάγματος. Πράγμα που δυστυχώς δεν έγινε!

2. Δεν θεσπίστηκαν κωλύματα εκλογιμότητας και κατέβηκαν ως υποψήφιοι στις δημοτικές εκλογές του 2014 και μέλη της Χρυσής Αυγής που είχαν «προφυλακιστεί» για το απεχθές έγκλημα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης (με σκοπό τη διάπραξη κακουργημάτων όπως η στυγερή δολοφονία του άτυχου Παύλου Φύσσα).

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των ολέθριων επιλογών, σήμερα όλα τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής κυκλοφορούν ελεύθερα και με το «φωτοστέφανο μιας de facto νομιμοποίησης», αφού πέρασαν οι 18 μήνες της προφυλάκισής τους και η εκδίκαση της υπόθεσης στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών προχωρά με «λιποθυμικούς» ρυθμούς!

Επομένως η απωθητική χειροδικία του κ. Κασιδιάρη μέσα στη Βουλή φοβάμαι ότι ήρθε ως επιστέγασμα όλης αυτής της ανεκτικότητας που επιδείχθηκε τα προηγούμενα χρόνια, ιδίως γιατί κάποιοι πολιτικοί του συντηρητικού χώρου πίστευαν αφελώς ότι μπορούν να λεηλατήσουν το εκλογικό ακροατήριο της Χρυσής Αυγής.

Ισως λοιπόν σε λίγο να θυμίζουμε θλιβερά –«ως έννομη τάξη» –αυτά που έλεγε ο γερμανός ευαγγελιστής Νίμελερ για την επέλαση των ναζιστών του Χίτλερ:

«Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους. Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα. Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές. Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα. Επειτα ήρθε η ώρα των σοσιαλδημοκρατών. Δεν ανήκα σε αυτό το κόμμα και δεν διαμαρτυρήθηκα. Ακολούθησαν οι ομοφυλόφιλοι. Ούτε και αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε. Στο τέλος ήρθε η σειρά των Τσιγγάνων. Ούτε και τότε βρήκα λόγια να εκφράσω την αντίθεσή μου. Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ. Αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να φωνάξει!».

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ kalfelis@law.auth.gr

Τελευταία Νέα