Είναι συντηρητικοί αυτοί οι Γάλλοι –κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δεν χάνουν μάλιστα ευκαιρία να το θυμίζουν στην πρώτη φορά εγχώρια διανόηση. Να τι δήλωσε με την πρώτη ευκαιρία της ανάληψης καθηκόντων ο γάλλος υπουργός Παιδείας Ζαν Μισέλ Μπλανκέρ: «Πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι οι σπουδές των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών βαθαίνουν τις κοινωνικές διαφορές. Είναι εργαλεία προόδου για όλους». Το πιάσατε προφανώς το υπονοούμενο. Αυτά που ξέρατε περί αριστείας και ταλέντου μην τα φοβάστε. Και οι δύο έννοιες συνυπάρχουν μέσα στην κοινωνική κατηγοριοποίηση και οφείλει κανείς να τις σέβεται πριν γίνουν όλα ίσωμα.

Καλός και ο εξισωτισμός, καλά και τα συσσίτια (ή «σχολικά γεύματα», με το συμπάθιο), αλλά η ατζέντα της παιδείας και του πολιτισμού έχει ανάγκη από προτεραιότητες που προσβλέπουν στο μέλλον.

Ο γάλλος υπουργός –που προφανώς μπήκε στο μάτι των απανταχού Μελανσόν, αν καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας –δεν σταμάτησε εδώ. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του στη «Μοντ», θέλει να επαναφέρει τις «δίγλωσσες τάξεις» και τα μαθήματα για την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και να αξιοποιήσει «περισσότερο τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά από τα οποία κατάγεται ο πολιτισμός μας».

Ευρωπαϊκή Ενωση, είπατε; Σ’ αυτή τη δεδομένη στιγμή που αποτελεί το καλύτερο αλεξικέραυνο για τη λαϊκή οργή; Τώρα που κερδίζει κανείς πόντους αν δηλώσει έστω κατ’ ελάχιστον «ευρωσκεπτικιστικής»; Και η ολική επαναφορά στον κοινό ευρωπαϊκό πολιτισμό; Ο Μπλανκέρ μοιάζει να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα των καιρών που απαιτεί «χύμα προοδευτισμό» και «αριστεροσύνη απ’ όπου κι αν προέρχεται».

Ο δρόμος προς τον σχολικό παράδεισο είναι στρωμένος με τις λιγότερες προθέσεις. Υπάρχει, άλλωστε, και το ελληνικό μοντέλο: μινιμαλισμός προσδοκιών, υποσχέσεις για κατάργηση εισαγωγικών εξετάσεων και συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση των πανεπιστημίων. Πώς αλλιώς να το λανσάρουμε για να γίνει σοφόν το σαφές; Φοιτητικά τραπεζάκια – Θουκυδίδης, σημειώσατε 1.

Τελευταία Νέα