Την περασμένη εβδομάδα, οι Ιρανοί αποφάσισαν να συνεχίσουν στο μονοπάτι της επαφής με τη διεθνή κοινότητα. Το 57% των ψηφοφόρων στήριξε τον μεταρρυθμιστή πρόεδρο Χασάν Ροχανί για δεύτερη θητεία. Ο υπόλοιπος κόσμος θα πρέπει να καλωσορίσει τη νίκη του Ροχανί ως ευκαιρία να βελτιωθούν περαιτέρω οι σχέσεις με μια χώρα που είναι σημαντική για την πορεία προς μια πιο ειρηνική Μέση Ανατολή.
Κερδίζοντας πλέον του 50% των ψήφων ο Ροχανί απέφυγε δεύτερο γύρο ψηφοφορίας, όπως συνέβη και πριν από τέσσερα χρόνια όταν κέρδισε την προεδρία για πρώτη φορά. Αντίθετα όμως από το 2013 όταν η εντυπωσιακή νίκη του αποτέλεσε έκπληξη, αυτή τη φορά ο Ροχανί θεωρείτο φαβορί. Αλλωστε, όλοι οι ιρανοί πρόεδροι μετά το 1981 έχουν υπηρετήσει δύο θητείες.
Ο θρίαμβος του Ροχανί ήταν πιθανός, αλλά η ψηφοφορία δεν ήταν τόσο απλή. Ο κύριος αντίπαλός του, ο συντηρητικός Χογιατολεσλάμ Ιμπραήμ Ραϊσί έκανε έντονη προεκλογική εκστρατεία και είχε τη στήριξη του ανώτατου πνευματικού ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Χαμενεΐ. Η νίκη του Ροχανί απέδειξε ότι δεν κερδίζει πάντα εκείνος που είναι πιο κοντά στον Χαμενεΐ.
Εκείνα που διακυβεύονταν σε αυτές τις εκλογές ήταν πολλά. Το Ιράν βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας του και όπως έδειξαν οι μεγάλες ουρές από ψηφοφόρους, οι πολίτες το γνωρίζουν. Παρά την έλλειψη διαφάνειας του καθεστώτος, τα προβλήματα υγείας του Χαμενεΐ είναι γνωστά και ο ίδιος είπε πρόσφατα ότι είναι πιθανό σύντομα να ορίσει τον διάδοχό του.
Το ποιος θα βρίσκεται στην προεδρία κατά τη διάρκεια της μετάβασης δεν είναι ασήμαντο. Με τον Χαμενεΐ να έχει διατελέσει πρόεδρος προτού ανέλθει στο υψηλότερο πολιτικό και θρησκευτικό αξίωμα της χώρας, είναι εύκολο να δούμε ότι αν ο συντηρητικός Ραϊσί είχε εκλεγεί, θα ήταν ο διάδοχος του Χαμενεΐ. Οι προοπτικές του Ιράν είναι διαφορετικές με τον Ροχανί πρόεδρο. Υποστηρίζει σθεναρά το άνοιγμα προς τη Δύση, με μεγαλύτερη απόδειξη την πυρηνική συμφωνία με τις έξι χώρες –Κίνα, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, Βρετανία και ΗΠΑ –και την ΕΕ το 2015.
Το άνοιγμα της Τεχεράνης στη διεθνή κοινότητα έχει ωφελήσει τη χώρα. Εκείνο που αποτελεί ακόμα εμπόδιο είναι οι περιορισμοί στην οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της απομόνωσης της χώρας από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Τα άσχημα νέα είναι ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ που αντιτάχθηκε στην πυρηνική συμφωνία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και οι Ρεπουμπλικανοί που έχουν την πλειοψηφία στο Κογκρέσο τηρούν σκληρή στάση απέναντι στο Ιράν και αποτρέπουν επενδύσεις στη χώρα. Αυτό δίνει πολιτική αρωγή σε εκείνους που κατηγορούν τον Ροχανί ότι είναι αφελές να ελπίζει πως η διεθνής κοινότητα θα καλωσορίσει ένα πιο ανοιχτό Ιράν.
Η νίκη του Ροχανί ίσως βοηθήσει να περιορισθεί η αντιιρανική ρητορική της κυβέρνησης Τραμπ. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες ο Λευκός Οίκος αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι η Τεχεράνη τηρεί τους όρους της συμφωνίας. Και αυτό θα συνεχίσει με την επανεκλογή Ροχανί. Ο Τραμπ όμως δεν θα διευκολύνει την κατάσταση. Το Ιράν πρέπει να βελτιώσει τις σχέσεις του με τις γειτονικές χώρες και αν χρειασθεί να υιοθετήσει μια πιο εποικοδομητική κατάσταση απέναντι στην κρίση της Συρίας.
Την ημέρα που οι Ιρανοί πήγαιναν στις κάλπες, ο Τραμπ πήγαινε στη Σαουδική Αραβία –εντυπωσιακή επιλογή για πρώτο επίσημο ταξίδι στο εξωτερικό. Ας ελπίσουμε ότι η σύντομη επίσκεψή του στη Μέση Ανατολή βοηθά τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για την ειρήνη στην περιοχή. Το Ιράν έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ας μην αγνοηθεί.
Ο Χαβιέ Σολάνα είναι πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ και υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας