Με το συναίσθημα του φόβου είχε ασχοληθεί αρκετά ο Πλάτωνας. Τον ερμήνευε ως αναμονή στον προθάλαμο ενός μελλοντικού κακού. Πίστευε επίσης πως αυτή η αναμονή προκαλεί ψυχική διαταραχή.
Το ίδιο πάνω – κάτω πιστεύουν και οι πιστοί του Ισλαμικού Κράτους. Οταν σκάει η βόμβα μέσα στο πλήθος οι παρενέργειές της στην κοινωνία είναι πολλαπλάσιες από τις άμεσα μετρήσιμες. Στόχος είναι η διάσπαση, η απομόνωση που μπορεί να προκαλέσει ο φόβος για ένα μελλοντικό χτύπημα. Ο ίδιος ο τρόπος ζωής των ανθρώπων των δυτικών κοινωνιών.
Το ποδόσφαιρο όπως και οι συναυλιακοί χώροι περιλαμβάνονται σε αυτό το τόξο μισαλλοδοξίας του Ισλαμικού Κράτους. Το ISIS έχει αιματοκυλήσει μέχρι και συνδέσμους ομάδων όπως η Ρεάλ, πέρυσι τέτοια εποχή στη Σαμάρα του Ιράκ.
Το ερώτημα παραμένει το ίδιο ύστερα από τρομοκρατικές επιθέσεις: πρέπει να διεξάγονται οι αγώνες έπειτα από τέτοιες σφαγές; Επρεπε να αναβληθεί ο αποψινός τελικός του Γιουρόπα Λιγκ;
Η απάντηση παραμένει η ίδια: «Οχι». Το αντίθετο θα ήταν η μεγαλύτερη νίκη του Ισλαμικού Κράτους ενάντια στον δυτικό τρόπο ζωής, που είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλός του. Οπως έγραψε στην «Ιντιπέντεντ» ο Μιγκέλ Ντελάνι «το ποδόσφαιρο, παρά τα τόσα σφάλματά του, συνεχίζει να φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Αυτή είναι η ανθρώπινη δύναμη του λαοφιλούς παιχνιδιού».
