Σήμερα, αν όλα πάνε όπως έχουν προαναγγελθεί, θα γίνει μια παράξενη αλλά δικαιολογημένη απεργία. Τα «παιδιά με τα παπιά» θα παρκάρουν τα μηχανάκια τους και θα συγκεντρωθούν στο Πεδίον του Αρεως. Μιλάμε για τους ντελιβεράδες, τους διανομείς φαγητού και όχι μόνον –δηλαδή και τους κούριερ –που καλούν τον κόσμο για σήμερα να μην «παραγγείλει, αλλά να μαγειρέψει μόνος του». Ο κλάδος, που από το 2008 έχει αρχίσει να συσπειρώνεται μαζικά και δυναμικά, είναι μια από τις πιο επισφαλείς φρουρές εργαζομένων στη χώρα. Με ατυχήματα, με κινδύνους και με όλο και λιγότερα κεκτημένα.
Για παράδειγμα, οι περισσότεροι των εργοδοτών δεν πληρώνουν υπερωρίες, ενώ ακόμη και το κόστος για το παπί επιβαρύνει τον διανομέα. Φαντάζομαι ξέρετε πως αυτοί οι εργαζόμενοι τρέχουν πολλές φορές με τα παπιά σαν τρελοί, αφού εισπράττουν διπλή πίεση: την πίεση του πελάτη που θέλει το φαγητό γρήγορα και ζεστό και την πίεση του αφεντικού τους που θέλει να μεγιστοποιήσει τη μέρα τις παραγγελίες του και άρα τα δρομολόγιά τους. Η είδηση της απεργίας αντιμετωπίστηκε με ειρωνεία από μέρος του δημόσιου λόγου.
Ξεκομμένοι οι γράφοντες προφανώς από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ίσως θεωρούν πως αυτός ο στρατός των αόρατων εργαζομένων δεν έχει δικαιώματα και άρα δεν νομιμοποιείται να μιλάει. Το ακόμη σοβαρότερο είναι πως οι αρχικές συσπειρώσεις του εν λόγω κλάδου –οι λεγόμενοι «καμπαλέρος» και η σημερινή Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου –δεν χωρούσαν στις κλασικές συνδικαλιστικές δομές. Οργανώθηκαν από τα κάτω, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, πολύ αργότερα κατάλαβαν οι ηγεσίες των σωματείων τι συνέβαινε και πόσο ακάλυπτος είναι αυτός ο κόσμος.
Πριν χρόνια είχα καλύψει για τον «Ταχυδρόμο» μια αντίστοιχη κινητοποίηση. Είχα μιλήσει με κόσμο για τα φλέγοντα ζητήματα και τις αδικίες εις βάρος τους. Τότε πολλοί από αυτούς μου έδιναν την αίσθηση πως ήταν προσωρινοί σε αυτή την εργασία. Το σημερινό κάλεσμα και η μαζικοποίηση του μικρού αυτού σωματείου δείχνει πως ο κόσμος αυτός αξίζει να βγει στο προσκήνιο, να ακουστεί και να του δοθεί όλο το πλέγμα των πραγμάτων που δικαιούται. Τα παιδιά με τα παπιά είναι και δικά μας.