Οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές που διεξήχθησαν χθες αποτελούν καθρέφτη των τάσεων, της ιδεολογικής αντιπαράθεσης και των αντιθέσεων ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Αν η παραπάνω θέση είναι αδιάψευστη, τότε και με αφορμή τα χθεσινά, τα νέα για τη νεολαία και άρα το μέλλον δεν είναι τόσο ευχάριστα. Mε πρόφαση την κορυφαία διαδικασία του φοιτητικού κινήματος, είδαμε χθες έκτροπα, βία, επεισόδια που προσομοιάζουν σε παρακράτος και φαινόμενα χουλιγκανισμού.
Αν οι ίδιοι οι φοιτητές δεν μπορούν να περιφρουρήσουν και να εγγυηθούν τις διαδικασίες τους, υπάρχει πρόβλημα. Αν πάλι ανέχονται να μετατρέπονται τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ σε χώρους αρένας και επεισοδίων, το θέμα είναι ακόμη χειρότερο. Και οι διαστάσεις του πολύ ανησυχητικές. Τα πανεπιστήμια δεν είναι και δεν πρέπει να είναι νησίδες ανομίας, βίας, λαθρεμπορίου και πελατειακών σχέσεων. Δεν είναι επίσης θύρες οργανωμένων οπαδών. Είναι χώροι που προάγουν τις ιδέες, την έρευνα και αποτελούν πλευρές του πυρήνα της ίδιας της δημοκρατίας μας. Οι φοιτητικές εκλογές –που κατακτήθηκαν με μεγάλες θυσίες των προηγούμενων γενιών –επίσης δεν συνιστούν τερέν οδοφραγμάτων.
Το φοιτητικό κίνημα για χρόνια ήταν εμπνευσμένο, από δω προέκυψαν σπουδαίες μορφές, έδινε περιεχόμενο στις ίδιες τις σχολές, συνέβαλλε με τους αγώνες του στον εμπλουτισμό των προγραμμάτων διδασκαλίας και της ποιότητας της ζωής των νέων. Πάνω απ’ όλα προετοίμαζε τους φοιτητές για να γίνουν ολοκληρωμένοι πολίτες. Λάθη και στρεβλώσεις σημειώνονταν πάντα. Οχι όμως αυτά που είδαμε χθες, με μολότοφ και τσεκούρια την ώρα που οι φοιτητές ψήφιζαν. Αυτά ανήκουν σε άλλο κόσμο.
