Οι ανοιχτές πληγές που κρατούν την Ιταλία σε ύφεση

Η υψηλή ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, η χαμηλή ανάπτυξη, οι προκλήσεις που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οι εγχώριες τράπεζες, η χαμηλή κατανάλωση και η πολιτική αβεβαιότητα αποτελούν τις πέντε μεγάλες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η Ιταλία. Η γειτονική χώρα το τελευταίο διάστημα έχει πετύχει αρκετή πρόοδο στην προσπάθειά της να αφήσει πίσω τα προβλήματα που προκάλεσε η βαθιά ύφεση, η οποία τελείωσε το 2014. Οι τιμές των ακινήτων έχουν σταματήσει να υποχωρούν έπειτα από βουτιά 24% που σημειώθηκε από τα υψηλά του 2009, ενώ βελτίωση παρουσιάζεται και στις εξαγωγές, ιδιαίτερα σε είδη ένδυσης και υπόδησης και γενικότερα σε είδη μόδας.

Ωστόσο το κραχ στα ακίνητα και η ύφεση έφεραν μεγάλη αύξηση των κόκκινων δανείων, τα οποία υπερβαίνουν το 40% όλων των δανείων που έχουν χορηγηθεί και βαρύνουν τους ισολογισμούς των ιταλικών τραπεζών με περισσότερα από 300 δισ. ευρώ.

Η ανεργία διαμορφώνεται σε υψηλά επίπεδα, στο 11,7% σύμφωνα με τα στοιχεία του Μαρτίου, ενώ ως ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα επισημαίνεται η ανεργία των νέων καθώς οι τέσσερις στους δέκα δεν μπορούν να βρουν απασχόληση.

Παράλληλα η ανάπτυξη διαμορφώνεται σε χαμηλότερα επίπεδα από αυτά που θα ήθελε η κυβέρνηση για να ενισχυθεί η οικονομική δραστηριότητα ώστε να αρχίσουν να δημιουργούνται αρκετές θέσεις εργασίας και να βελτιωθεί το επίπεδο διαβίωσης. Με βάση τα στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο, η ανάπτυξη στη γειτονική χώρα διαμορφώθηκε σε 0,2% σε σύγκριση με το τέταρτο τρίμηνο του 2016. Σε ετήσιο ρυθμό η ανάπτυξη διαμορφώθηκε σε 0,8%, από 1% που ήταν το τέταρτο τρίμηνο του 2016. Ολόκληρο το 2016 η ανάπτυξη στην Ιταλία διαμορφώθηκε σε 0,9%, ενώ για φέτος οι προβλέψεις της κυβέρνησης κάνουν λόγο για αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,1%. Πρόκειται για ρυθμούς ανάπτυξης χαμηλότερους από ό,τι σε άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες.

Οι αγορές ανησυχούν επίσης για έναν ακόμη λόγο. Μετά την παραίτηση του Ματέο Ρέντσι εδώ και σχεδόν έξι μήνες εξακολουθεί να υπάρχει αβεβαιότητα για το τι θα γίνει με τις μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είχαν στόχο τη μείωση της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς και τη βελτίωση του τρόπου λειτουργίας των επιχειρήσεων.