Πώς θα ήταν η μόδα αν λειτουργούσε ανεπίκαιρα και δεν αντικαθρέφτιζε το παρόν; Αυτή είναι μια ιδέα που απασχολεί όλους τους δημιουργούς, οι οποίοι νιώθουν καταβεβλημένοι από την πραγματικότητα. Από τη διαφορά φάσης μεταξύ δυστοπικής πραγματικότητας και οίκων πολυτελείας. Στην πρώτη περίπτωση, η μόδα των ρούχων δεν πρωταγωνιστεί ως επιθυμία ανανεωτικής εμφάνισης. Και στη δεύτερη, η συνεχής παραγωγή νέων συλλογών σκοπό έχει σε παρουσίες ηθοποιών και «διασημοτήτων» πάνω σε κόκκινα χαλιά. Οπως προστάζει άλλωστε η σεζόν του Φεστιβάλ των Καννών και των παράλληλων φιλανθρωπικών εκδηλώσεων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Αφού λοιπόν η νέα μόδα δεν αφορά την κανονικότητα αλλά ένα περιβάλλον εξαίρεσης, τότε θα πρέπει να την καταργήσουμε. Σε αυτή την «άλλη ματιά», της κατάργησης των προτύπων, στρέφει το κοινό του το μουσείο μόδας της Αμβέρσας, το MoMu, με την έκθεση «Margiela: The Hermès Years». Παρουσιάζει το αρχείο του οίκου Maison Martin Margiela, ενώ παράλληλα συσχετίζει το ιδιόμορφο ύφος του με την παρουσία του σχεδιαστή Μάρτιν Μαρτζέλα στον οίκο Hermès τα χρόνια της συνεργασίας τους από το 1997 έως το 2003.

Ο Μαρτζέλα γεννήθηκε το 1957 και αποφοίτησε από τη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας το 1979. Παρουσίασε την πρώτη κολεξιόν με την υπογραφή Maison Martin Margiela δέκα χρόνια αργότερα και από τότε η επιρροή του στον κόσμο της μόδας δεν σταμάτησε ούτε και όταν ο ίδιος αποχώρησε το 2008 από την ομάδα του οίκου του. Ηταν εκείνος που επαναπροσδιόρισε τους συμβατικούς όρους των αναλογιών παίζοντας με την ίδια την έννοια αυτού που ο κόσμος θεωρεί «όμορφο».

Οταν ξεκίνησε αυτή η συμβίωση των αντιθέτων μεταξύ της ριζοσπαστικής αποδόμησης και της διαχρονικής πολυτέλειας, την οποία υποστηρίζει η έκθεση του MoMu, ο Μαρτζέλα ήταν ήδη γνωστός ως ο άγνωστος σχεδιαστής μόδας της αποδόμησης ο οποίος προωθούσε το συλλογικό έργο της ομάδας του οίκου του. Από το 1989 ο βέλγος δημιουργός ανέπτυξε μια διαφορετική θεωρία στη μόδα. Ηταν εκείνος που πέρασε τις τεχνικές της υψηλής ραπτικής στο έτοιμο ρούχο και μάλιστα προβάλλοντας στην επιφάνεια του ρούχου τα στάδια διαδικασίας της κατασκευής του. Ο Μαρτζέλα κατασκεύαζε σακάκια ή φορέματα από το λεπτό ειδικό χαρτί που χρησιμοποιείται για την κατασκευή πατρόν αφήνοντας τα ίχνη από τις πρόβες του ρούχου. Τρυπώματα, ίχνη για πένσες και άλλες λεπτομέρειες ραπτικής γίνονταν τα διακοσμητικά στοιχεία του ενδύματος. Ως πρωτοπόρος της ανακύκλωσης χρησιμοποίησε ρούχα από υπαίθριες αγορές για να κάνει τα δικά του σχέδια. Φθαρμένα, ξεφτισμένα, αποχρωματισμένα υφάσματα και ευτελή πρόχειρα υλικά χαρακτήρισαν τις μετέπειτα συλλογές του.

Ο επικεφαλής της ομάδας του Maison Martin Margiela ανέδειξε την ανωνυμία σε μορφή τέχνης, μηχανισμό επιθυμίας του κόσμου να αποκτήσει ένα κομμάτι στο οποίο σημασία είχαν η τεχνική, η επινοητικότητα, η πρωτοτυπία του σχεδιασμού του. Σε αυτή την αρχή στηρίχθηκε και πέτυχε η υπόθεση εργασίας με τον οίκο Hermès. Η σκοτεινή και μονόχρωμη παλέτα του Μαρτζέλα από τη μια πλευρά, η έρευνα των υλικών και οι ικανοί τεχνίτες των εργαστηρίων του οίκου από την άλλη, δημιούργησαν συλλογές ρούχων και αξεσουάρ, αλλά και ένα σύνολο οπτικών δοκιμίων που έως σήμερα επιδρούν στους νεότερους σχεδιαστές. Το αρχείο Μαρτζέλα δίνει ιδέες για να ξεχωρίσουν από την ομοιομορφία των ενδυματολογικών συμβάσεων.

Τελευταία Νέα