Ηταν από τις πιο ευτελείς, ποταπές, χυδαίες δηλώσεις που έχουν ειπωθεί ποτέ. «Αν θα μπορούσα να ανταλλάξω τη ζωή των θυμάτων με αυτό το Κύπελλο, τότε θα το έκανα αμέσως. Θα ήταν περιττό να το σκεφτώ δύο φορές».
Ενας προπονητής, ο Ζοζέ Μουρίνιο, που νομίζει πως είναι θεός. Ενα αλαζονικό τέρας βάζει στην ίδια ζυγαριά είκοσι δύο ψυχές με ένα μπρούντζινο τρόπαιο.
Και έχει το θράσος να πει πως ευχαρίστως θα το αντάλλαζε.
Πουλά φθηνό οπαδιλίκι βάζοντας τσιρότα στις πληγές μιας πόλης για να αυξήσει τη δική του δημοτικότητα.
Τον πρόδωσε όμως η κομπορρημοσύνη που επέδειξε τη στιγμή των πανηγυρισμών. Ακόμα και τότε, που θα έπρεπε να δείξει σεμνότητα στη μνήμη των νεκρών παιδιών του Μάντσεστερ, προσπάθησε να κλέψει το μεγαλύτερο κομμάτι της δημοσιότητας κάνοντας κωλοτούμπες στο γήπεδο.
Οσο σπουδαίος είναι ως προπονητής τόσο μικρός είναι ως άνθρωπος. Με ένα οιδηματώδες Εγώ που λαμβάνει σαδομαζοχιστικά χαρακτηριστικά πιστεύει πως αποτελεί το κέντρο του Σύμπαντος.
Συμπεριφέρεται ως ποδοσφαιρικός σταυροφόρος απέναντι στη δημοσιογραφική ανοησία, χωρίς να αντιλαμβάνεται πόσο επιρρεπής είναι στις ρητορικές φούσκες.
Ακκίζεται επιμόνως και σε επικοινωνιακούς παροξυσμούς ύστερα από σημαντικές νίκες, όπως αυτή στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ, κουνά το κουδουνάκι του παρελθόντος για να υπενθυμίσει ποιος είναι ο κορυφαίος.
Η αμετροέπεια στο ποδόσφαιρο έχει ονοματεπώνυμο.
Τελευταία Νέα