Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε μια μικρή χώρα, που οι κάτοικοί της αποτελούνταν από μικρά κεντροαριστερά γουρουνάκια, αριστερούς αγριόχοιρους και φιλελεύθερους κακούς λύκους. Σ’ αυτή τη χώρα, που λέτε, το κόμμα της κεντροαριστερής γουρουνοσύνης δεν δίστασε, μαζί με τους κακούς φιλελεύθερους λύκους, να ψηφίσει το τρίτο και επαχθέστερο Μνημόνιο που είχαν φορτώσει στη χώρα οι συριζανέλ αγριόχοιροι. Χωρίς αυτό η χώρα θα είχε μετατραπεί σε βιότοπο όπου γουρουνάκια, αγριόχοιροι και λύκοι θα εξαφανίζονταν όλα.
Σ’ αυτή, λοιπόν, τη χώρα μερικά κεντροαριστερά γουρουνάκια υποστήριζαν πως όμορος χώρος τους ήταν οι αριστεροί αγριόχοιροι και θα έπρεπε να συνεργαστούν με αυτούς για να μην έρθουν στην εξουσία οι κακοί φιλελεύθεροι λύκοι του αρχιλύκου Μητσοτάκη.
Αυτή η χώρα είχε –μεταξύ πολλών άλλων –μια πρωτιά. Τα κεντροαριστερά γουρουνάκια σκιάζονταν όχι μόνο από τους λύκους, αυτό το βλέπω λογικό εν μέρει, αλλά και από τον φιλελευθερισμό. Σε άλλες χώρες βεβαίως ο φιλελευθερισμός, ως το στοιχείο που ενώνει τα μεσαία με τα κατώτερα γουρουνάκια, θεωρείται συστατικό στοιχείο της Κεντροαριστεράς. Και όπου αυτός σταματάει να την εμπνέει, εκεί γεννώνται τέτοια ηγετικά «γουρουνάκια» όπου αλλού τα λένε Αμόν και αλλού Κόρμπιν, τα οποία οδηγούν τα «γουρουνάκια» ψηφοφόρους κατευθείαν στο στόμα του λύκου της ανυποληψίας.
Τέλος πάντων, αυτό με τους Αμόν και Κόρμπιν είναι άλλος μύθος, ας επιστρέψουμε στον δικό μας. Κάποια εμφανή αλλά και κάποια κρυμμένα ηγετικά κεντροαριστερά γουρουνάκια ισχυρίζονταν ότι ο κόσμος φοβάται τον κακό φιλελεύθερο λύκο και ταυτοχρόνως ζει και αναπνέει με την ιδέα της «εθνικής συνεννόησης» με τον μεγάλο αριστερό αγριόχοιρο και τον κακό λύκο συνάμα. Το λένε και οι δημοσκοπήσεις, ισχυρίζονταν. Δεν το έλεγαν, αλλά τέλος πάντων.
Ωσπου ήρθε μια δημοσκόπηση που άλλοι είπαν ότι την παρήγγειλαν οι λύκοι και άλλοι ότι την παρήγγειλαν οι αγριόχοιροι. Τη δημοσίευσε η ευρισκόμενη κοντά στους αγριόχοιρους «Εφημερίδα των Συντακτών» και την πραγματοποίησε η εταιρεία Prorata. Σύμφωνα με αυτή τη δημοσκόπηση, μόνο το 15% από τα μικρά γουρουνάκια έβλεπε να βρίσκεται κοντά στους αγριόχοιρους, το 45% αποστασιοποιούνταν τόσο από τους αγριόχοιρους όσο και από τους λύκους και το 35% ήταν πιο κοντά στους λύκους. Επίσης στην ερώτηση «αν οι λύκοι είναι πρώτο κόμμα, τι πρέπει να κάνουν τα μικρά γουρουνάκια;», αυτά κατά 60% προτιμούσαν συνεργασία με τους λύκους παρά να πάνε σε νέες εκλογές, τις οποίες ήθελε μόνο το 33% από αυτά. Ενώ το 81% των ψηφοφόρων του υπάρχοντος ομοσπονδιακού σχήματος των μικρών γουρουνιών προτιμούσε τη συνεργασία με τους λύκους και όχι με τους αγριόχοιρους. Ασε που τα μικρά γουρουνάκια κατά 64% ήθελαν να κάνουν νέο κόμμα, ενώ μόνο το 30% ήθελε να μείνει το σχήμα τους όπως είναι. Υστερα από αυτά τα αποτελέσματα ο μύθος για την προτίμηση συνεργασίας των μικρών γουρουνιών με τους αγριόχοιρους έγινε παραμύθι. Μετά έζησαν αυτά καλά και εμείς καλύτερα.

Ο Γιώργος Σιακαντάρης είναι κοινωνιολόγος
Τελευταία Νέα