Η Δημοκρατία είναι ανεκτική αλλά όχι ανυπεράσπιστη. Η δολοφονική απόπειρα κατά του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου αποτελεί κτύπημα στην καρδιά της Δημοκρατίας και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Εκείνοι που οργάνωσαν και εκτέλεσαν αυτή την αποτρόπαιη επίθεση πρέπει να τιμωρηθούν αλλά και όσοι με πράξεις ή παραλείψεις τους εξέθρεψαν ή ανέχτηκαν τους δολοφόνους πρέπει να υποστούν τις συνέπειες. Δεν νοείται να υπάρχει ένα τέτοιο έγκλημα και ουδείς να αναλαμβάνει, έστω για λόγους συμβολικούς, την ευθύνη. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ούτε μία παραίτηση ή έστω μία αποπομπή από την κυβέρνηση για το κενό ασφαλείας που αφήνει ακάλυπτο έναν πρώην πρωθυπουργό.
Πέραν αυτού όμως υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με εκείνους που χρόνια τώρα υπέθαλψαν διά της σιωπής ή, ακόμη χειρότερα, δηλητηρίασαν αφειδώς την κοινωνία. Ο διχαστικός τους λόγος ήταν το άλλοθι για τους δολοφόνους που ακόμη κυκλοφορούν ελεύθεροι και σκοπεύουν κατά βούληση πρόσωπα και σύμβολα. Οι εμπνευστές του τυφλού πολιτικού φανατισμού και της βίας χωρίς όριο είναι γνωστοί από τον πρότερο βίο τους και έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στον δημόσιο χώρο. Δεν απέχουμε αιώνες από τις προτροπές στελεχών συγκεκριμένου πολιτικού χώρου για βία κατά των τραπεζιτών και των πολιτικών τους αντιπάλων συλλήβδην. Η ώσμωση τρομοκρατικών πυρήνων με πολιτικούς χώρους είναι επίσης γνωστή, παρά το γεγονός ότι δεν αφορά ούτε όλα τα στελέχη ούτε όλες τις εποχές.
Το βέβαιο είναι πως η χώρα αντιμετωπίζει τρομοκρατική απειλή διαρκείας και το κράτος οφείλει να την αντιμετωπίσει χωρίς παλινωδίες ή φοβικά σύνδρομα. Ευθέως, ανοικτά, ξεκάθαρα και αποφασιστικά. Τα ήξεις αφήξεις δεν αρμόζουν στην περίπτωση. Πρέπει επιτέλους κάποιος να τους σταματήσει πάση θυσία.
