Σε πραγματικό μπούμερανγκ τείνει να εξελιχθεί για την κυβέρνηση το ζήτημα του χρέους και κυρίως οι υψηλές προσδοκίες που εμφανίστηκε να έχει ο Πρωθυπουργός πριν από το Eurogroup του Μαΐου.
Ο κίνδυνος να περάσει η κυβέρνηση κάτω από τον πήχη που η ίδια έβαλε στην επόμενη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, στις 15 Ιουνίου, είναι παραπάνω από υπαρκτός και η μάχη που καλείται να δώσει έως τότε δείχνει εξαιρετικά άνιση. Προς το παρόν, η μάχη μοιάζει περισσότερο με σπριντ για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και άρα την εκταμίευση της δόσης καθώς τα περιθώρια είναι πλέον ασφυκτικά και δεν χωρεί νέα παράταση, δεδομένων των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας και των ομολόγων της ΕΚΤ που πρέπει να πληρωθούν τον Ιούλιο.
Αν και αρχικά εμφανιζόταν να απορρίπτει σχεδόν θριαμβευτικά την πρόταση Σόιμπλε για το χρέος, τώρα την αποδέχεται έστω ως βάση διαπραγμάτευσης σε μια ύστατη προσπάθεια να ξεφύγει από το αδιέξοδο που η ίδια δημιούργησε. Και αυτό όχι μόνο για λόγους πρακτικούς διότι σε περίπτωση ναυαγίου στο Eurogroup ακυρώνεται όλο το σχέδιο που βασίζεται στη διευθέτηση του χρέους και τη συνεπακόλουθη ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Αλλά και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης και εντυπώσεων, δεδομένου ότι το χρέος αποτελούσε «δόλωμα» για τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, προκειμένου να ψηφίσουν τα μέτρα.
Η κυβέρνηση εξακολουθεί να μιλά για «καθαρή λύση» και βάζει ορίζοντα το Eurogroup της 15ης Ιουνίου, όμως φαίνεται ότι επιστρατεύει και plan B. Το οποίο στη λογική της πολιτικής διαπραγμάτευσης προβλέπει ότι εάν δεν δοθεί λύση στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα θέσει το ζήτημα στη Σύνοδο Κορυφής της 22ας Ιουνίου, ζητώντας αποφάσεις από τους εταίρους. Τούτο επιβεβαίωσε σε δηλώσεις του (Αθήνα 9.84) και ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς.
ΝΑΤΟ… Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Οι πρώτες υψηλές επαφές του Πρωθυπουργού έγιναν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ την περασμένη Πέμπτη στις Βρυξέλλες. Εκεί είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει κατ’ ιδίαν με την Ανγκελα Μέρκελ και τον Εμανουέλ Μακρόν –τον οποίο έχει προσκαλέσει στην Αθήνα και εκκρεμεί η ημερομηνία επίσκεψής του, πιθανόν και τον Ιούνιο. Εξάλλου, τις επόμενες ημέρες ενδέχεται να υπάρξουν επαφές του Πρωθυπουργού και με ευρωπαίους αξιωματούχους.
Το κρίσιμο για το Μαξίμου ζήτημα είναι τι ακριβώς θα συμβεί στην περίπτωση που στις 15 Ιουνίου δεν δοθεί λύση για το χρέος και το ΔΝΤ θα πρέπει να αποχωρήσει από το πρόγραμμα –όπως προστάζει η κυβερνητική ρητορική, με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να δηλώνει πως είτε θα πάρει το χρέος είτε το Ταμείο θα πρέπει να εγκαταλείψει. Διότι τότε στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο θα πρέπει να γίνει πράξη η δέσμευση Τσίπρα για κατάργηση των μέτρων της περιόδου 2019-2020, με πληροφορίες να αναφέρουν πως ήδη εκφράζουν ζωηρές επιφυλάξεις για κάτι τέτοιο οι εταίροι.
Πάνω στη δέσμευση Τσίπρα, ωστόσο, όπως και στα αντίμετρα, χτίστηκε το αφήγημα προκειμένου οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ψηφίσουν τα μέτρα. Την ίδια στιγμή στη λογική της «καθαρής λύσης», η κυβέρνηση απορρίπτει το ενδεχόμενο να παραμείνει προσωρινά ως τεχνικός σύμβουλος στο πρόγραμμα το ΔΝΤ και να συναφθεί στην ουσία ένα νέο Μνημόνιο μετά το τέλος του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018, με χρηματοδότηση από το Ταμείο, όπως προβλέπει η πρόταση Σόιμπλε.
ΠΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ… Μέσα στο γενικότερο σκηνικό, αντιδράσεις εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να προκαλεί η δήλωση του Κώστα Ζαχαριάδη στον Βήμα FM. Ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι «συγκυβερνάμε με την τρόικα», ενώ δεν δίστασε να προσθέσει πως «πολλές φορές μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο». Επιχειρώντας πάντως να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, σε νέες δηλώσεις του (Σκάι) τόνισε πως ναι μεν δεν θα άλλαζε ούτε μία λέξη στα λεγόμενά του, αλλά όλα αυτά ήταν μιλώντας μεταφορικά, «με εισαγωγικά στον γραπτό λόγο».
