Κατάφερε να μείνει όρθιο και να γνωρίσει ακόμη και περιόδους ακμής παρά τους χαλεπούς οικονομικούς καιρούς προηγούμενων δεκαετιών, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τη δικτατορία. Εδώ και μερικά χρόνια, όμως, το Πεδίον του Αρεως, το μεγαλύτερο πάρκο της Αθήνας, κινδυνεύει, σύμφωνα με τους κατοίκους των γύρων περιοχών, να χαθεί κυρίως εξαιτίας της έλλειψης φύλαξης και φροντίδας, με αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί σε βάση παραβατικών ατόμων.
Σε μια ανοιχτή συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Πεδίον του Αρεως κάτοικοι από τις περιοχές του Γκύζη, των Εξαρχείων και της Κυψέλης καθώς και εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων τόνισαν τα προβλήματα που τους κρατούν στην πραγματικότητα μακριά από το πάρκο, το οποίο οι περισσότεροι επισκέπτονταν από πολύ μικρή ηλικία.
Αρκεί η εικόνα που αντικρίζει κανείς στην κεντρική είσοδο – βιτρίνα του πάρκου επί της οδού Αλεξάνδρας: γύρω από το άγαλμα του Κωνσταντίνου και αρκετά μέτρα πιο πίσω οι μόνοι «επισκέπτες» είναι δεκάδες χρήστες ουσιών. Το εμπόριο και η χρήση απαγορευμένων ουσιών ακόμη και μέρα μεσημέρι είναι πια μόνιμη κατάσταση λένε οι κάτοικοι. Οι εικόνες δεν είναι καλύτερες, μπαίνοντας στο εσωτερικό του πάρκου των 270 στρεμμάτων. Η πορνεία και δη η παιδική είναι συχνό φαινόμενο, ιδίως στα «κρυφά» σημεία ανάμεσα στους θάμνους. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία νεαρού μαθητή στην ανοιχτή συζήτηση ότι δεν μπορεί να επισκέπτεται το πάρκο επειδή «του την πέφτουν οι παιδόφιλοι», ενώ αναφέρθηκαν και κρούσματα ληστείας συνομηλίκων του με απειλή μαχαιριού. Για την Αριάδνη Σιδέρη, 70 ετών σήμερα, η κατάσταση που επικρατεί στο Πεδίον του Αρεως μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο με μία λέξη: «ντροπή». «Μένω επί της οδού Ευελπίδων. Από τότε που γεννήθηκα θυμάμαι τον εαυτό μου να έρχεται σε αυτό το πάρκο. Τώρα πια, όμως, δεν τολμάμε να πάμε στην εκκλησία εντός του πάρκου, φοβόμαστε τις συχνές επιθέσεις που γίνονται. Στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά μόλις δύσει ο ήλιος. Δεν υπάρχει φωτισμός, είναι όλα σπασμένα. Οι χρήστες ουσιών έχουν στήσει ακόμη και τσαντίρια στο πάρκο από την πλευρά της οδού Μαυροματαίων», δηλώνει στα «ΝΕΑ».
Τα μέλη της Επιτροπής Κατοίκων για το Πεδίον του Αρεως, εκπρόσωποι από τον Αναπτυξιακό και Εξωραϊστικό Σύλλογο Αθηνά, μέλη από την ομάδα Φίλοι των Αστέγων του Πεδίου του Αρεως και η Κίνηση Γονέων για το Πεδίον του Αρεως απαρίθμησαν τα προβλήματα που συναντούν καθημερινά στο πάρκο. Εκτός από την ελλιπή φύλαξη –με τρία άτομα προσωπικό –υπογράμμισαν και όσα θα έπρεπε να θυμίζουν την προ επταετίας ανάπλαση αλλά δεν τη θυμίζουν.
Εικόνα εγκατάλειψης
Τα σιντριβάνια δεν λειτουργούν, στον ροδώνα με το σπειροειδές ρυάκι δεν τρέχει το νερό, έχει μετατραπεί σε βούρκο. Ο φωτισμός που επιδιορθώθηκε το Πάσχα ήδη δεν λειτουργεί σε μεγάλο του μέρος λόγω κλοπής των καλωδίων ενώ παγκάκια και βρύσες έχουν καταστραφεί και λεηλατηθεί. Οι δύο τουαλέτες είναι κατεστραμμένες και κλειστές. Από τις τρεις παιδικές χαρές εντός του Πεδίου του Αρεως μόνο η μία λειτουργεί και σε αυτήν από τις 12 θέσεις για όργανα (όπως κούνιες) λειτουργούν οι 7. Κούνιες που κλάπηκαν το περασμένο καλοκαίρι δεν έχουν ακόμη αντικατασταθεί. Τα καφέ του πάρκου δεν λειτουργούν παρ’ όλο που η Περιφέρεια είχε υποσχεθεί, όπως υποστηρίζουν οι κάτοικοι, να ανοίξουν φέτος τον Ιανουάριο. Ακόμη και το πρόσφατα ανακαινισμένο «Αλσος», αν και παραδόθηκε στα τέλη του 2016, είναι κλειστό και δεν έχει γίνει ακόμη η προκήρυξη επιλογής αναδόχου για τη λειτουργία του.
Ασχολείται με το πάρκο από το 1970. Ο Μανώλης Μπαχλιτζανάκης έμενε τότε στην οδό Αχιλλέως Παράσχου, πολύ κοντά στο Πεδίον του Αρεως. Από το 2011 και μετά ασχολείται ενεργά με το πάρκο ο Αναπτυξιακός και Εξωραϊστικός Σύλλογος Αθηνά, του οποίου είναι πρόεδρος. «Δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο από το να λειτουργήσει το πάρκο με ασφάλεια για να μπορεί να το χρησιμοποιήσει ο κόσμος, είτε είναι ηλικιωμένοι είτε είναι παιδάκια ή γονείς που φέρνουν στο πάρκο τα παιδιά τους», σημειώνει.
Κίνδυνος για τα παιδιά
Το 28ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών είναι στα όρια του Πεδίου του Αρεως. Πριν από περίπου δύο χρόνια δημιουργήθηκε από γονείς, κυρίως μητέρες μαθητών, η Κίνηση Γονέων για το Πεδίον του Αρεως. «Είπαμε ότι κάτι πρέπει να γίνει, ότι κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος. Επειδή η Περιφέρεια δεν έχει τη δυνατότητα και τις υποδομές να διαχειριστεί το πάρκο, έχουμε ζητήσει επανειλημμένως να περάσει η αρμοδιότητά του στον Δήμο Αθηναίων που αμέσως θα αλλάξει τη φυσιογνωμία του πάρκου, καθώς έχει το προσωπικό και τα τμήματα που θα συμβάλουν στο να αλλάξει άρδην η όψη του. Αρα η λύση είναι στον Δήμο Αθηναίων», δηλώνει η Ελισάβετ Αντωνιάδη, μέλος της Κίνησης.
Κάτοικος Εξαρχείων, ο δημοτικός σύμβουλος και πρώην αντιδήμαρχος Πρασίνου του Δήμου Αθηναίων Γιώργος Αποστολόπουλος λέει ενθυμούμενος ότι από τα χρόνια του δημοτικού σύχναζε στο Πεδίον του Αρεως. Και πιστεύει πως «οποιοδήποτε έργο και να γίνει, είτε σε πράσινο είτε σε υποδομές και φωτισμό, ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει έρμαιο και να καταστραφεί από βανδάλους και παραβατικούς. Πρέπει να λυθεί το ζήτημα της φύλαξης. Κάτι που δεν μπορεί να ασκηθεί καθ’ ολοκληρίαν ούτε από εταιρεία σεκιούριτι ούτε από υπαλλήλους της Περιφέρειας. Για όσα συμβαίνουν στο Πεδίον του Αρεως η βασική, ξεκάθαρη αρμοδιότητα είναι της Αστυνομίας. Θα πρέπει να αποφασισθεί πολιτικά να υπάρξει αστυνομική παρέμβαση, να υπάρχει παρουσία που θα λειτουργεί αποτρεπτικά και προληπτικά και ταυτόχρονα να διώκει όποια εγκληματική πράξη συμβαίνει εδώ μέσα».