«Ανγκελο σ’ ευχαριστώ –δεν θυμάμαι το επίθετό σου». Εκείνο το βράδυ της 5ης Ιουνίου 2010 ο Ρούφους Γουέινραϊτ απευθυνόταν στον Αγγελο Φρέντζο, ο οποίος βρισκόταν ανάμεσα στους θεατές που είχαν σπεύσει στο Θέατρο Λυκαβηττού για να δουν από κοντά τον καναδό τραγουδοποιό. Ηταν η πρώτη εμφάνισή του στην Ελλάδα και αποτελούσε χωρίς αμφιβολία καλλιτεχνικό γεγονός. Ο ίδιος είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του μέσα από φιλόδοξες, δισκογραφικές επιλογές και την περήφανη στάση που κρατούσε στη ζωή. «Εχασα τη βαλίτσα μου και δεν είχα καθόλου ρούχα να φορέσω» δήλωσε εκείνο το βράδυ, για να αναφερθεί τελικά με αβρότητα στον έλληνα σχεδιαστή που του έραψε σε πολύ σύντομο χρόνο το κοστούμι –με μαύρα φτερά –που φόρεσε. Λίγο πριν είχε παρακαλέσει το κοινό να μη χειροκροτήσει καθόλου μέχρι να κατέβει από τη σκηνή. Παραξενιές; Ισως. Πριν από λίγες μέρες πάντως είχε χάσει τη μητέρα του.
Τα εκρηκτικά στιγμιότυπα από τη ζωή του 44χρονου αμερικανοκαναδού περφόρμερ είναι πολλά και όλα μαρτυρούν ότι ζει τη ζωή του στο έπακρο. Πριν από δύο χρόνια στο Ηρώδειο παρουσίασε το οπερατικό έργο του «Prima Donna» –μια αναφορά στη Μαρία Κάλλας. Μεθαύριο θα εμφανιστεί στη σκηνή του Gazarte «σε απρόβλεπτα τραγούδια», όπως υπόσχεται ο τίτλος της παράστασής του. Σίγουρα όμως θα υπάρχουν κι εκείνα που μπήκαν στην τελευταία δισκογραφική δουλειά του: το «Take All My Loves: 9 Shakespeare Sonnets» με μελοποιήσεις εννέα σονέτων του κορυφαίου βάρδου. Εχει δηλώσει πολλές φορές ότι το αγαπημένο του σονέτο είναι το Νο 29. Εκείνο δηλαδή που έχει τους στίχους: «…και με φαντάζομαι να ‘μουν αλλιώς πλασμένος, να ‘χω την τέχνη του ενός, τον νου του άλλου, ωραίος, φέρελπις, με φίλους προικισμένος, και υποφέρω το μαρτύριο του Ταντάλου· κι εκεί που μόλις αυτομίσητος πηγαίνω, σε συλλογίζομαι και γίνομαι μαζί σου κορυδαλλός που από τη μαύρη γη τον αίνο ξυπνά και ψέλνει προς το φως του παραδείσου. Τέτοιο για μένα της αγάπης σου το κλέος που δεν τ’ αλλάζω ούτε με σκήπτρο βασιλέως». Γιατί το αγαπάει, αλήθεια; «Ολα τα αγαπάω τελικά. Αυτή τη στιγμή πραγματικά δεν ξέρω ποιο είναι το αγαπημένο μου!».
Πώς ανακαλύψατε τα σονέτα;
«Εξαιτίας της μητέρας μου. Στην εφηβεία με έβλεπε να κλείνομαι με τις ώρες στο δωμάτιό μου. Είχε υποψιαστεί τις “ενασχολήσεις” μου, οπότε μου λέει: “Αυτά να διαβάσεις, είναι ιδανικά για αυνανισμό”».
Τι διαβάζετε αυτόν τον καιρό;
«Το βιβλίο “A Nervous Splendor: Vienna 1888-1889”. Ενα υπέροχο βιβλίο για μια υπέροχη εποχή σε μια υπέροχη πόλη: τη Βιέννη πριν από το πέρασμα στον 20ό αιώνα».
Αυτή που διανύουμε πώς σας φαίνεται; Υπάρχει κάτι που δεν σας αρέσει;
«Ο Ντόναλντ Τραμπ».
Υπάρχει κάποια μουσική που σας ενοχλεί;
«Οχι, φυσικά δεν υπάρχει. Για μένα όλες οι μουσικές είναι ιερές». Η θέση του εξηγεί την ευκολία με την οποία έχει βουτήξει σε πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής από τότε που συνειδητοποίησε τι θέλει να κάνει σε αυτήν τη ζωή. Και μιλάει πάντα ανοιχτά για ό,τι τον βασάνιζε: την εξάρτησή του από το σεξ και τα ναρκωτικά. Οταν δε ερωτεύτηκε τον νυν σύζυγό του –γερμανό θεατρικό παραγωγό –Γιορν Βάισμπροντ, αναθεώρησε και τη θέση του για τους γκέι γάμους. Ολα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Ο Ρούφους αυτό που επιθυμεί, όπως μας λέει, είναι «να γίνομαι συνέχεια ολοένα και καλύτερος». Αυτή είναι η επιθυμία του, τον κρατάει σε εγρήγορση και διατηρεί τον ενθουσιασμό του ψηλά.
Εχετε ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου. Υπάρχει κάποιο που θα θέλατε να επισκεφτείτε;
«Ναι, έχετε δίκιο, θα ήθελα να πάω στη Σαχάρα».
Εκτός από τη μουσική, τι άλλο σας βοηθάει να δραπετεύσετε από την πραγματικότητα;
«Οι βασικές ανάγκες των ανθρώπων δεν διαφέρουν. Οπως, ας πούμε, ότι σπαταλάω πολύ χρόνο χαζολογώντας στο facebook. Είναι η παγκόσμια επιδημία. Πηγαίνω επίσης στο θέατρο μία φορά την εβδομάδα για να ξεφεύγω από αυτή την κωμωδία που ζούμε».
INFO
Rufus Wainwright, την Παρασκευή και το Σάββατο στις 21.30 στο Gazarte (Βουτάδων 34, Γκάζι, τηλ. 210-3460.347). Εισιτήρια: 28-55 ευρώ. Προπώληση: www.viva.gr, 11876, καταστήματα Seven Spots, Reload, Media Markt, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης
