Οταν ο κόσμος μιλά για κατάθλιψη δεν εννοεί πάντα την κατάθλιψη σαν αρρώστια. Συχνά τη συγχέει με τη στεναχώρια και την απογοήτευση που συνδέονται με συγκεκριμένα δυσάρεστα γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή.
Ο θάνατος π.χ. ενός προσφιλούς ατόμου μπορεί να αποτελέσει το ερέθισμα για να εκδηλωθεί η κατάθλιψη σαν νόσος, εάν υπάρχουν οι οργανικές προϋποθέσεις. Διαφορετικά, προκαλεί παροδική έντονη θλίψη που βελτιώνεται μέρα με τη μέρα όσο περνά ο χρόνος. Η νόσος κατάθλιψη δεν βελτιώνεται χωρίς θεραπεία.
Η σωματική κόπωση και η διαταραχή του ύπνου με επικέντρωση στην αϋπνία, η ανεξήγητη ανορεξία, οι διάφοροι πόνοι στο σώμα που μπορούν να εκδηλωθούν σαν οργανικές παθήσεις χωρίς οργανικό υπόβαθρο, η αδιαφορία για εργασία ή για σεξ είναι από τα κλασικά συμπτώματα της κατάθλιψης.
Ομως τι συμβαίνει σε έναν άνθρωπο με έμφραγμα που πάσχει από κατάθλιψη; Πόσο επηρεάζεται αυτή καθαυτή η ζωή του σε σχέση με την επιβίωσή του;
Στα ερωτήματα αυτά απαντά η μεγάλη πολυκεντρική μελέτη Triumph, με 4.026 αρρώστους με πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Circulation». Οπως έδειξε, οι ασθενείς με έμφραγμα και κατάθλιψη που ελάμβαναν αντικαταθλιπτική θεραπεία (231 άτομα) είχαν την ίδια ετήσια επιβίωση με τους 3.303 ασθενείς που είχαν μόνο έμφραγμα χωρίς κατάθλιψη. Αντίθετα, οι 528 άρρωστοι με κατάθλιψη που δεν έπαιρναν αντικαταθλιπτικά φάρμακα, είχαν χειρότερη ετήσια επιβίωση. Με απλά λόγια, η κατάθλιψη που παραμένει χωρίς θεραπεία είναι εκείνη που προκαλεί θανατηφόρα εμφράγματα στον άρρωστο που έχει ήδη περάσει ένα έμφραγμα.
Το επιστημονικό ερώτημα που προκύπτει είναι πώς η νόσος κατάθλιψη επηρεάζει την καρδιακή λειτουργία. Το εάν δηλαδή η διαταραχή των υποδοχέων της σεροτονίνης αμέσως ή εμμέσως σε συνδυασμό με το σύστημα των νευροορμονών έχουν σχέση με την εξελισσόμενη στεφανιαία νόσο. Αυτά αφορούν την ιατρική έρευνα και είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσουν θέματα προσεχών μελετών.
Το πρακτικό συμπέρασμα είναι ότι η κατάθλιψη πρέπει να αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά προκειμένου να διαφυλάσσεται η ζωή των ασθενών με έμφραγμα του μυοκαρδίου.