Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα από την αρχή καταδικασμένο να αποτύχει, γιατί τα δομικά του χαρακτηριστικά ήταν και παραμένουν ο λαϊκισμός και το ψέμα, η δημαγωγία και το μίσος. Εάν δεν συνδεόταν άρρηκτα η πορεία της Ελλάδας με το κόμμα αυτό, ελάχιστα θα ενδιέφεραν –και ελάχιστους –τα χαρακτηριστικά του. Με αυτά όμως κατάφεραν να εξαπατήσουν μεγάλο μέρος των πολιτών, να εκμεταλλευτούν τις περιστάσεις και να κατακτήσουν τον μοναδικό στόχο που, όπως αποδείχτηκε, είχαν και έχουν: τη νομή της εξουσίας. Ομως η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε μοιραία για τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία. Δυόμισι χρόνια τώρα η Ελλάδα είναι Ακυβέρνητη Πολιτεία, για να μπορεί ο κ. Τσίπρας να είναι Πρωθυπουργός και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στις καρέκλες. Η νομή της εξουσίας τούς ένωσε και η νομή της εξουσίας τούς κρατά δεμένους.
Η αλληλουχία των γεγονότων δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των αποτελεσμάτων της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Δεν έχουν όραμα, δεν έχουν δεξιότητες, δεν έχουν τεχνογνωσία και κυρίως δεν έχουν πολιτικές αρχές. Συνθέτουν, ως πολιτικό παράδειγμα, τον ορισμό του οπορτουνισμού. Επίσης δεν έχουν αυταπάτες. Εχουν πλήρη επίγνωση των καταστροφικών πολιτικών τους, αλλά συνεχίζουν ακάθεκτοι αδιαφορώντας για την καταβαράθρωση της οικονομίας και τη συνέχιση του δηλητηριασμού του λαού με μίσος, προκειμένου να συνεχίσουν να κυβερνούν. Εκλεισαν τις τράπεζες, επέβαλαν capital controls, προκάλεσαν εκροές καταθέσεων, έφεραν πίσω την ύφεση, αύξησαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη, αύξησαν το δημόσιο χρέος, μείωσαν τις συντάξεις, μείωσαν το αφορολόγητο, δημιούργησαν το υπερταμείο του ενός αιώνα, ψήφισαν τα αχρείαστα και επώδυνα δύο Μνημόνια και συνεχίζουν να περιφέρονται με κυνική αλαζονεία, επαιρόμενοι για τα δήθεν διαπραγματευτικά τους κατορθώματα.
Το πρώτο εξάμηνο του 2017 φτάνει στο τέλος του. Αλλο ένα χαμένο εξάμηνο για την Ελλάδα ως Ακυβέρνητη Πολιτεία. Είμαστε αισίως στον Ιούνιο του 2017 και παίζεται ακόμη το παιχνίδι Τσίπρα – Βαρουφάκη, όπως το ζήσαμε το 2015. Δήθεν διαπραγμάτευση, «ρήξη», εσωτερικός πολιτικός λόγος για μαζική κατανάλωση, ασυνάρτητες αντιφάσεις στη σχέση της χώρας με την ΕΕ, τα κράτη-μέλη, τους διεθνείς θεσμούς. Κι κάτω από αυτό το επικοινωνιακό επίστρωμα, που απευθύνεται πια στο 15% του ελληνικού λαού, τα καθημερινά και μεγάλα θέματα της χώρας πορεύονται μόνα τους. Ελεγαν ότι οι άνθρωποι είναι πάνω απ’ τους αριθμούς. Απέδειξαν ότι οι καρέκλες τους είναι πάνω απ’ όλα. Η οικονομία, ο τροφοδότης των πάντων, δεν απελευθερώνεται από το κράτος, επηρεάζεται από την ανασφάλεια και συμπιέζεται από παντού. Η παιδεία με τρεις διαφορετικούς υπουργούς έγινε απλό επικοινωνιακό εργαλείο, η υγεία, η ασφάλιση, η προστασία του πολίτη αναδείχτηκαν σε πεδία για υπουργικές μεγαλοστομίες που είναι άσχετες με την καθημερινότητα. Δυόμισι χρόνια ακυβερνησίας για να δικαιολογηθεί η αντιπολιτευτική περίοδος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να οργανωθεί το εκλογικό τους επιχείρημα, πάντα με το μίσος σε πρωτεύοντα ρόλο και με κόστος δισεκατομμυρίων για τον λαό και τη χώρα.
Φεβρουάριος 2015, Μάιος 2015, Ιούνιος 2015, Σεπτέμβριος 2015, Φεβρουάριος 2016, Μάιος 2016, Δεκέμβριος 2016, Μάρτιος 2017, Μάιος 2017, Ιούνιος 2017, ίδια θέματα, ίδια λόγια. Αρνηση κι όχι θέση, μίσος κι όχι συμφωνίες, λέξεις κι όχι διακυβέρνηση. Ξέρουμε πια, οι συντριπτικά περισσότεροι, πως όλες οι λύσεις που αφορούν τους πολίτες και τη χώρα θα προκύψουν μόνο ύστερα από εκλογές, όταν ο λαός διώξει αυτούς που το 2015 υπήρξαν η επιλογή του. Κι όσος καιρός μένει έως τις εκλογές πρέπει να αφιερωθεί από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, ως δύναμη με παρακαταθήκη τα έργα της ελληνικής κυβερνώσας Κεντροαριστεράς, στη δομική αντιπολίτευση, δηλαδή στη σκληρή αλλά δίκαιη αντιπολίτευση, που θα συνοδεύεται από τις πολιτικές της επόμενης μέρας. Πολιτικές που θα στηρίζουν την παραγωγή πλούτου και την αναδιανομή του. Πολιτικές για τους περισσότερους. Είτε συμπολιτευόμαστε είτε αντιπολιτευόμαστε. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παγιώνουν την Ελλάδα του ενός τρίτου, με τα δυο τρίτα να μην έχουν καμία τύχη πια. Η ανατροπή του δραματικού αυτού συσχετισμού είναι δική μας υπόθεση.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι πρώην υπουργός και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης