Αναζήτηση
«Κρατιέμαι αλλά δεν γίνεται ….
Δεν είναι ΠΟΛΛΟΙ που αγάπησαν ξαφνικά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (ο λαός έχει μνήμη).
Είναι ΠΟΛΛΑ τα ΜΜΕ που φτιάχνουν αγιογραφίες καθώς περιμένουν διαφήμιση και δάνεια από τον Κυριάκο… (έχει πέσει πείνα μαύρη τον τελευταίο χρόνο).
Αλλά δεν ψηφίζουν μόνο αυτά στην κάλπη το 2019…».
Αυτό είναι το πρόσφατο «χτύπημα» του Παύλου Πολάκη, που μετά το αμίμητο στη Βουλή «κόπι-πάστε», καθετί που λέει γίνεται ανάρπαστο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και όχι μόνον. Ως αστείο, ως πλάκα, ως καλαμπούρι, να περνά η ώρα.
Το επικίνδυνο όμως στην περίπτωση Πολάκη και κάθε Πολάκη είναι ότι πίσω από το σκηνικό μιας καζούρας, ως βουλευτής, αναπληρωτής υπουργός Υγείας και μέλος αυτής της κυβέρνησης συμμετέχει στις αποφάσεις με την ψήφο του, είναι κι αυτός μέσα στη φωτογραφία.
Στην περίπτωσή του το εύκολο κομμάτι είναι η κουβέντα γύρω από το πόσο γραφικός είναι, τα αγγλικά που (δεν) ξέρει, τα ελληνικά και ο τρόπος που τα μιλάει… Το ουσιαστικό όμως είναι ότι «δεν κρατιέται»…
Μια φράση που φέρνει στον νου τη χρυσή εποχή της Ελεύθερης Σκηνής με το εξαιρετικό νούμερο «Δεν κρατιέμαι» των Φασουλή – Παναγιωτοπούλου που ερμήνευσε έξοχα η Αννα Παναγιωτοπούλου. Ιδού ένα απόσπασμα:
«Η γιαγιά μου ήταν πολύ βλάχα.
Τόσο βλάχα που δεν μπορώ να σας το περιγράψω αυτή τη στιγμή.
Είχε κάτι το άλλο απάνω της, κάτι το σαρακατσαναίικο.
Κι εγώ έχω πάρει όλα τα κουσούρια της…
Αμα θέλω, και ατίθαση γίνομαι, και υστερικιά μπορώ, και να σας πάρει ο διάβολος τον πατέρα μπορώ, αλλά… κρατιέμαι»…
Πλάι στο πραγματικό χιούμορ, στην εύστοχη και έξυπνη ατάκα, οι εύκολοι και πρόχειροι αστεϊσμοί τύπου Πολάκη μάς κάνουν να ανησυχούμε για το επίπεδο και το ύφος της κυβέρνησης. Πολλάκις….
