Αναζήτηση
Θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ο φιλήσυχος γείτονας με την τρέλα του για τη φωτογραφία (έχει κάνει και εκθέσεις με τις φωτογραφικές του επιλογές –στους Αμπελοκήπους το 2012 είχε εκθέσει τις ελληνικές του στιγμές) και την αγάπη του για την κιθάρα. Η οποία τον χαλαρώνει και τον ηρεμεί ύστερα από μια δύσκολη βραδιά στο γήπεδο.
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε όμως είναι ο νέος προπονητής της Μπαρτσελόνα και μια από τις πρώτες ομάδες που του έστειλαν συγχαρητήρια ήταν ο Ολυμπιακός, με τον οποίο απέκτησε πολύ στενές σχέσεις από τις δύο θητείες του στην ομάδα, ιδιαίτερα στη δεύτερη φορά επί εποχής Βαγγέλη Μαρινάκη.
Το Μυρμήγκι, όπως είναι το παρατσούκλι τού πρώην προπονητή των πρωταθλητών Ελλάδας, δουλεύει σκληρά και αυτή η τιμή τού αξίζει πέρα για πέρα. Μάλιστα, αν δεν ήταν ο ίδιος τόσο χαμηλών τόνων και σταθερός στις απόψεις του (και όπου δίνει τον λόγο του), θα είχε ήδη κάτσει στον συγκεκριμένο πάγκο.
Πριν από μια τριετία είχε απορρίψει αντίστοιχη πρόταση μιλώντας στον φίλο του (τεχνικό διευθυντή της Μπαρτσελόνα) Αντονι Θουμπιθαρέτα, καθώς του θύμισε ότι είχε συμβόλαιο με την Αθλέτικ Μπιλμπάο και θα το τιμούσε.
Και ας έχανε την ευκαιρία για περισσότερα λεφτά και τίτλους. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν είχε φύγει την πρώτη φορά από τον Ολυμπιακό, ο Σωκράτης Κόκκαλης στις περίφημες δηλώσεις του είχε πει τότε: «Να δω τώρα πού θα ξαναβρεί ευκαιρία ο Βαλβέρδε να πάρει πρωταθλήματα και Κύπελλα. Εντάξει, εάν πάει προπονητής στην Μπαρτσελόνα, χαίρω πολύ, και εγώ θα τα έπαιρνα» είχε πει τότε ο πρόεδρος των πρωταθλητών Ελλάδας –και να που ήρθε η ώρα ο Βαλβέρδε να διεκδικήσει με αξιώσεις πρωτάθλημα και μακριά από το αγαπημένο του Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Ποτέ δεν τρελαινόταν για τη δημοσιότητα και έριχνε πάντα το βάρος στη δουλειά, αποθεώνοντας στο φινάλε πάντα τους παίκτες και τους συνεργάτες του και μετά τη διοίκηση. Ποτέ τον εαυτό του.
Στον Ολυμπιακό απλώς δεν είχε προλάβει να παίξει ως ποδοσφαιριστής, κάτι που είχε κάνει σε ομάδες που μετά αναλάμβανε (Εσπανιόλ, Μπιλμπάο και τώρα Μπαρτσελόνα).
Είχε την τύχη όχι απλώς να παίξει στην Μπαρτσελόνα, αλλά να είναι μέλος της ομάδας του Γιόχαν Κρόιφ στα δύο πρώτα χρόνια, μάλιστα, του Ιπτάμενου Ολλανδού στον πάγκο των Καταλανών.
Είναι φανερό ότι η προπονητική του καριέρα επηρεάστηκε από τον μεγάλο δάσκαλο και γι’ αυτό σε όλες τις ομάδες του βλέπαμε το περίφημο ποδόσφαιρο κατοχής με επιθετική φιλοσοφία και ουσιαστικά το ολλανδικό σύστημα ανάπτυξης.
Το ρεκόρ του (σπάνιο για προπονητή) είναι ότι έχει απολυθεί μόνο στη Βιγιαρεάλ, καθώς στις υπόλοιπες ομάδες του (δύο φορές στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, όπου τη δεύτερη φορά έμεινε μια τετραετία, δύο φορές στον Ολυμπιακό, στην Εσπανιόλ και στη Βαλένθια) εξάντλησε πάντα το συμβόλαιό του.
Στον Πειραιά, επί των ημερών του, ο Ολυμπιακός έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο και μερικά από τα μεγαλύτερα παιχνίδια του στο εξωτερικό (αξέχαστο το παιχνίδι με την Αρσεναλ στο Λονδίνο παρά την ήττα με 2-1). Ομως είχε χρεωθεί δύο απίστευτους αποκλεισμούς από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ από την Ανόρθωση (ακόμα θυμάται τον Μήτρογλου που πήρε μόνος του να χτυπήσει το πέναλτι και το έχασε) και από τα προημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ με τα δύο γκολ που δέχτηκε η ομάδα του από τη Μέταλιστ στο τελευταίο εφιαλτικό δεκάλεπτο στον Πειραιά.
Λάτρεψε τη δεύτερη περίοδο, αφού ήταν κοινό μυστικό ότι είχε άλλη σχέση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος μόλις ανέλαβε τον Ολυμπιακό είχε πάει με το προσωπικό του τζετ να τον φέρει στον Πειραιά.
Η μεγαλύτερη πίεση, όταν υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα, ήταν η παρουσίασή του, που ήξερε ότι όλες οι κάμερες και τα φώτα ήταν πάνω του. Αυτά δεν μπορεί και τα αποφεύγει όσο μπορεί, όμως στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καταλαβαίνει κανείς ότι δύσκολα μπορεί να έχει την ηρεμία του…
Στην Ελλάδα δεν κέρδισε μόνο τίτλους, αλλά και πολλούς φίλους, όχι τους δεδομένους στον Ολυμπιακό, αλλά και από τους αντιπάλους του. Το ήθος, ο τρόπος συμπεριφοράς και ο πολιτισμός που ξεχείλιζαν από τα μπατζάκια του ήταν αυτά που τον έκαναν να αφήσει εποχή και στη χώρα μας.
«Οπως δεν χάρηκα τη νίκη πέρυσι, δεν τη χαίρομαι και τώρα. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνονται αυτά και να κινδυνεύουν άνθρωποι που έρχονται να δουν την ομάδα τους» είπε πει ύστερα από ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού που διεκόπη υπέρ της ομάδας του, αλλά και έπειτα από τη συμπεριφορά οπαδών του Ολυμπιακού σε αγώνα με τον «αιώνιο» αντίπαλο έναν χρόνο νωρίτερα.
Μπορεί να απέτυχε σε αρκετές μεταγραφές, αλλά άφησε και παρακαταθήκη δύο παίκτες (Φουστέρ και Ιμπαγάσα) που άφησαν εποχή στον Ολυμπιακό, ενώ ανέδειξε και τον νεαρό τότε Φετφατζίδη.
Είχε «τελειώσει» παράλληλα τον Λέτο, σώζοντας τότε τη χρονιά, αφού η πειθαρχία ήταν πάντα πάνω από όλα και όλους για τον Βαλβέρδε, που πλέον θα έχει όλες τις κάμερες στραμμένες πάνω του.
Το 2014 δάκρυσε όταν βραβεύτηκε από τον Ολυμπιακό στο φιλικό με την Μπιλμπάο και τα αισθήματά του ήταν πέρα για πέρα αληθινά. Αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ.
