Ο Τσακαλώτος οφσάιντ

Δύο ισχυροί παίκτες στο γήπεδο του χρέους έθεσαν χθες τα γκολ ποστ εντός των οποίων καλείται η ομάδα του Μαξίμου να διαχειριστεί αυταπάτες, προσδοκίες, δεσμεύσεις και προκλήσεις.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έστειλε το μήνυμα ότι υπάρχουν ακόμα εμπόδια για την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, σημειώνοντας πως η μαγική λέξη είναι «εμπιστοσύνη» και το κλειδί οι μεταρρυθμίσεις.

Ο εκπρόσωπος του ESM στην τρόικα Νικόλα Τζιαμαρόλι με παρεμφερείς διατυπώσεις υπέδειξε την ιδιοκτησία του προγράμματος και την εμμονή στις μεταρρυθμίσεις ως τον καλύτερο δρόμο για την επάνοδο στις αγορές, σημειώνοντας ότι «η υπερβολική εστίαση στην ελάφρυνση χρέους αποσπά την προσοχή από αυτό που χρειάζεται να γίνει πραγματικά». Πρόσθεσε μάλιστα ότι δίνεται πολύ μεγαλύτερη σημασία στη συζήτηση για το χρέος από αυτή που είναι αναγκαία για «πολιτικούς λόγους».

Με αυτά τα μηνύματα στο φόντο, η ξεκάθαρη θέση την οποία διατύπωσε ο Μπενουά Κερέ, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, στο συνέδριο του «Economist» στη Φρανκφούρτη κάνει το όνειρο της ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης να ξεμακραίνει, αφήνοντας πίσω του έναν δύσκολο δρόμο μνημονιακών δεσμεύσεων με την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τουλάχιστον έως το 2020.

Ο Κερέ δεν μάσησε τα λόγια του. Είπε ορθά – κοφτά ότι χωρίς καθαρότητα στα μέτρα για το χρέος, ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης δεν μπορεί να υπάρξει, ενεργοποιώντας ελαφρώς επιθετικά αντανακλαστικά έναντι της ΕΚΤ από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Λίγες μέρες μετά την επίκληση στον Κύριο, σε μια προσπάθεια ερμηνείας των μελλοντικών κινήσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αναφορικά με το QE, ο έλληνας υπουργός Οικονομικών επανέλαβε χθες ότι «η ΕΚΤ δουλεύει με μυστήριους τρόπους» καθώς δεν διευκρινίζει εάν μοιράζεται τις απαισιόδοξες εκτιμήσεις του ΔΝΤ αναφορικά με τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας.

Αποκαλύπτοντας ενδεχομένως το μέγεθος της σύγχυσης στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε ακόμα ότι «χωρίς σαφήνεια για το χρέος, νιώθω σαν να προετοιμάζω μια ομάδα ποδοσφαίρου για έναν αγώνα χωρίς να μου έχει δείξει κανείς που είναι το τέρμα». Κάλεσε δε τους πιστωτές, επικαλούμενος την ηθική υποχρέωση της Ευρώπης, να σταματήσουν να πετούν το τενεκεδάκι παρακάτω. Εχει αξία, ίσως, να θυμηθεί κανείς ότι τον περσινό Μάιο ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θεωρούσε ότι το τενεκεδάκι είχε σταματήσει στον κατήφορο και ανοιγόταν ένας ξεκάθαρος διάδρομος για το χρέος, την ελληνική οικονομία και τους επενδυτές στο πλαίσιο της απόφασης του Eurogroup για το χρέος. Αυτή την απόφαση έχει κάνει τώρα σημαία ο Σόιμπλε.

«ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ». Στο τελευταίο Eurogroup, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών υπέδειξε με σαφήνεια πού τοποθετεί ο ίδιος το τέρμα, διαβάζοντας στους ομολόγους του την απόφαση του συμβουλίου του Μαΐου 2016 για μέτρα διευθέτησης του χρέους σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα, «if needed» –αν χρειαστεί –μετά το τέλος του προγράμματος το 2018. Μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει ότι προτίθεται να μετακινηθεί από αυτή τη θέση, παρότι συνεχίζουν να καταβάλλονται προσπάθειες για έναν ακόμα «έντιμο συμβιβασμό».

Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ, ένθερμος υποστηρικτής μιας άμεσης συμβιβαστικής λύσης για το χρέος, συναντήθηκε χθες με τον Σόιμπλε στο Βερολίνο, ενώ ο παραδοσιακά αισιόδοξος επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί εκτίμησε ότι θα υπάρξει λύση στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου.

Διεργασίες στην κατεύθυνση συμβιβασμού γίνονται διαρκώς. Μόλις τη Δευτέρα, το λεγόμενο Washington Group επιχείρησε κάτι καλύτερο σε επίπεδο διατυπώσεων από την πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο θα υποβοηθούσε τις προσπάθειες επανόδου της Ελλάδας στις αγορές. Συμφωνία δεν υπήρξε.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ. Στο χθεσινό συνέδριο του «Economist», ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας κατέθεσε δημοσίως μια συμβιβαστική πρόταση η οποία θα ήταν ικανή να οδηγήσει σε θετική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους. Προϋποθέτει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2020 και 2% στη συνέχεια, αναβολή πληρωμής τόκων, επιμήκυνση ωριμάσεων και επιστροφή των κερδών των ευρωπαϊκών τραπεζών και της ΕΚΤ από ελληνικά ομόλογα.

Η συνταγή αυτή προϋποθέτει έγκριση του Eurogroup. Η ρητορική των εμπλεκόμενων θεσμών όμως, όσο πλησιάζει η ημερομηνία για το επόμενο ορόσημο της 20ής Ιουνίου (ύστερα από πολλά που έχουν χαθεί έως τώρα), εστιάζει ολοένα και περισσότερο στην «ιδιοκτησία» του προγράμματος, στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και στην ικανοποίηση των 140 προαπαιτουμένων για την εκταμίευση της δόσης.